నాన్నస్మృతి

నాన్నా నీజ్ఞాపకాలు కళ్లు తడుపుతున్నాయి

నాన్నా నీగతస్మృతులు ఒళ్లు తడుముతున్నాయి

కోడికూతకన్నముందు నిద్రలేచి  సవరించె

పసులపాక లోనిపసులు జాడనడుగుతున్నయి

నిరంతరం తాటివనమె నీయిల్లై నిలిచినావు

బొరియలల్ల చిలుకలన్ని నీరాకను జూస్తున్నయి

ఆరేణుకగుడిలోపల అణువణువూ శుచిచేస్తివి

నీవులేక గుడితలుపులు తెరుచుకోనంటున్నయి

 ప్రతివారిని పలుకరించి పాయిరంగ మాటలాడు

ఆప్యాయత కొరకుమంచి మనసులెదుకుతున్నయి

నీవులేని యింటనేడు వెలుతురులే కున్నదీ

అమ్మనుదురు బోసివోయి చీకట్లు ముసురుతున్నయి

నీవులేని ప్రతీరోజు కళదొలగినరాజస్సే

చందమామ మనలోగిలి పదముమోపనంటున్నయి