బాల్యపు మధుర క్షణాలెన్నో
దోసిట ముత్యాలై దొర్లుతున్నవి
కాలగతిలో గడిచిన మరువలేని సంఘటనలెన్నో
మదినమెదిలి కన్నీరు వర్షిస్తున్నవి
ఆనందతీరాల గవ్వలలో దాగి
ఓలలాడిన అపురూప క్షణాలెన్నో
మేలిమి ముత్యాలై యెదసూరున జారుతున్నవి
కరిగిన కాలపు చెరగని మరకలెన్నో
మంచుబిందువులై తట్టిలెపుతున్నవి
చీకటికొమ్మకు చిక్కిన చుక్కల్లా
చిన్నచిన్న ఆశలు బతుకుదారి చూపుతున్నవి
నాటకం ముగిసి దీపమై వెలుగుతున్నపుడు
మలుపులన్ని కొమ్మనవేలాడి రాలుతున్న తుషారములై
మదిని ఆర్ద్రంగా మారుస్తున్నవి
No comments:
Post a Comment