నానీలు ( శాంతి)

 అంశం: శాంతి

శీర్షిక: వెతుకులాట

1.శాంతి 

వలసపోయింది

మానవులలోం

దానవ చూడలేక

2.మనసు విరిగిందో

మనిషే ఒరిగిండో

శాంతి

గూడు సెదిరింది

3.శాంతి కోరి

విశ్వాంతరాలలో వెదికిన

అశాంతి

ఆవగింజంత తగ్గలే

4.కార్తిక దీపకాంతి

కలత దీర్చింది

చీకటిలోకంలో

మిణుగురే శాంతి

5.మనసు సచ్చిందో

మనిషే మారిండో

శాంతి

చాలా దూరమైంది

పచ్చిమట్ల రాజశేఖర్

నానీలు

 ప్రకృతంతా

తడిసిముద్దైంది

ఆకాశపు

ప్రేమపరవశంలో

పుఢమి 

పూలు పూసింది

ఆకాశ యవనికపై

నక్షత్రాలకు మారుగా

పూలన్నీ 

తలలాడిస్తున్నయి

తోటిమాలి

దయాతుంపరలో తడిసి

గజల్ (ఆవసంత)

 ఆవసంత కోయిలమ్మ మూగవోయె నెందుకో

ఆపచ్చని ప్రకృతినేడు ఆకురాల్చె నెందుకో

మనిషిబతుకు యెండమావి నీటిచెమ్మ లేకున్నా

కోరికలే గుర్రాలై పరుగుదీసె నెందుకో 

వలపురాణి చెలిమిలేక వయసన్నది వాడుతున్న

ఆవసంత మాసాంతం విరహవేదనెందుకో

బంధాలే పాశాలై వేదిస్తూ వెలివేసిన

అనుబంధపు ఆనవాల అన్వేషణ లెందుకో

 ఆకసాన చుక్కలదొర వెలుగులెన్ని పంచినా

కవిశేఖరు మదిచీకటి కమ్ముకున్న దెందుకో

గజల్ (రవికిరణపు)

 రవికిరణపు స్పర్శలేక తనువు తపిస్తున్నదీ

చెలికౌగిలి చేరలేక మనసు దహిస్తున్నదీ

పెనవేసిన మనసులనూ విడదీయుట భావ్యమా

నానీడే (కాలమె యమ) పాశమ్మయి నన్ను శపిస్తున్నదీ

కొమ్మనుండి కోయిలనూ దూరంగా తరిమినా

ఆవిరహపు మధురగీతి కడువేదిస్తున్నదీ

నింగిలోని చందమామ వెలుగునంత పంచినా

ఆకసాన పెనుచీకటి కమ్ముకువస్తున్నదీ

మబ్బులలో గుండెతడిని ఆరనీక దాచినా

పాలధార లేకనేల తెగవేధిస్తున్నదీ 

బృందావన తీరాలలొ పూవులెన్ని పూచినా

మధువులకై తుమ్మెదతటి  కడుఘోషిస్తున్నదీ

ఆఆమని వన్నెలన్ని కవిరాజుకు దెలిసినా

వర్ణనలో కలమెందుకు తెగవగపిస్తున్నదీ

శీర్షిక: చెదిరినకల

 అంశం: చిత్రకవిత

కవిపేరు: రాజశేఖర్ పచ్చిమట్ల

9676666353

నామనోవీధిని విహరించే చెలి కనువాకిట చేరినక్షణం

నాజీవనయానం రంగుల హరివిల్లై విరిసింది నిజం

నీతోకలిసి నడిచిన గతమంతా తలపించే నందనవనం

నన్నువీడిన మరుక్షణం నేనో విలపించే పగిలిన అద్దం

పంచవన్నెల చంద్ర వదనాన్ని బండబార్చావెందు చెలీ!

ప్రజా పాశుపతం (ఓటు)

 

అందని ఆశలు రేపి

అమాయకప్రజల నాడించే

నయవంచక నాయకుల

నడ్డివిరిచే పాశుపతాస్త్రం

మద్యమాంసాల మత్తులమమరిపించి

నోట్లు చూపి నోరూరించినా

తాయిలాల గమ్మత్తులో చిత్తుగాక

గుండాల గుండెల్లో దింపే పోటు

ఉచిత పథకాలు ఉత్తుత్త హామీలు

అమలుకు నోచని ఆశల పలారానికై

 అహరహం ఎదురుచూపులు

సంక్షేమం అందనిద్రాక్షేనని తెలిసి

స్వక్షేమాన్ని గద్దెదించే ప్రజాతీర్పు

అయిదు రోజులు అందట్ల దిరిగి

కడుపులు గడ్డాలు వట్టుకొని

అయిదేండ్లు బానిసల్లా జూసి

ఎదురుతిరిగితే యెదలతన్నే

అణచివేతను తుణిచివేసే వజ్రాయుధం

ఓట్లపేరుతో వరదలుగ పారుతు

వంగివంగి దండంపెట్టి

గెలిచినం పంగనామాలు వెట్టే పాలకులను

మనీదప్ప మనుషి మర్మమెరుగని 

దగాకోరు నాయకదండును

పల్లెఅతీగతీ దెలువని మదపుటేనుగు

పెద్దమనుషుల మెడలువంచే అంకుశం

అహం నిండిన ధుర్యోధనాదుల

ధనాధికార మదమణిచే పరుశురామాస్త్రం

రాజకీయ వంచన చేసే

రాబందుల రెక్కలు నరికి

విచక్షణాయుత విలువలు దెలిసి

ప్రజారంజకపాలకుల నిర్ణయించే పెద్దరికం

అసలు సిసలు ప్రజాస్వామ్యం

అంశం: శాంతి శీర్షిక: వెతుకులాట

1.శాంతి 

వలసపోయింది

మానవులలోం

దానవ చూడలేక

2.మనసు విరిగిందో

మనిషే ఒరిగిండో

శాంతి

గూడు సెదిరింది

3.శాంతి కోరి

విశ్వాంతరాలలో వెదికిన

అశాంతి

ఆవగింజంత తగ్గలే

4.కార్తిక దీపకాంతి

కలత దీర్చింది

చీకటిలోకంలో

మిణుగురే శాంతి

5.మనసు సచ్చిందో

మనిషే మారిండో

శాంతి

చాలా దూరమైంది

పచ్చిమట్ల రాజశేఖర్

మెరిసి మురిసిన ముదిమి

 

ఎవరికెవరు ఏమౌతమో తెలియకుండానే కలిసి పోయాము

పాణిగ్రహనంతో అల్లుకుని పూవుతావిలా ఏకమై పోయాము

యవ్వనం వాడిపోయినా కొలది ప్రేమలత విరబూస్తూనే ఉందిచెలీ

అన్యోన్యతకు మనసుంటే చాలు కదా అందుకేనేమో

కడదాకా కలిసుండడమే కదా మనప్రణయ దారులకు గుర్తు!

పచ్చిమట్ల రాజశేఖర్

నాన్న (గేయం)

 

నాన్నుంటే చాలురా

 ధనమన్నదియేలరా

ఆదైవమె చెంత నుండ

దైన్యం మనకేలరా

మనఅడుగుకు గొడుగుపట్టి

మనభవితకు బాటలేసి

మనకలలకు కాపుగాసి

ధర్యమయ్యి దాపునిల్చి

తనువెండిన తననీడను పంచుతాడురా నాన్న

మనకోసమె అనునిత్యం తపిస్తాడురా నాన్న

మనకలలను నిజంచేసి

మమతలతో మనలపెంచి

తానవనిలో కూరిపోతు ఆకసాని కెత్తుతాడు

యెదుగుతున్న మనలచూసి యెదమాటున మురుస్తాడు

నింగినంట నీవెగిరితే దారమవుతడూ నాన్న

పడినాప్రతిసారి మనల లేపుతాడురా నాన్న

తన ఆశల ననుచుకుంటు మనల పెంచునూ

యెదుగుతున్న మనలచూసి యెదల మురియునూ

గెలుపుకోసం పరితపిస్తూ

జీవితంలో ఓడినప్పుడు

వెన్నుతట్టే వెంటనడిచే ధైర్యమే నాన్న

 నీగెలుపునే తనదనుకొని

వల్లెవేయుచు బంధుజనులకు మురిసే మంచిమనిషే నాన్న

గజల్

 ఆవసంత కోయిలమ్మ మూగవోయ నెందుకో

ఆపచ్చని ప్రకృతినేడు ఆకురాల్చె నెందుకో

మనిషిబతుకు యెండమావి నీటిచెమ్మ లేకున్నా

కోరికలే గుర్రాలై పరుగుదీయు నెందుకో 

వలపురాణి చెలిమిలేక వయసన్నది వాడుతున్న

ఆవసంత మాసాంతం విరహవేద నెందుకో

బంధాలే పాశాలై వేదనెంతొ పెడుతున్నా

అనుబంధపు ఆనవాల అన్వేషణ లెందుకో

 ఆకాసాన చుక్కలదొర వెలుగులెన్ని పంచినా

కవిశేఖరు మదిచీకటి కమ్ముకున్న దెందుకో

బతుకమ్మ పాట

 తళతళ మెరిసేటి తంగేడిపూలు

మిళమిళ మెరిసేటి మందారములు

బంగరుసొగసున్న బంతులు చామంతులు

తీరుతీరురంగుల్లో తీరొక్కపువ్వులూ

అన్నిపువ్వులు గలిసి బతుకమ్మై విరిసెనూ

ఆడబిడ్డల మోమున ఆంనందం మురిసెను

మెట్టినింట మెరిసేటి ఆడబిడ్డలందరూ

పుట్టిల్లు తోవబట్టి పులకించి పోతరూ

ఆడపిల్లరాకజూచి యాతల్లిదండ్రులు

ఆనందంమదిలనిండి మురిసి మెరిసిపోతరూ

మళ్లీ పోవాలనుంది పళ్లెటూరుకు (పాట)

మళ్లీ పోవాలనుంది పళ్లెటూరుకు

ఒళ్లో వాలాలనుంది తల్లిపేగుకు

మళ్లీపోవాలనుంది పల్లెటూరుకు

మళ్ళిమళ్ళీ పోవాలనుంది తల్లిచెంతకూ

అలలతీరు ఓలలాడే అనుభవాలు నెమరేయుచూ

అనుభవాల దొంతరలను అహర్నిశలు తడిమేయుచూ

మళ్లీ పోవాలనుంది పళ్లెటూరుకు

ఒళ్లో వాలాలనుంది తల్లిపేగుకు

వసివాడని పసిప్రాయం గిలిగింతలు పెడుతుంటే

ఆప్యాయత లొలికేలా అమ్మలాలి పాడుతుంటే

చిన్ననాటి జ్ఞాపకాలు కెరటాలై మెదులుతుంటే

ఒదగాలని వున్నది ఆమధురావని ఒడిలోనికి  ॥మళ్లీ॥

పల్లెనిడిచి తల్లినిడిచి వెలగబెట్టినదియేమిటొ

పచ్చదనపు గుండెచీల్చి బావుకున్నదది యేమిటొ

నిలువనీడనిచ్చు తరుల తగులబెట్టె కుతంత్రాల

వాసనైన సోకనట్టి జనపదాల జాడవట్టి  ॥మళ్లీ॥

ఎంతకాలమయ్యిందో యెదలనిండ శ్వాసించి

 ఎన్నిరోజులయ్యిందో  మనసారా భాషించి

 ఒక్కసారి తనివి తీర మట్టిని ముద్దాడాలి

(తనివితీర తల్లియెదను తడిమి మురిసిపోయేందుకు )

 యెండినఆతల్లి యెదను ప్రేమతొ  ఓదార్చుటకూ ॥మళ్లీ॥

ఆఘ్రానించాలనుంటే ఆమట్టి పరిమళం

ఆస్వాదించాలనుంటే  ఆజీవనమాధుర్యం

తప్పదు మానవజాతి ఆత్మావలోకనం  

ప్రగతిముసుగుదీసి మరల పల్లెసొగసు చూసేందుకు ॥మళ్లీ॥ 

మరబతుకులు మాకొద్దని మనసు మొత్తుకుంటుంటే

పచ్చనైన పల్లెసీమ స్వాగతాలు పలుకుతుంటే

సీతకోకలై మనస్సు గాలిలోన తేలియాడ

కలలు మరచి కన్నతల్లి కౌగిలిలో చేరేందుకు ॥మళ్లీ॥

తప్పటడుగు తెలుసు కోని తల్లి 

సాలెగూటి పోగులోలె సాగుతు

యోగమందిన భోగి వేమన్న (సీస పద్యాలు)

1.సీసం.

కొండవీడు వంశ కొదమసింహపుఛాయ

వేమన్న జన్మించె వెలుగు బంచ

రాజ్యపా లనమందు రంజన మ్మొందక

వేశ్యలోలుడయ్యె వేమరెడ్డి

సరసాలు విరసాలు సాగించ నాయింతి

సర్వసం పదలెల్ల స్వాహజేసె

వదినెయా నతితోడ వలువలొ లిసిజూసి

భోగమ్ము లన్ రోసి యోగియయ్యె

ఆ.వె.

మౌన మాచ రించి యొనరించె సత్కృతుల్ 

సర్వ జనుల  మతిని చక్కజేయ

వేమనార్యు డొసగె వేలాది పద్యముల్ 

ధరణి జనుల కెల్ల దారి జూప

2.సీసం.

వేమన్న బెకిలించె వేవేల అంశముల్ 

లోకమం దున్నట్టి లోటుపాట్లు

విగ్రహా రాధనన్  మిగులవి మర్శించి

మూఢవిశ్వాసాల మొదలు త్రుంచె

కోటివి ద్దియలన్ని కూటికొ రకెయంచు

దొంగస న్యాసుల తూలనాడె

సామాన్య నీతులన్  చక్కగా జెప్పుచూ

అఖిలజ నులమది నాక్రమించె

ఆ.వె.

వేల వేల కొలది వెలయించె పద్యముల్ 

సంఘ జనుల రీతి సంస్కరించ

ధరణి పాడి దప్ప తనదైన రీతిలో

కలము కొరడ బట్టె కవిగ తాను

3.సీసం.

వేశ్యవా కిటనుంచి వేద్యుడై వెలుగొంది

జ్ఞాననే త్రమువిచ్చి జ్ఞాని యయ్యె

ప్రజబట్టి వేదించు పలుసమ స్యలనెల్ల

పరికించి దరిజేర్చ పరితపించె

హాస్యమ్ము వ్యంగ్యమ్ము ఆక్షేప మొనరించ

చతురత నాక్రోశ  సరస పరిచి

ఉపమాన దృష్టాంత సూక్తిప్రా యమ్ముగా

నీతుల బోధించె నేతులలర

ఆ.వె.

సానబెట్టెకవిత జనరంజ కములయ్యి

ఉపము గూర్చె వసుధ యోర్పు మెరియ

వెలది చెలిమి జేసి వేదవేద్యుండయ్యి

మూఢజనులకెల్ల మోక్షమొసగె

(తెలుగు భాషా దినోత్సవ శుభాకాంక్షలతో ) సీసపద్యం

సీసం:

మందార మకరంద మాధుర్యములతోడ

మధురస మొలకించు మాతృభాష

నిర్మల మందాకి నీవీచి కలదూగు

హాయిగొ ల్పెడునట్టి యమృతభాష

లలితరసాల పల్లవ లాలిత్య విలసిత

నవనీత కోమలి నాదు భాష

పూర్ణేందు చంద్రికా స్పురిత యైసాగు

జ్ఞానసు ధలుబంచు జనుల భాష

పలుతె రగుల దెలివి ప్రపుల్ల మొందేల

పదస మూహ మున్న పసిడిభాష

మనసులోని భావ మాధుర్య ములతోడ

జనుల రంజ కమయి జగతి వెలుగు

రాజశేఖర్ పచ్చిమట్ల

తెలుగు భాషోపాధ్యాయులు

వినాయక చవితి (సీసం)

 నాకలో కమునందు నడయాడు గణపయ్య

ఎలుకవా హనమెక్కి యిలకు వచ్చె

అమ్మతో డమిగుల ఆటలా డెడువాడు

దాగుడు మూతల ధరణి జొచ్చె

భూలోక వాసుల పులకింప జేసేల

ఆదర మ్మునతాను అవతరించె

ఇహలోక వాసుల విఘ్నమ్ము లనుబాపి

విహరించ తానొచ్చె విఘ్నరాజు

పరవ శించె తాను బాలకు లగలిసి

బాల్య క్రీడ లాడి పులక రించె

అట్టి యతిథి రాక ఆశ్చర్య మునుగొల్పె

మనుజ లోక మంత మైమ రించె

పచ్చిమట్ల రాజశేఖర్

తండ్రి సంరక్షణ పద్యం

సీసం:

తండ్రి గాచు మనల ధరణితో తుల్యమై 

    తండ్రి గాచు మనల దండిగాను 

తండ్రి గాచుమనల తగురీతి మెప్పించి 

     తండ్రి గాచు మనల తరువు వలెను 

తండ్రి గాచు మనల తాగురువుగనిల్చి

     తండ్రి గాచు మనల దండ నమున 

తండ్రి గాచు మనల తానెసర్వస్వమై

    తండ్రి గాచు మనల దాత వలెను 

తండ్రి కఠినాత్ముడై యుండు తమను దీర్చ 

తండ్రి పిసినారి యైయుండు తమనుబెంచ 

తండ్రి శ్రమజీవి యైయుండు తమను సాక 

తండ్రి గొడుగుతానైయుండు నీడనొసగ

గజల్ స్నేహపరిమళం

అందమైన బంధమయ్యి అవతరించు రా చెలిమి

అవరోధాలెరుగకుండ ఆగమించురా చెలిమి ॥2॥

పేద ధనిక భేదాలను యెంచబోదు ఆబంధం

స్వార్థమన్నదే యెరుగక కొనసాగించు రా చెలిమి

కులమతాలపట్టింపుల కొలతమరచి కలుపుకుంటు

మానవతే పునాదిగా అంకురించురా చెలిమి

కలిమిబలిమి రంగురూపు లెంచకుండ తోడుండి

మంచితనమె భూమికయై యలరించురా చెలిమి

కవిశేఖరు గుర్తించిన కండబలమురా చెలిమి

సంకుచితకు తావియ్యక ఉద్దరించురా చెలిమి

నీడైన నాన్న

నాన్న దూరమై వత్సరాలు గతించినా

నాన్నలేరను సత్యం గతించలే

కాలంచేసిన గాయాన్ని మాన్పుటకు

భగవంతుడెన్ని లేపనాలు పూస్తున్నా

మనసు లోతులున్న గాయం మానలే

మచ్చ వోలే

ఎన్ని అవకాశపు అంతురాలెక్కిచ్చినా

మూలం లేదనే యాది మరువలే

ఎంత మంది ఆప్తులు దరిజేరి దాపునిల్చినా

భుజం తట్టి బాసట నిల్చే నాన్నను మరిపించలే

భరోసా ఇచ్చే ఆ చేతి స్పర్శను తలపించలే

అయినా ఏదో ఆశ

ఎంతో ఊరట

భౌతికంగా నాన్న దూరమైనా

మమ్ము నీడలా కాస్తూ మావెంటున్నాడనీ. .!

పచ్చిమట్ల రాజశేఖర్ 

గౌడన్న గాథ (పాట)

పొట్టకూటికొరకు చెట్లెక్కుతవు గౌడ  పాణంతో చెలగాట మాడుతుంటవు

ఒంట్లసత్తువంత ఒక్కదగ్గరజేర్చి ఉడుతోలె అంతెత్తుకెగబాకుతవు

యాలి మెడలో తాళి చల్లగుంటె గౌడ దివినుంచి ఈభువికి దిగివస్తవూ

గాలిలో దీపమై వేలాడుతవు గౌడ పూటకొక్కసారి పుడుతుంటవూ

దినదినగండమే నీజీవితం ॥2॥

ఆతల్లి దీవెనలె నీకున్న వరమూ

గౌడన్న నీగాథ కష్టాలనెలవూ . . ఊ

గౌడన్న నీవెతలు కన్నీటి కొలనూ . .ఊ..

నీగుజితాడులో బలమెంత యున్నదో మొగులుతో ముచ్చట్లు పెట్టస్తవూ

నీగీతకత్తిల మహిమయేమున్నదో అమృతాన్ని జనులకందిస్తవూ

(పాణాన్ని ఫణంగా పెట్టెక్కుతవు)

మోకుముత్తాదుంటే మీదుంటవూ॥2॥ 

గౌడ పట్టుదప్పితే నేలమీదుంటవూ

గౌడన్న నీగాథ కష్టాలనెలవు

గౌడన్న నీవెతలు కన్నీటి కొలను

సబ్బండ వర్ణాలు సామంతులే నీకు సాలెల్ల కూలిపనిజేస్తుంటవు

పొద్దువొడువకముందు పొలిమేరదాటి ఆకసాని కాసువోస్తుంటవూ

ఊరంతచుట్టాలె గౌడన్నకు ॥2॥

ఉండ తలమూ లేదు గౌడన్నకూ

గౌడన్న నీగాథ కష్టాలనెలవూ ఊ  ఊ  

గౌడన్న నీవెతలు కన్నీటి కొలనూ . . ఊ . 

మబ్బుతునుకను దెచ్చి గూఢలొట్టీల వెట్టి

నురుగులుగక్కేటి మధువు సృష్టించుతవు 

తాటివనమునంత తాతలాస్తిగయెంచి రాజువై రాయిపై గూర్చుంటవూ

ఉన్నోడులేనోడు ఎవ్వరచ్చినగాని ఎచ్చుతచ్చుల్లేక పలుకరిస్తుంటవూ

దారొంటవోయేటి పాదచారులకంత॥2॥

దాపునిల్చీ దూపదీరుస్తవూ

గౌడన్న నీగాథ కష్టాలనెలవు

గౌడన్న నీవెతలు కన్నీటి కొలనూ 

పోశమ్మ మైసమ్మ తల్లి పోలేరమ్మ 

గ్రామదేవత  కల్లుసాకనందిస్తవూ

సావుపుట్టుకల్ల సాయమందిస్తవూ

కావడై కల్లాల కాడ గనవడ్తవూ

నీముందు వెనకాల నిండుకుండలున్నా॥2॥

నీబతుకు నిలువెల్ల సిల్లుకుండరన్నా

గౌడన్న నీగాథ కష్టాలనెలవూ ఊ  ఊ  

గౌడన్న నీవెతలు కన్నీటి కొలనూ . . ఊ . 

వెలుగుల తెలగాణ (రాష్ట్ర అవతరణ దశాబ్ది ఉత్సవాల సందర్భంగా)

 రాష్ట్రమొస్తదని యనుకోలే

రారాజుగ (రాజోలె) బతుకుత మనుకోలే

తరతరాల మన బానిసత్వమూ తరలిపోతదని యనుకోలే

చెరువులు నిండుత యనుకోలే

పంటలుపండుతయనుకోలే

నెర్రెలుబాసిన ఒర్రెలువాగులు నిండుగ బారుతయనుకోలే

నిమ్నజాతులకు దన్నుగనిలిచీ

ప్రగతిపథమ్ముకు బాటలువేయగ

వెలవెలబోయిన మనకులవృత్తుల

కళకళలాడుతయనుకోలే

 నదులపరుగులకు సంకెళ్లేసీ

ఎత్తిపోతలతో ఎగుసంచేస్తె

మోడువారినా బీడుభూములలొ

బంగారముపండుత దనుకోలే

పేదలబతుకును పెద్దగజేసే

పలుపథకాలకు ఆయువువోయగ

మోడువారినా ధీనులబతుకులు

చిగురులు తొడుగుతయనుకోలే

వేషభాషలను హేళనజేసి

ఆచారమ్ములనవమానించిన

దాయాదులపై దండునుజేసి

మనుగడసాగుతదనుకోలే

మనిషిగ బతుకుత మనుకోలే

పాలకుల పై పద్యం

 ప్రజల సేవ పేర పాలకు లైనోళ్లు

వృద్ధి పథము నందు బుద్ధి నిలుప

కాసు లతిర కాసు గమ్మత్తు లోబడి

ఆశయాలు చచ్చె ఆశ హెచ్చె

పచ్చిమట్ల రాజశేఖర్

తెగిన మోకు

వేకువనే లేస్తవు వేదపండితునోలె

స్నానజపము లేక సాగిపోతవు

పొద్దువొడిసేటాల్లకు పొలిమేరలు దాటి

తాటివనంలోన తచ్చాడతవు

బతుకుదెరువుకోసం పాకులాడుతవు

సాహసమే ఊపిరిగా సాగుతుంటవు గౌడన్నా !

మోకు బుజానేసి ముత్తాదు గట్టుకొని

వీరునోలె ముందుకేగి విజృంభించి

ఎత్తైన తాటిచెట్టు ఎగాదిగా జూసి

మొద్దుకు బంధమేసి మొగులుకెగబాకి

పచ్చనాకులంట పాకి పరవశిస్తవు గౌడన్నా!

  ఆత్మవిశ్వాసమే  సాకారమై

మోకుమీద నమ్మకంతో మొండిగ చెట్లెక్కి

సుతారంగ గొలనుగీసి సురను సృష్టించి

శ్రమజీవుల బడలికబాపు ధన్వంతరివీవు గౌడన్నా !

వృత్తి నిడిసి మనలేవు వృద్దాప్యం నొందలేవు

పొద్దంత పనిజేసిన పొట్టకూటికి కరువు

నిరంతర పోరాటం ఆగదు నీ ఆరాటం

దినదిన గండం నీ బతుకు చిత్రం

అల్లిన మోకు  సంకలుంటే  ఆకాశంలో నీవు!

మోకు జారిన మరుక్షణం పుడమి పొత్తిళ్లలో నీవే ! !

తలపాగతో తాడుశిఖల ఉదయించే సూర్యుడవు !

తాడుతెగిన తదనంతరం అస్తమించే భాస్కరుడవు !!

రాజశేఖర్ at 2:15 AM

కోతినాడించే గారడివాని చిత్రంపై సీసపద్యం

 సీసపద్యం

కోతిబట్టుకుతెచ్చి కొత్తపుట్టము గట్టి

కన్నకొడుకువలెను గాంచునతడు

అల్లరంతయుమాన్పి ఆటలెన్నోనేర్పి

జనముతోడనునిచె వనమువీడి

కర్రబుచ్చుకమిగుల గష్టపెట్టుటగాదు

మంచిబుద్ధులతోడ మించజేసె

సొంతబిడ్డలకన్న కొంతయెక్కువజూచు

వేలుబట్టినడుపు వెంటదిప్పు

బతుకు దెరువుకైతాను పరిత పించు

జేయుటెరుగడు పాపము జీవహింస

కోతి నాడించుటన్నది కూటి కొరకె

దాని యాటతోనెఘనత దక్కుతనకు

పచ్చిమట్ల రాజశేఖర్

చెట్టు చెలిమి

 పచ్చ నాకు తోడ హెచ్చుపె ర్గినచెట్టు

పక్షి జాతికంత వాస మయ్యె

కొమ్మరెమ్మలయ్యి కొలువు దీరినచెట్టు

జంతు జాతి కంత ఛాయ బంచె

సేదదీర్చే చెట్టు

 మొక్కనాటినుండి మొగులంట బెరుగుతూ 

విపులంగ లతలెల్ల విస్తరించె

నీరుబోయుకొలది నింగివై పుకెదిగి

పచ్చనా కులనెల్ల పరువదొడగె

పక్షమై చిగురించి వృక్షమై చెలువొంది

పక్షిజాతులకంత వాసమొసగె

పెరిగిపె రిగితాను పెద్దవృ క్షమ్మయి

జంతుకోటికిబంచె చలువఛాయ

(చెట్టుబెరుగుచుండు చెలగివి జృంభించి)

నిలువతలమునీయ నీడనిచ్చుటెగాదు

చెట్టుబెరిగి జనుల సేదదీర్చు

తన్నుతానుబెరిగి తనపరమ్మెంచక

పంచజేరు జనుల ఫలమునిచ్చు

నానీలు

1.

పేదరికమూ

పెద్దగురువే

ఎదురీదుట

నేర్పుతుందిగా

2.

సమస్యలు

సానబెడుతున్నయి

బతుకు వజ్రం

మెరుసిపోవాలని

3.

గూడు

సిన్నవోయింది

రెక్కలొచ్చిన

పక్షులు రావడం లేదని

4.

హలము 

హలాహలం వర్షిస్తుంది

వడ్డించిన విస్తర్లను

మొలిపించేందుకు

5.

కవికులం

గులామయ్యింది

వంతవాడుడె

కవిత్వమయ్యింది

6.

రైతు 

బురద గాలిస్తుండు

అన్నపు గింజల

ఆవిష్కరణ కోసం

నాన్న యెదపై నిద్రించిన పాప (చిత్రంపై పద్యం)

సీసపద్యం:

ఉల్లాస  మొసగెడు ద్యానమ క్కరలేదు

    సౌరులొ ల్కుసుమవ ల్లరులులేవు

పట్టుప రుపులతో పడకల క్కరలేదు

          మెత్తని దిండులు పొత్తులేదు

చేరిసే వలుజేయ చెలియల క్కరలేదు

       వందిమా గదులతో పొందులేదు

జోకొడ్తు పాడేటి జోలలక్కరలేదు

    వింజామ రలులేని వెలితిలేదు  

నాన్న తనువె నాకు నాజూకు మంచమై

ఊపి రిగతి తీరు జోల లయ్యె

గుండెలయల దరువు గుట్టుగా జోకొట్ట

శేషసాయితీరు సేదదీరె

ఉగాది (సీసం)

 గతమంత నీజగతి ఘనకీర్తులందించి

గగనాంతరాళకు గమనమందె

మధురభావమ్ముల మదిలోతు లోనిల్పి

వినువీధి కేగెను మునుసటేడు

ఆత్మీయ భావాల కాలంభ నైతాను

అనుభూతు లుమిగిల్చి యరిగిపోయె

విజయ పరంపర విశ్వాని కందించి

జయజయ ధ్వానాల సాగిపోయె

అట్టి వత్సరమున కాత్మీయ వీడ్కోల

సాగనంపరయ్య సకల జనులు

సకలశుభాలను సమకొల్ప జగతికి

కొత్త సాలు వచ్చె కోర్కెతోడ

ఉగాది సీసపద్యం

 వీరించి చేసెడు విన్యాస మోయేమొ

పచ్చద నముదాల్చె పకృతికాంత

ఎండిన మాన్లన్ని ఏపుగా పులకించి

చెట్లన్ని చిగురించె  పుట్లకొలది

పుఢమిపై వొడమిన పూలతోటలమాయ

మలయమా రుతముకు పులుముసౌరు

కాచెమా విండ్లతో పూచెవే పలశోభ

ఉల్లాస మొనరించు నుర్వికంత

ఛీడపీడలొసగు ఛీకుకాలముబాపి

మంచిరోజు జనుల ముంచజూచి

తెగువతోడవచ్చె తెల్గువత్సరమిల

తెల్లమబ్బుతీరు నుల్లసముగ

ప్రకృతి పాట

 

నింగి కురిసిందీ నేల మురిసిందీ

నింగినేలా మేటి కలయిక పైరై విరిసిందీ పుఢమి మెరిసిందీ ॥నింగి॥

చ1:

సెలయేటి అలల సవ్వడులువింటూ సేను మురిసిందీ

పారే వాగు హొయలు చూసి పసలు మురిసిందీ

పొంగే పాల(పొదుగు)దార జూసి పాడి మురిసిందీ

చెంగునగెంతే లేగను జూసి ఆవు మురిసిందీ అంబాని అరిసిందీ 

చ2

ఎగిసే సంద్రపు అలలు జూసి నింగి మురిసిందీ

మండె యెండలతాపముగని  మబ్బు మురిసిందీ

శిరముగురిసే మంచుబిందువుల తరువు మురిసిందీ

మారె ఋతువుల రంగు జూసి ప్రకృతి మురిసిందీ

ఫలమై వెలిసిందీ

ప్రకృతిమాయ (గజల్ )

 త్యాగదనానికి తరవారసులై నిలుస్తున్నదీ ప్రకృతీ

 సొగసుదనానికి పొలుపుధారలై కురుస్తున్నదీ ప్రకృతీ

ఆకాశానికి నిచ్చెనలౌతు పచ్చదనమ్మును వెచ్చగమోస్తూ

ఆచ్ఛాదనతో నాకపుదారులు పరుస్తున్నదీ ప్రకృతీ

వసంతరాగం మదిలోపొదిగీ కువకువలాడే పక్షిగణములై

ఉషొదయంలో తొలితొలిసంధ్యై విరుస్తున్నదీ ప్రకృతీ

వేగిరపడియెటి వేసవిరవినీ చల్లనిగాలుల పింఛమునిమిరీ

పరువాలొలికే పైరగాలులై వీస్తున్నదీ ప్రకృతీ

హిమతరంగమే విరుచుకుపడితే  శిరసులొంచిమరి సరసాలాడీ

వెండితొడుగులా మెయిపూతలతో మెరుస్తున్నదీ ప్రకృతీ

నిడుజడికురిసే పరువపువానలొ సొగసులు నిండానానీ

పండువెన్నెలయి శరచ్ఛంద్రికలు పరుస్తున్నదీ ప్రకృతీ

ఋతువులమాయకు ఋజువులుతనై 'రాజ'సమందే రాచకన్నియా

రంగులవలువలు సింగారించుకు మోహిస్తున్నది ప్రకృతీ

రంగులకేళీ హోళీ (గేయం)

 సింగిడి రంగుల హోళీ

బంగరు హంగుల కేళీ॥2॥

సప్తవర్ణముల సమరసభావన మదిలోమెరిసే కోలాహలీ కామునికేళీ హోళీ మన్మథబాణము హోళీ

చ1:

అగ్గిరవ్వల మోదుగుపూవులు అందించెనులే కాషాయమ్మును

మిలమిల మెరిసే మల్లెలుమొల్లలు

మనకిచ్చినవీ తెల్లనిరంగును

ముద్దుగవిరిసిన మందారమ్ములు

అందించినవీ అరుణవర్ణమును

అన్నిరంగులూ కలిసినహోళీ ఆనందాలు మొలిసిన కేళీ

చ2:

నల్లని ఆకాశమ్మందించిన నలుపువర్ణమేహోళీ

కమ్మనిరాగాలాలపించేటి పిల్లతెమ్మెరలె హోళీ

పచ్చనిపైరులు ప్రేమగనిచ్చిన హరితవర్ణమే హోళీ

చెంగున గెంతే లేగలమూతికి

పాలనురగలే హోళీ

చ3:

వెన్నెల వెలుగులు హోళీ 

బంగరు సంధ్యలు హోళీ ॥2॥

నింగిల మేఘపు నీలివర్ణమై

తొంగిచూసినది హోళీ

చ4:

బంతుల పసుపే హోళీ

కెందామరలే హోళీ॥2॥

రాగరంజితపు రమ్యోద్యానము

విరిసిన సిరులే హోళీ రంగులమయమీ కేళీ ॥2॥

సైకిలెక్కిన పడతిని గూర్చిన పద్యం ( సీసం)

 రాణిరుద్రమ తీరు రయమున సాగేటి

హయమునెక్కగలదు భయములేక

లక్ష్మిబాయమ్మోలె లక్షణముగతాను

అశ్వమెక్కగలదు అలుపులేక

సత్యభామయితాను సమరమందుననిల్చి

అసురమర్ధనజేయు

 నాజియందు

ప్రాచీన పడతుల ప్రతిభదెల్సినతాను

పయనమయ్యెప్రగతి పథమునందు

ఆధునికపడతి అవరోధ ములుదాటి

సుతువీపు గట్టుక ఛోద్యముగను

చరితగతిన నాటి చతురతెరిగితాను

సంబుర మునసాగె సైకిలెక్కి

పచ్చిమట్ల రాజశేఖర్

పద్యం

 మనసుమందిరమున మధురభావముగల్గి

కవితలల్లితిమెన్నొ కలము మురియ

హృదయాంతరాలాన హృద్యభావమునిల్పి

పద్య

ఛాత్రగణము

గజల్ ఖండగతి (నిరక్షరాస్యత నిర్మూలన)

 వాగ్దేవి సాహితీవేదిక

పచ్చిమట్ల రాజశేఖర్ 

గోపులాపూర్ జగిత్యాల

9676666353

గజల్ ఖండగతి 

(నిరక్షరాస్యత నిర్మూలన)

సుబోధపు విజ్ఞానము వికసనమె చదువంటె

పరిశుద్ద ఆత్మలా వికసనమె  చదువంటె

నిన్నంటు వదిలేసి మిన్నుంటు చూపేల

మన్నుపయి  మనవునికి నిలుపుదలె చదువంటె

చుట్టున్న ఛీత్కార తెరదాటి విరబూసి

బురదలో తామరల నిర్మలమె చదువంటె

అడుగడుగు అజ్ఞానపు అలలెన్నొ పోటెత్తి

విహాయస నింగికై పయనించుటె చదువంటె

నిరక్షర నిశీధులె రాజసము నడిగింప

మిణుగురై జడత్వము మాన్పుటే చదువంటె

గణపతి (పద్యం)

 సీసం॥

ఏడాది కోసారి యెలుకవా హనమెక్కి

ఇహలోక మంతతా దిరుగవచ్చె

దివిజలో కమునుండి దిగివచ్చి గణపయ్య

కొలువుదీ రెనిలను తళుకులొలుక

భక్తవ రులుజేరి భజనలు సేయంగ

మోదక ములుదినె మోదమలర

ఇల్లిల్లు దిరుగుతూ పిల్లల్ని దీవించి

విద్యబుద్ధులొసగె విమల యుతుడు

ఆ.వె.

మండ పముల జూచి మరలజాలకముర్సి

ఇహమునందె తాను తిష్టవేసె

పార్వతమ్మపిలువ పరవశ మునతాను

నాకలోక మరిగె నందమలర

పచ్చిమట్ల రాజశేఖర్ 

జగిత్యాల