చిత్రవర్ణన- పద్యం

 నింగినివేలాడు నిండుజాబిలితాను

చుక్కలన్నిటినేరి చక్కగూర్చి

వాలుజడనుదిద్ది వలపులమరజేసి

సౌరభమ్మువిరిసి సౌరులొలుక

కారుచీకటిబట్టి కాటుకగాదాల్చి

కాంతులీ నగజూచె గన్ను దోయి

వాలుజడనుదాల్చి వలపుల మరజేసి

జరిగిపోవుచుతాను తిరిగి చూచె

చిరునగవులనొలకు చిగురాకు చెక్కిళ్లు

పాలపుంతనొసగు పళ్ల వరుస

దొండపండుతీరు దొరిసేటి పెదవుల

మధులొలుకగ పిలిచె వధువు తాను