రవికిరణపు స్పర్శలేక తనువు తపిస్తున్నదీ
చెలికౌగిలి చేరలేక మనసు దహిస్తున్నదీ
పెనవేసిన మనసులనూ విడదీయుట భావ్యమా
నానీడే (కాలమె యమ) పాశమ్మయి నన్ను శపిస్తున్నదీ
కొమ్మనుండి కోయిలనూ దూరంగా తరిమినా
ఆవిరహపు మధురగీతి కడువేదిస్తున్నదీ
నింగిలోని చందమామ వెలుగునంత పంచినా
ఆకసాన పెనుచీకటి కమ్ముకువస్తున్నదీ
మబ్బులలో గుండెతడిని ఆరనీక దాచినా
పాలధార లేకనేల తెగవేధిస్తున్నదీ
బృందావన తీరాలలొ పూవులెన్ని పూచినా
మధువులకై తుమ్మెదతటి కడుఘోషిస్తున్నదీ
ఆఆమని వన్నెలన్ని కవిరాజుకు దెలిసినా
వర్ణనలో కలమెందుకు తెగవగపిస్తున్నదీ
No comments:
Post a Comment