పచ్చని లతలతో అల్లిన ఏనుగు వర్ణన చిత్ర పద్యం

 సీసం

ప్రకృతియే వృక్షమై పరవశించినదేమొ

నగములన్నిహరిత సొగసులందె

కొండయేనుగుతాను గున్నేను గైపిల్వ

గర్జాట్ట హాసాన గంగజారె

ఆకసా న్నందేటి అడవియే నుగుజూచి

దూదిపింజలుమూగి దిరుగసాగె

తొండమే వాహికై కొండయేనుగు నీల్వ

వారిదమ్ములుకర్గి వాహినయ్యె

గహనతరములైన గగనదిబ్బలుముర్సి

తరలివచ్చెనిలకు దారలయ్యి

తొండమెక్కి నిలిచి 

తుంటరా తనొకడు

అందుకొనగ జూచె నాకసమును

పచ్చిమట్ల రాజశేఖర్

సీసం

ప్రకృతియే వృక్షమై పరవశించినదేమొ

నగములన్నిహరిత సొగసులందె

కొండయేనుగుతాను గున్నేను గైపిల్వ

గర్జాట్ట హాసాన గంగజారె

ఆకసా న్నందేటి అడవియే నుగుజూచి

దూదిపింజలుమూగి దిరుగసాగె

తొండమే వాహికై కొండయేనుగు నీల్వ

వారిదమ్ములుకర్గి వాహినయ్యె

గహనతరములైన గగనదిబ్బలుముర్సి

తరలివచ్చెనిలకు దారలయ్యి

తొండమెక్కి నిలిచి 

తుంటరా తనొకడు

అందుకొనగ జూచె నాకసమును

పచ్చిమట్ల రాజశేఖర్

సూర్యోదయ వర్ణన

 విరుల రెక్కలన్ని వికసింప జేసేల

పక్షిజాతులన్ని పలువరింప

ఆకు లన్ని శాఖ లంకు రింప

సర్వ జీవ కోటి చైతన్య మందేల

ప్రభలు గొల్ప వచ్చె ప్రభకరుండు

సైనికత్యాగం (గజల్ )

 హిమనగమున మంచుపొరలు ఎరుపెక్కిన వెందుకనో

భరతావని గుండెగదులు బరువెక్కిన వెందుకనో

చల్లనైనవీచికలతొ విశ్వమంతసరసమాడ

సుమవనమున పొరలుతావి ఘాటెక్కిన దెందుకనో

మంచునడుమ దిరిగాడెడు నాపెనిమిటి తలపుకొస్తె

నామనమ్ము దిగులుగమ్మి బరువెక్కిన దెందుకనో

తెలిమాపున చలిగాలులు తెప్పలుగా వీయువేళ

దనకౌగిళి తలపురాగ తీపెక్కిన దెందుకనో

ఈదేశపు సౌభాగ్యము నీచేతుల దాగెనేమో

నినుజూడ నిరీక్షించి అలుపెక్కెను యెందుకనో

నీదేహము నెత్తురోడి నిశ్చలమై నేలగూల

నింగిజారి యాపతాక తనువెక్కెను యెందుకనో

తొలిపొద్దును చూడలేక మూసుకున్న రాజుకనులు

ఆకసమున ధృవతారను వెదుకుతున్నవెందుకనో

వీరనారి

 

వెనుకటి కాలాన వెన్నుదాల్చిసుతుని

యుద్ధమాడినపోరు ముద్దుబిడ్డ

గుర్రమెక్కితాను విర్రవీగుటెగాదు

పరసేనలనంత పారజేసె

తానుజేసినపోరు ధరణిలోవెలుగొంది

వీరనారిపేర వినతికెక్కె

రాజ్యభారముగొన్న రాణిరుద్రమదేవి

మార్గదర్శనమయ్యె మహినిజనుల

కొడుకు వీపుగట్టి కొంగు నడుముజుట్టి

నాటిబాటలొంటి నాతినడిచె

బతుకుదెర్వుకొరకు పడతివిజృంభించి

సైకిలెక్కిసాగె శ్రమను నమ్మి

ఆడవారి ప్రతిభ

 ముదితల్ మూఢుల టంచున్

విధితప రిచిమురి యునుగద విభుదులు సభలన్ 

విధిత మ్ముగవి ద్యగరుప

ముదితల్ నేర్వంగ రారే ముద్దార నేర్పన్

అన్నయననేమి (పద్యాలు)

 సీసం1:

అన్నయనగనేమి వయసుభేదముగాదు

పెద్దయగునుతాను బుద్దితోడ

అన్నయనగనేమి వయసుభేదముగాదు

తనపరమ్మెరుగని తన్మయతన

అన్నయనగనేమి వయసుభేదముగాదు

చెలగిపం చెడునట్టి చింతతోడ

అన్నయనగనేమి వయసుభేదముగాదు

తానుదినకబెట్టు తపన తోడ

ముందుబుట్టినంత ముద్దుసేసినయంత

అన్నలవ్వబోరు అగ్రజుండు

అన్నయౌను తాను ఆత్మీయతలతోడ

పెద్దబుద్దితోడ పెరిమతోడ

సీసం2:

అన్నయవ్వునుతాను అమ్మలేనవ్వేళ

లాలనమ్మునుజేసి లాలబోసి

అన్నయవ్వునుతాను నాన్నలేనవ్వేళ

పొద్దుమాపుందాక పోషియించి

అన్నయవ్వునుతాను ఆహార్యమెరుగక

ముడ్డిగుడ్డల్లేక ముద్దుసేసి

అన్నయవ్వునుతాను ఆడంబరములేక

ఆటలాడుచుతాను ఆదమరిచి

అన్నతానవుతడు ఆలపాలనమున

యగ్రజుండు గాదు అన్నయనగ

అన్నతానవుతడు తనయాకలిమర్చి

పెరిమతోడముద్ద పెట్టువాడు

విష్ణుమూర్తి కొయ్యరూపం పై పద్యం

 (ఉత్కళ దేశపు కొయ్యరూప జగన్నాథునిపై  సీసపద్యం)

సీసం:

ఒకభార్య ప్రకృతిమరొకభార్య చంచలా

ఒక్కటి తిరముమ రొక్కచరము

తనయుండు మన్మథు తలపునదొరకడు

అశరీరి యైజను లందరి బాధించు

తనుబడలికబాప తల్పమొం దుదమన్న

పడగవేలుగలిగి పడక గాదు

గరుడవాహనమెక్కి గమియించెదమన్న

పాముల గనితాను వాలుపుఢమి

ఇన్ని బాధలు తలచియా విష్ణుమూర్తి

సకల సంపద లుండినా వికలమొంది

వివిధ రూపము లన్నిటి విడిచిపెట్టి

కొయ్య బారెను గదవిష్ణు కోరిజగతి

మాట విలువ (కందం)

 మాటే బంధము లుగలుపు

మాటే తెంచును చెలిమిని మనుషుల నడుమన్

మాటే ప్రాణము నిలుపును

మాటే రందులు జెరచును మనముల నెడలన్

వాణీ స్తుతి

 వాణీ!పుస్తకపాణీ

వాణీ!తేనియపలుకుల వాసిని దేవీ!

వాణీ!మధురోక్తనిలయి

వాణీ!నాకొసగుమమ్మ వాక్కుల వరుసల్

రుదిర హిమవత్పర్వతం

 ప్రకృతి రామణీయకత 

పరిఢవిల్లిన నేల

దాయాదుల పోరు దద్దరిల్లిన నేల

పచ్చదనపు పరవశపులోగిల్ల

వెచ్చని రుధిరం 

తనువున జల్లుకుని పరిపరి విధాల

పరితపించిన నేల

వేటకుక్కలై తరుముకొస్తున్న ప్రత్యర్థిమూకలను

వెన్నుచూపని ధైర్యంతో నిలువరించిన ధీరులు!

ఎగిరే బాంబులై ఎదుటివారిపై

రెక్కలు విచ్చుకు పోరాడిన పందెంకోళ్లు!

దాయాదుల తుపాకులు

తనువును చిద్రం చేస్తున్నా

మొక్కవోని ధైర్యం మొకాన నిల్పుకొని

ముందుకుసాగిన సాహస తూటాలు!

కసాయి తూటాలు గుండెల్ని చీల్చినా

కారుతున్న రక్తపుటేరులతో

నేలతల్లి ఎరుపెక్కి జడుసుకుంటున్నా

అడుగు నేలనుసైతం ఆక్రమించనీకుండా

ముందుసాగిన మందుగుండ్లు!

సాయుధ బలగాలపై ఉక్కుపాదం మోప

వీజృంభించి కదిలిన యుద్ధ ట్యాంకులు!

భరతమాత ప్రియసుతుల పదకవాతుతో

పౌరుషం నిండిన నేల కార్గిల్!

ఆదమరిచి నిద్రించిన భరతమాత ఉలికిపడినదినం!

యావత్ భారతం భీతిల్లిన భయానకఘట్టం!

వీరోచితపోరాటాల ఫలితం!

తుపాకి తూటాలకు ఎదురేగిన సాహసం!

జనని భారతికి అంజలిఘటించి

సమర్పించిన 

ఎరుపెక్కిన అడవిమల్లెల హారం!

గెలుపూ ఓటమి

పరాక్రమం పలాయనం

జననం మరణం

జయజయ ధ్వానాలు హాహాకారాల  సమాహారం!

తెలిమంచు పైపొరలొ మోదుగుపూలు తాపిన

రుధిర హిమాలయం కార్గిలు

ఎందరో వీరులు మరణమొక జననమై

రణము జేసిన కార్గిలు

ఎందరో యోధులను తన ఒడిన జోకొట్టి

అమరులను జేసిన మరుభూమి కార్గిలు!

మీసపు లోటు పద్యం

 నల్లమీ సముగల్గి నగుమోము గల్గియు

ఆనంద వర్ధనుం డౌను నరుడు

గుబురు మీసముగల్గి కోపమొందెడుమోము

పుఢమి జనులకంత బుగులు గొల్పు

రొయ్యమీ సముగల్గి రోషమొందెడుమోము

పౌరుష పుగురుతు పౌరుడిలలొ

బారుమీ సముగల్గి భాసిల్లు మోముతో

మంత్రగానివలెను మనుజుడుండు

తే.గీ.

మీస మేలేని మోమంత మిగుల కాంతి

అదియు లేనియాహార్య మతిశయించు

మీస మదిలేక తపియించి మిడుక నేల

పేడి మూతివాడునిత్య పెళ్ళికొడుకు

మీసము మెలిక పద్యం

 సీసం:

అర్థులందరిబిల్చి యాదరించెడువాడు

దాతయై వర్ధిల్లు ధరణియందు

దుఃఖితు లనుజూచి దూరనొ ల్లనివాడు

సుమతియై వెల్గువ సుమతియందు

ఆకలనినవార నక్కుజే ర్చెడువాడు

అక్షయ పాత్రయై యవని మిగులు

కామితా ర్థములిచ్చి కరుణజూ పెడువాడు

కల్పవృ క్షమ్మంటు ఘనతనొందు

సకల లేమి దీర్చి స్వాంతనమొనగూర్చి

ఉల్ల మొసగి యెదలు వెల్లి విరియు

నట్టి మూతి మీస మాలంకృతమెగాని

ఈవిలేని మూతి మీసమేల?

గురుస్తుతి పద్యం

 సీసం॥

ఉంగవుంగాయంటు ఊకొట్టి పాడంగ

ఆనంద మందేటి అమ్మ గురువు

వేలుబట్టినడిపి వెన్నెమ్ము కైనిల్చి

నడకనేర్పెడువేళ నాన్న గురువు

ఆటపాటల తోడ పాటముల్ నేర్వంగ

అండయై తానిల్చు అన్న గురువు

బడిలోని పాఠముల్ బలిమితో సదువంగ

ఆటవిడుపుజూపు యక్క గురువు

ఆ.వె.

పలకబలపమిచ్చి పాఠశాలనుజేర్చి

పెరిమ తోడ నేర్పు పెద్దగురువు

అట్టిగురుల పదము లానందముగతాకి

శిరము వంచి మ్రొక్కె శిష్యగణము

నానీలు

 ప్రణయతీరానున్న

మేం  ఆత్మీయులం

సంయోగమేలేని

రైలు పట్టాలోలె

బడంటె

భయమేస్తుంది

అక్కడ వడ్డించే

బెత్తందారుంటడని

నిండు గోదారంత

ప్రేమ నీమీదున్నా

ఎందుకో యిలా

చెరో తీరమై ఉన్నాం

తెలుగు మధువు (పద్యం)

సీసం॥

అమ్మనాన్నలతోడ యాదెరు వొందంగ

తెలుగు పదపరాగ తీపి దెలిసె

తోడివారలతోడ నాడంగపాడంగ

పలుపదమ్ములకోటి పలుక దెలిసె

పలుదినమ్ములువోసి బడిలోన సదువంగ

పదలాలితమ్మది పట్టువడియె

పలుకుబడులు దెల్సె పదబంధములుదెల్సె

భాషదెలిసె పలుకు యాస దెలిసె

తెలుగుతల్లియెదన తేనెపల్కులుగ్రోల

మాతృభాష యన్న మమత బెరిగె

ఆత్మగల్లభాష యనిజనుల్ కీర్తించ  

తెలుగువారకేల చులక నయ్యె

(తెలుగు జిహ్వకేల తెగులు బుట్టె)

సీసం॥

ఉంగవుంగాయంటు ఊకొట్టి పాడంగ

ఆనంద మందేటి అమ్మ గురువు

వేలుబట్టినడిపి వెన్నెమ్ము కైనిల్చి

నడకనేర్పెడువేళ నాన్న గురువు

ఆటపాటల తోడ పాటముల్ నేర్వంగ

అండయై తానిల్చు అన్న గురువు

బడిలోని పాఠముల్ బలిమితో సదువంగ

ఆటవిడుపుజూపు యక్క గురువు

ఆ.వె.

పలకబలపమిచ్చి పాఠశాలనుజేర్చ

పెరిమ తోడ నేర్పు పెద్దగురువు

అట్టిగురుల పదము లానందముగతాకి

శిరము వంచి మ్రొక్కె శిష్యగణము

గణేశుడు (పద్యాలు)

 సీసం॥

ఏడాది కోసారి యెలుకవా హనమెక్కి

ఇహలోక మంతతా దిరుగవచ్చె

దివిజలో కమునుండి దిగివచ్చి గణపయ్య

కొలువుదీ రెనిలను తళుకులొలుక

భక్తవ రులుజేరి భజనలు సేయంగ

మోదక ములుదినె మోదమలర

ఇల్లిల్లు దిరుగుతూ పిల్లల్ని దీవించి

విద్యబుద్ధులొసగె విమల యుతుడు

ఆ.వె.

మండ పముల జూచి మరలజాలకముర్సి

ఇహమునందె తాను తిష్టవేసె

పార్వతమ్మపిలువ పరవశ మునతాను

నాకలోక మరిగె నందమలర

పచ్చిమట్ల రాజశేఖర్ 

జగిత్యాల

 సీసం॥

ఏడాది కోసారి యెలుకవా హనమెక్కి

ఇహలోక మంతతా దిరుగవచ్చె

దివిజలో కమునుండి దిగివచ్చి గణపయ్య

కొలువుదీ రెనిలను తళుకులొలుక

భక్తవ రులుజేరి భజనలు సేయంగ

మోదక ములుదినె మోదమలర

ఇల్లిల్లు దిరుగుతూ పిల్లల్ని దీవించి

విద్యబుద్ధులొసగె విమల యుతుడు

ఆ.వె.

మండ పముల జూచి మరలజాలకముర్సి

ఇహమునందె తాను తిష్టవేసె

అంబతాను బిలువ నల్లారు ముద్దుగా

నాకలోక మరిగె నందనుండు

పచ్చిమట్ల రాజశేఖర్ 

జగిత్యాల

గణపయ్య రాకతో ఘనమైన వేడుక

జగమంత పందిళ్లు జనుల గుంపు

పగలంత పూజలు భజనల రాత్రిళ్లు

రేవగల్ భక్తుల 

నానీలు

 ఎన్ని వేళ చేతులు

బురదను చిలికాయో

అన్నపు వెన్నను

వెలికి తీయుటకు

కూరగాయలకై

నింగిని వెదికాను

వాటికీవేళ 

రెక్కలొచ్చాయిగా

మేఘం వర్షించింది

పంటచేలపై

రైతు కన్నీరు

వాటిని తడుపలేదని

జీవన క్షేత్రంలో

ఆశలు మొలకెత్తాయి

చెమటచుక్కలు

నేలను తడిపి

రైతన్న 

పొద్దెక్కినా లేవలేదు

తాగింది

పురుగు మందుకదా

గాలిపటం

పైకెగురడం లేదు

దారం తెగింది

గమనించలేదు

ప్రజాస్వామ్యం

పైసకు గులామైంది

ఓటరు

కాసు క్కూసున్నాడు గదా

పాలకులు 

దోచేస్తున్నరు

ఎలక్షన్లలో

పంచేందుకు

జెండాలు ఎజెండాలు

పార్టీలు మార్చుతుండ్రు

పాలకులు

ఊసరవెల్లికి పోటీగా

చెరువుల 

యెదలెంత సంకుచించాయి

చినుకును సైతం

ఛీకొడుతున్నాయి.

అద్వితీయ స్వర్గసీమ (అఖండ భారతం)

 స్వదేశీ సంస్థానాలాదిగా

విదేశి పాలకుల అణచివేత ధోరణికి

అడ్డుకట్ట వేసేందుకు అలలై ఎగిసి

ఉద్యమించి ఉరిమిన

వీరుల నుదుటి తిలకమె  

కాషాయమై మురిసిన జెండా!

స్వచ్ఛతరోజ్వల హిమగిరి 

శిరమున జాలువారిన

జీవనదుల తరగల నురగలై

జిలుగులు పంచే వెన్నెల వెలుగులై 

తెలుపు వర్ణమై మెరిసిన జెండా!

ప్రకృతి పురుడువోసిన పచ్చని వనసీమలు

వర్షాధార తృణధాన్యాల రాశులు

అన్నపూర్ణావతారమై అలరారిన

భరతావని యెదపై ఏపుగ పెరిగిన

పజ్జొన్నలు పంటపొలాలె

పచ్చరంగు పులిమిన జెండా!

అహింసోద్యమం మొదలు

అరాచక పాలకుల తరిమేదాక

ఎందరో షహీద్ ల వెచ్చని ఊపిరులు 

తనువణువణువూ నింపుకున్న తిరంగజెండా!

త్యాగధనుల తనురుధిర దారల

తానమాడిన అరుణపతాకం మనజెండా!

కశ్మీరం మొదలు కన్యాకుమారి దాక

విభిన్న సంస్కృతుల విశిష్ట మేళవింపు

ధార్మిక వర్తన తాత్త్విక చింతనలో

విరిసి మెరిసిన ఇంద్రధనసు మనజెండా!

భరతమాత శిరమున భ్రమరమై ఎగురుతూ

భరతజాతి యెదలో  సాకారమైన గర్వరేఖై ఒదుగుతూ

సర్వమత సహన రూపమై సాగుతూ

భారతీయతత్వంతో ఫరిఢవిల్లుతూ

ప్రపంచం ప్రణమిల్లే పవిత్రమూర్తి!

విశ్వమంతా వీక్షించే విమలమూర్తి!

అద్వితీయ స్వర్గసీమ అఖండ భారతం!

మినీ కవితలు

 రాత్రి చీకటి

గొంగలి పరుచుక్కూసుంది

వెలుగు రేఖలు

ధరజేరకుండ

పాలమూరు కూలుల

రక్తం పీలుస్తున్నాడు

భగ్గుమన్న సూరీడు

కిరణాల స్ట్రాలతో

చెరువుల యెదలన్నీ

కుంచించుకున్నాయి కాబోలు

చిన్నచిన్న వరదలనే

ఇముడ్చుకోలేక పోతున్నయి

మసక బారిన గౌడవృత్తి

 పొద్దుమాపుసెలగి పోద్దాళ్లు గీసినా

సంసార మనునావ సాగదాయె

పొలుమారులుదిర్గి పలుయీదులిడిసినా

అవసరాలకుపైక మంద కుండె

కావళ్లు గట్టితా కల్లుమోసినగాని

కష్ఖము డుగుదారి గానరాదె

పొద్దస్తమానముల్ పొర్లాడిననుగాని

కూడుగుడ్డలేక గోడు మిగిలె

గానుగెద్దుతీరు గౌడు దిర్గినగాని

రాదుపగలనేది రాత్రిదప్ప

పెద్దతాటిచెట్టు పిసరంత నీడోలె

పేరుగొప్పె గాని ఊరు దిబ్బ

నానీలు

 వర్షపు చినుకు

చేరిందిలా

గోదారిని

ఏదారీ లేక

తార్రోడ్లన్నీ 

ఓడరేవులైనయి

 ఇక కార్లన్నీ

పడవలవ్వాల్సిందే

మేఘమే కాదు

బడిగోడ

కన్నీరు కారుస్తుంది

పిల్లల పలకరింపు లేక

ఉరివెట్టుకున్న మోకుముత్తాదు

 

ఆలుమొగల తీరు అన్యోన్యంగుండి

దినాం ఒకళ్లెంబడి ఇంకొకలున్నట్టు

నిత్తెం నింగికెగబాకె

గౌడన్న వొంటిమీద గజ్జెలహారమై

దారిన వోయెటోళ్ల దాహందీర్చె

మోకుముత్తాదు పొద్దుగూకినంక

రంగులబొంత గప్పుకొని

సిగ్గులమొగ్గై సిలుక్కొయ్యెక్కుతై జంటగువ్వలతీరు!

అరె బయ్ 

ఆన్లైన్ల ఆడరిత్తె అచ్చేది

గాదు కల్లుసుక్క!

గాలిలో వేలాడే దీపమై

పూటకో పుట్టువై

 ప్రమాదపు అంచున

కత్తిమొనపై నిల్సున్న

శ్రమజీవుల సెమటముక్క!

ఆకట అలమటించే బిడ్డలకడుపునింప

సేపుకచ్చిన సురధారలు!

తొవ్వనడిచే పాదచారుల

దూపదీర్చే ఊటసెలిమలు!

గీతకత్తోలె పదునైన బతుకులు

మోటువోయి మొత్తుకుంటున్నయి

బీరుబరండీల పారుకంల వడి

తెల్లగల్లు తెర్వు కచ్చినోడెలేడాయె

బర్వసలేని బతుకులకెవడు రాక

బొత్తలన్ని బీడువడ్డయి

తాళ్లన్ని తలలిరిగి రాతికంబాలోలె

బొట్టుబోనం లేక ముండవోసినట్టున్నయి!

కుండలెన్నొ మోసిన

కాడుబాద్ధ కాళ్లిరిగి మూలవడ్డది!

గుజికాళ్లకడ్డంబడి

నడువకుండ నాలెకు సరంగొడుతున్నది!

మోకుముత్తాదులు మొద్దుమొకం జూడని బెంగతో

సిలుక్కొయ్యెకురివెట్టుకున్నయి!

ఉయ్యాలూగుతున్నయి!!

గౌడన్నల బతుకు గాలిల దీపమైనయి!!!

రాజశేఖర్ పచ్చిమట్ల

9676666353