రామస్తుతి

1.
అల్లారు ముద్దుగా నలరారు రామయ్య
 ఆటపాటలయందు మేటి గుండె
పసిడిప్రా యములోనె పరిపరి విధముల
అస్త్ర శస్త్రములందు నారి తేరె
విశ్వమిత్రునివెంట విధినిర్వ హణముకై
అడవుల కే గెనా బాలకుండు
యాగరక్షణమున తాగెమున్ జూపించి
మారీచ సుభహులన్ మట్టుబెట్టె

లోక కళ్య ణమ్శు లోగుట్టు గాతాను
నాశ నమొన రించె నసుర మూక
జగతి హితము గోరి జనులను బాలించ
రామ చంద్రు నంటి రాజు గలడె

2.
విశ్వామి త్రునిమాట విమల మదినిదాల్చి
జగద్రక్ష కుడుజేరె జనకు నిల్లు
స్వయంవ రమ్మునన్ సావధా నముతోడ
విల్లుగై కొనిగట్టె వింటి నారి
దర్పమ్ము నన్ తాను ధనుసునె క్కువెట్టి
శివధనుస్సునువిర్చి సీత నొందె
గురువునా జ్ఞలతాను శిరసావ హించుతూ
అయోధ్య పురికేగె రాఘవుండు

తల్లిదం డ్రులమొక్కి తనదుభ క్తినిజూపి
ప్రగతి మార్గమదని జగతి చాటె
జగతి హితము గోరి జనులను బాలించ
రామ చంద్రు నంటి రాజు గలడె

రాముడు

కష్ట సుఖము లందు కలిమి లేములయందు
పాటి దప్ప కుండ పాట్లు వడుతు
జనహితము గోరి జగతిని బాలించు
రామచంద్రు నంటి రాజుగలడె

చైతన్యశీలము

ఊర చెరువు జూడ నున్నకా డనెయుండు
చేరు గమ్య ములను బారు వాగు
చేతనత్వమున్న చేకూరు ఫలితముల్
పచ్చిమట్లమాట పసిడిమూట

సంతృప్తే సంపద

సంప దెంతొ యుండి సంతృప్తి లేకున్న
నరక ప్రాయ మౌను  నరుని బ్రతుకు
సంపద లవి యేవి సంతృప్తి నిన్మించి
పచ్చిమట్ల మాట పసిడిమూట

విలేకరి

అనుక్షణం ప్రజారక్షణకై పరితపించే
కలంయోధులు
అన్యాయాన్నెదిరించే
ధర్మవీరులు
ప్రజలను సన్మార్గంలో
నడిపించు సామాజిక వేత్తలు
అణగారిన వర్గాల ఆత్మబంధువులు
పత్రికా విలేకరులు

పత్రికలు

పత్రికలు
అక్షరవిత్తులు నాటిన కేధారాలు
అరవిరిసిన సుమ సౌరభాలు
పాఠకుల మదిలో మెదిలే
ఆలోచనా తరంగాలు
సామ్యవాదాన్ని పంచే
ప్రజాస్వామ్య వీచికలు

కష్టజీవుల వ్యథలు వినిపించు
శ్రమజీవుల గొంతుకలు
యదార్థాన్ని ఆవిష్కరించే
సమాజ ప్రతిబింబాలు
జడత్వాన్ని పారద్రోలే
చైతన్య ప్రదీపికలు

సమసమాజ స్థాపనకై సాగే
విశ్వమానవ గీతికలు
చీకట్లను చీల్చి
వెలుగు ప్రసరించే వెన్నెల కిరణాలు!

ప్రజా కవచం

జగతి నావహించిన
చీకట్లను చీల్చుటకు
ఉషోదయమై ఉదయించింది పత్రిక

దావానలమై వ్యాపించిన
మూఢనమ్మకాల ముక్కువిండి
మతోన్మాద శక్తుల మదమనిచి
చాంధసాచారాలను చర్నకోలలై తరిమి
సామాజిక రుగ్మతలను సమూలంగా బాపి
సామాన్య ప్రజల శ్రేయోభిలాషియై వర్దిల్లాలి

పాలకుల పంచనజేరి ప్రజల వంచించక
స్వయం పోషకాలై యెదగాలి
సదా ప్రజాశ్రేయస్సుకై పాటుపడాలి

చాపకింద నీరులా సాంతం వ్యాపిస్తున్న
అసాంఘీక శక్తుల నంతమొందించి
శాంతి స్థాపన ధ్యేయంగా సాగిపోవాలి

మసిబూసి మారేడుకాయ జేసెడు
నయవంచకుల మోసాలను
పాలకు పాలు నీళ్లకు నీళ్లుగ
విడమరిచి చూపే హంసముక్కై వెలగాలి

ప్రభుత్వాన్ని ప్రజల ముందుంచడమెగాక
సమాజాన్ని ప్రతిబింబించాలి
జనం నాడి వినిపించాలి
నిజాలను నిగ్గుదేల్చాలి
ప్రభుత్వానికి ప్రజకు నడుమ
వారధియై విలసిల్లాలి పత్రిక !
ప్రజకు రక్షణ కవచమై మెలగాలి పత్రిక !!

కవిత్వ మంటే ?

మనోవీధిలో గాంచిన దృశ్యమాలికలను
సుమధుర భావాలతో
 సుధామయ  సుందర వర్ణనలతో

పాఠకలోకానికందించడం కవిధర్మం

కవి కల్పనలు అద్వితీయం


కవ్వించేది కవనం
నవ్వించేది కవనం
ఉహల్లో విహరింపజేసి
మనసును రాగరంజిత మొనర్చేది కవనం

కవి అపర బ్రహ్మ
ఊహల్లో  విహరింగలడు
ఉత్తమ సృష్టి గావించగలడు
మానసికానందం దాపున
గురుతర బాధ్యత దాగివుంది
కవి కవితా సేద్యంచేయాలి
సాగర లోతుల్ని శోధించాలి
మంచిముత్యపు కవితామాలలందించాలి
రాసి కన్నా మిగుల వాసి గావాలె
పఠితను నడిపించి
నవరస భరిత మొనర్చి
ఆశించినదందించేది కవిత్వం

కవిత్వమంటే
సమాజాన్ని ప్రతిబింబించేది !
పాలకులను ప్రశ్నించేది !
పాఠకుల నాలోచింప జేసేది !
పరిపరి విధాల శోధించి
సమస్యలను సాధించి చూపేది !
భగవంతుని సాక్షాత్కరించేది !
సంఘాన్ని ధర్మ మార్గాన నడిపించేది !

విత్తుల పొత్తము

అనంత అశేష విశాల
వినీలాకాశపు పొత్తములో
కవికలహాలముతో జల్లిన
నక్షత్రాల విత్తులు అక్షరాలు.

పుడమి శుష్క పొరల్లో
నిద్రాణమైైన విత్తులకు
పాఠకుని నాలుక తడితగిలిన నాడు
మట్టిని పెకిలించుకొని అంకురించి
అనంత ఆలోచనలకు ఆయువుపోసి
అద్వితీయ అపురూప సృష్టికి
అంకురార్పణ చేస్తుంది !


కారునలుపు కమ్మిన మేదినిపై
మిణుగురులై  మెరిసే వర్ణాలు
కొంగ్రొత్త వెలుగులు జిమ్ముతూ
మానవ మస్తిష్కంలో
జ్ఞానపు దొంతరలు పేరుస్తూ
భవితకు బాటలు వేస్తుంది పుస్తకం !
సృష్టికి ప్రతి సృష్టిగావించి
విశ్వనరునిగ విహరింపజేస్తుంది పుస్తకం !!

నాలోని నీవు

చెలీ !
నా మనసు కాన్వాసుపై
నీబొమ్మ గీసుకొని
నాశ్వాసలో సగం నీకు పంచి
నాలోని నీకు ప్రాణంపోసి
నీవే నేనై బ్రతుకుతున్న !

నీవు నాదానవని యెంచి
కుంచె నీకందించాను ప్రియా!
మనవైన మధుర స్మృతుల
భావచిత్రాలు పొదుగుతావని
నాలోని నీ చిత్రానికి నిజరూపు నిస్తావనీ
 చూడచక్కని సుందర దృశ్యాల్ని చిత్రించి
పరవశంతోపులకిస్తావో ?
నీలోని అలలై ఎగిసే భావాలను
పరిపూర్తి గావించి ప్రపుల్ల మొనరుస్తావో ?
సజీవ చిత్రాలను చెరిపి
 తడిలేని   ఎడారి సృష్టిస్తావో ?

విళంభికి స్వాగతం (ఉగాదికి స్వాగతం)

తనుభారము తాలలేక
తరువులన్ని ఆకులురాల్చి
మోడులోలె గనవడుతున్న
ప్రకృతిని జూసి పరితపించి
చైత్ర రథమెక్కిన
ఋతురాజు వసంతుడు
మాయజేసెనో లేక
అమృతబిందువులే చిలుకరించెనో గాని
తలంటు స్నానం జేసి
తలారబెట్టుకుంటున్నట్టు
నిరాడంబరంగా నిలబడ్డ తరువులన్ని
నిరాశ నిండా కూరుకుపోయిన బతుకుల్లో
కొత్త ఆశలు చిగురించినట్టు
నూత్న వధువుకు  నగిసీలు దిద్ది
ఆభరణాలు తొడిగి అలంకరించినట్టు
తరులతలన్ని తనువణువణువూ చిగురించి
ప్రకృతికి పచ్చల చీరగట్టు
ముద్దుగ ముస్తాబయ్యింది

చైత్రమన్మథుడు మంత్రమేమి వేసేనోగాని
విరజాజులు విరిసిన లతలు
వింజామరలై వీసిన
మలయమారుత మాయలో
తనువణువణువు పులకించి  మైమరిసిపోయింది

అరవిరిసిన కిసలయమ్ముల
పరిమలాలను మోసుకొచ్చే పైరగాలి
ప్రాణికోటినంతా  ప్రణయసల్లాపాలతో
సమ్మోహన పరుస్తుంది
ఆనంద డోలికల్లో ఓలలాడిస్తుంది !

మావిచిగురులు మల్లెలు
విరగబూసిన వేపలు విరజాజులు
గండుకోయిలలు తీపికూతలు
మావి తోరణాలు మధుర స్మృతులు
 ముంగిట్లో విరిసిన ఇంద్రధనుసులు
పక్షుల కిలకిల రావాలు సమ్మిలితమై
సలలిత సరాగ సంరంభమైవస్తున్న
విళంభికి స్వాగతం !
ఉరకలేసే ఉత్సాహంతో
ఆగమించే ఉగాది స్వాగతం !!

మనిషి గుణము చేత మాహోన్న తుండగు
కలిమి బలిమి చేత నగుట కల్ల
ఎనుము బలిసి నంత ఏనుగె ట్లవునురా
పచ్చిమట్ల మాట పసిడి మూట