పాతివ్రత్యం

సంసారపు బాధల నీదలేక
సతమతమవుతున్న భర్తను జూసి
దిగులు పడుతు దినం గడువక
బాధనంత దిగమింగి
హదయాంతరాలలో పదిల పరిచి
మేకపోతు గాంభీర్యంతో
వెన్నుదన్నుగ నిలుస్తుంది గృహిణి !

అంతః పురమంతా ఖాళియై
వంటశాలలో ఒంటరిగ నున్న వేళ
తాను కన్నీటి చెలిమైతది
తన హదయం
సుడులు దిరిగే సంద్రమైతది
దుఃఖపు ముత్తెపు సరులను
కొంగున ముడేసుకొని
వర్షించిన మేఘమై
యెదతాపము చల్లార్చుకుంటుంది

అత్తెసరు పైకంతో
అవసరాలు తీరక
కుంటుతున్న కుటుంబానికి
మూడోకాలయి
భర్తకు బాసటగ నిల్చి
భరోసా నిచ్చి
సంసార నావకు తెరచాపయి
దూరాల తీరాలను
దరిజేర్చు దారి జూపుతుంది!

వేణుగానామృతం

వేణుమాధవమోవి వేణుగానమువిని
వనమయూరమ్ములు వలచి యాడె
మురళిలోలుడుజేయు మురళీరవమువిని
కోయిలల్ మారుగా కూత వెట్టె
పిల్లనగ్రోవితో నల్లనయ్యనుజూసి
రాయంచ నర్తించె రమ్యమలర
వంశనాళముబూని వాయించు రాగాల
గోపినాథునిగూడె గోప జనులు

వేణుగానపుటలలలో మేను మరచి
తన్మయత్వము తోడయ త్తన్వి మురిసె
నింగిలోనుండి కన్నయ్య తొంగి చూడ
శిరము దాచెను గోపికా సిగ్గు లొలుక

చిత్రగీతం : కడవెత్తిన పడతి

సీసం:
కడవనె త్తినబెట్టి కదిలివ చ్చినటుల
గనిపించె నొకయింతి కనుల ముందు
భుజముపై ఘటమును బొందిక గాయెత్తి
నడిచివె ళ్తున్నట్టి నారి యొకతి
ఒడుపుతో నొకకుండ నడుముపై మోయుచు
కైపుచూ పులతోడి కాంత యొకతి
కడవయొ క్కటెగాని గనిపించు మూడుగా
ముదితలం దరిచెంత యొప్పు నటుల

సరసి జవిలసి తమ్మగు సరసు తీరు
చెరువు చెంతకు జేరిన చెలువ లలరె
కడుర మణియంపు దృశ్యమై గాని పించి
మైమ రిచిమురి సేట్టుల మాయ జేసె

సాద్వి (పద్యాలు )

కౌమార దశలోన కౌతుక ములుదీర్చ
అప్సర సేయౌను ఆలి తాను
మధ్యవ యసులోని మంతన ములలోన
మంత్రియై తగినట్టి మాట జెప్పు
ముదిమిజొ చ్చినవేళ మూడొకా ళుగమారి
పతులగ మ్యమునకు పదము లౌను
అవసాన దశయందు అతిథిసే వలుజేసి
ఆలంభ నగనిల్చి యాస రౌను
వేలు బట్టిన దాదిగా వెంట నడిచి
కష్ట సుఖముల నన్నింట కలిసి మెదిలి
పేగుబం ధముతోడ పెనిమిటి ప్రేమ బంచి
అమ్మ లకుమారు సేవలో యాలి యగును

మధుపానం

అన్నాది కాలాన ఆదిదే వులకంత
సురపాన మైనిల్చి సుధను గొల్పె

ప్రభువులున్ బ్రజలంత ప్రమధులై తిరుగాడ
ద్రాక్షాస వమ్మయి దార వారె

కాలగ మనమందు గౌడన్న చేతిలో
తాటిక ల్లుగరూపు దాల్చె నదియె

ఆధునీ కములోన బ్రాందివి స్కీపేర
నానావి ధమ్ముల నవత రించె

కల్లు దాగు నోళ్లు లొల్లిజే యుటెగాదు
చిక్కు లవిడ దీసి చక్క జేయు
మద్య మేది యైన మత్తెక్కు టేగాదు
దిగులు బాపి మనసు ధీమ నింపు

శీర్షిక. సంక్రాంతి శోభ

కారుమబ్బులు దూదిపింజలై
కళ్లాపి జల్లినట్టు
తెలుగు వాకిళ్లన్ని తలకోసుకున్నయి..

నింగి లోని చుక్కలన్ని
సుతారంంగ మునివేళ్లతో తెంపి
ముద్దుగుమ్మలు నేలకద్దినట్లు

ఆకసపుటాలంభనగ వేలాడే
ఇంద్రధనుసు నిలకుచేర్చి
వాకిల్లపరిచిన ముగ్గుల తివాచీకి
రంగులు పులిమినట్టు
రాగరంంజితమొనర్చే రంంగవల్లు

సప్తాశ్వ రథారూఢుడై
రయమున భూలోకావలోకముకై
కెంజాయ చూపులతో
యేగుదెంచెడు శుభకరుడి
నులివెచ్చని రాగకిరణాల స్పర్శ
చెలియల చెక్కిల్లను
ఎర్రబరుస్తున్న భాస్కరుడి ధీటుగ
చిమ్మ చీకటిని చీల్చుతూ
నులివెచ్చని ఆఛ్ఛాదనను
పంచుతున్న భోగిమంటలతో

పల్లెతనువుపయి
కొత్త చిగురులు తొడిగి
పల్లెవొడిజేరి
రంగులవిరులై విరిసిన
వలసపక్షులతో
పిల్లాపాపలతో
తెలుగు లోగిళ్లన్ని
మురిసినయి!
పల్లెలన్ని పండుగ
సంబరాలలో మునిగినయి!

గజల్ - చెలివలపు

చెలి నీచూపుల దారంతో నను కట్టేస్తావు
సఖి నీవలపుల సారంతో నను చుట్టేస్తావు

నీలాలను తలపించే నీకనుదోయి దాటి
జాలువారు వెలుగులతో నను చుట్టేస్తావు

నిరంతరం రగిలే సంఘర్షిత సమాజమును
చిరునగవుల చిట్కాలతో నను గెలిచేస్తావు

విరోదంతొ విహరించే వైరుధ్యపు లోకములో
మధురమైన మాటలతో నను దోచేస్తావు

పడతిని మించిన అందం ప్రకృతిలో లేదంటూ
పలుమరు పలువిధముల నను మురిపిస్తావు

చెలి వలపుల తావుల మునకలేల కవిశేఖర
చేయిసాచి చేరదీసి బిగికౌగిలిలో నను చుట్టేస్తావు

మధువు (సీసం )

అన్నాది కాలాన ఆదిదే వులకంత
సురపాన మైనిల్చి సుధను గొల్పె

ప్రభువులున్ బ్రజలంత ప్రమధులై తిరుగాడ
ద్రాక్షాస వమ్మయి దార వారె

కాలగ మనమందు గౌడన్న చేతిలో
తాటిక ల్లుగరూపు దాల్చె నదియె

ఆధుని కాలాన బ్రాందివి స్కీపేర
నానావి ధమ్ముల నవత రించె

మద్య మేది యైన మత్థెక్కు టేగాదు
పిల్లి పులిగ మారి లొల్లి జేయు
నాటి తరము నుండి నేటివ రకుజూడ
కల్లు దాగ నోడు ఖలుడె సుమ్ము (గాదె)

లక్ష్మీకటాక్షం

నిత్యసం తుష్టులై నిగనిగలాడేటి
సంపన్ను లనువిడ్చి సంయ మమున

ధనవంతు లుగనిల తలలునిం గికియెత్తి
గర్వహి తులబాసి కదము దొక్కి

ఐశ్వర్య ములతోడ అలరారు చుండేటి
విలసిత మ్మొనరించు విభుల విడిచి

స్వర్గభూ యిష్టమై సరసాల నిలయమౌ
కూబరు లకొలువు కూట మొదిలి

నీదురాక కొరకు నిత్యత పముజేయు
వాని కరుణ జూడు వారి జాక్షి
ధనమ దులను వీడి దారిద్ర్య దారుల
కదిలి రావె తల్లి కమల పీఠి

తృప్తి

ఆకల య్యెడువేళ అన్నముం డినజాలు
ధాన్యరా శులనింట తనరుటేల

అవసర మ్ములుదీర పైకముం డినజిలు
ధనరాశు లనుదాయ తలచు టేల

అంగము లనుగప్ప వస్త్రముం డినజాలు
బట్టల న్నిటిమూట గట్టనేల

తలదాచు టకుతగు తలముం డినజాలు
పెద్దభ వంతుల పేర్చ నేల

సీసం. మానవనైజం

సంపద లనుజూసి సంబుర పడువాడు
ధనమద మ్ముననిల దనరు వాడు

అధికార దాహాన అంగలా ర్చెడువాడు
అన్నద మ్ములతోడు బాపు వాడు

జగతిజ నులనెల్ల సమముజూ చుటగాక
తనపర భావంబు తలచు వాడు

పేదవా రినిజూసి ఛీదరిం చెటెగాక
ధీనస్థి తినిజూసి తిట్టు వాడు

మనసు గల్గి నట్టి మానవుం డవలేడు
అవని వెలసి నట్టి రాయి గాక
అట్టి వార మనుషు లనుటకం టెమిగుల
ధరణి పుట్టి నట్టి ధాన వుండు

సీసం: లక్ష్మీ కటాక్షం

సకలసం పదలతో వికసించు వారల
చెంతనుం డిననేమి చిద్విలాసి

భోగభా గ్యములతో పరివసిం చెడివారి
పంచజే రిననేమి పంక జాక్షి

బొడ్లెవ రములతో పురుడువో సుకునేటి
వరపుత్రు వలపేల వనజ నేత్రి

పలపూప పాయస పంచభ క్ష్యములతో
డలరినన్  ఫలమేమి యంబు జాక్షి

గడియొక గండమై గడుపువా రనొదిలి
గర్వోన్న తులనేల కమల నయని

అన్నపాన ములక కంగలా ర్చెడివారు
అనుది నమొక యుగము  బతుకు వారు
నీదు రాక కొరకు నిత్యత పముజేయు
వారి జేరు కంటె వాసి గలదె
(వారి జేర నీకు పరము దక్కు)

లక్ష్మిస్తుతి

నిత్యసం తుష్టులై నిగనిగలాడేటి
సంపన్ను లనువిడ్చి సంయ మమున

ధనవంతు లుగనిల తలలునిం గికియెత్తి
గర్వహి తులబాసి కదము దొక్కి

ఐశ్వర్య ములతోడ అలరారు చుండేటి
విలసిత మ్మొనరించు విభుల విడిచి

స్వర్గభూ యిష్టమై సరసాల నిలయమౌ
కూబరు లకొలువు కూట మొదిలి

నీదురాక కొరకు నిత్యత పముజేయు
వాని కరుణ జూడు వారి జాక్షి
ధనమ దులను వీడి దారిద్ర్య దారుల
కదిలి రావె తల్లి కమల పీఠి

మధువు

అన్నాది కాలాన ఆదిదే వులకంత
సురపాన మైనిల్చి సుధను గొల్పె

ప్రభువులున్ బ్రజలంత ప్రమధులై తిరుగాడ
ద్రాక్షాస వమ్మయి దార వారె

కాలగ మనమందు గౌడన్న చేతిలో
తాటిక ల్లుగరూపు దాల్చె నదియె

ఆధుని కాలాన బ్రాందివి స్కీపేర
నానావి ధమ్ముల నవత రించె

మద్య మేది యైన మత్థెక్కు టేగాదు
పిల్లి పులిగ మారి లొల్లి జేయు
నాటి తరము నుండి నేటివ రకుజూడ
కల్లు దాగ నోడు ఖలుడె సుమ్ము (గాదె)

గజల్

క్షణక్షణం అనుక్షణం ఆగకుండ సాగాలి
ప్రతీక్షణం పరుగెడుతూ ప్రవాహమై సాగాలి

హోరుతోటి ప్రవహించే వాగులల్లే పొర్లకుండ
నింపాదిగ పయనించే నది నీవై సాగాలి

రాశులుగా సంపదుండే రత్నగర్భ చేరకుండ
జీవుల దాహార్తి తీర్చ చెరువువై సాగాలి

నిండా చీకటినిండిన ధీనమైన బతుకులలో
వెలుగులెన్నో నింపే నెలరాజువై సాగాలి

ఎండిన తరులతల జూసి ఎవ్వరినో నిందించక
నిండుగ చిగురింపజేయు  వసంతమై సాగాలి


స్వార్థపరత తొలగించి త్యాగశీలతను పెంచుతు
సమసమాజ స్థాపనలో సమిధలమై సాగాలి

సమాజ రుగ్మతలన్నిటి సంస్కరింపజేసుకుంటూ
మంచితనపు మారురూపు మనుజుడవై సాగాలి

అందరిలా నీవుంటే అర్థమేమి కవిశేఖర
చిరయశః కాముకులలో
 ఒక్కడివై సాగాలి

ఓటరు యువతీర్పు

తెలవార్చుతున్న
తొలికిరణాల నులివెచ్చని వెలుగులో పల్లె నిద్రలేచింది

నీడై నిలిచిన
నిశీదిని వీడి
ఉషోదయం వైపు
అడుగులేసింది

ఓటుకో కోటరన్న
నినాదం నిన్నటితో పాతిపెట్టి
తరతరాల లాలూచీని కనివిని
సిగ్గుతో తలదించుకొని యోచించింది

వీధులలో మద్యపు వైతరణీ
వరదలై పారినా
పానశాల పలుమార్లు
రమ్మని పిలిచినా
ఆత్మస్థైర్యంతో అడుగులేసారు

గతం తాలూకు గురుతులు
మచ్చలై హింసించిన వేధనలోంచి పల్లె
మెల్లమెల్లగ బయటపడింది
నాటి గడీల కర్కశపాలనలోంచి
బానిసత్వపు బంధిఖానా
ఊచలు వంచి
యువశక్తి ఉగ్రరూపమై కదిలింది!

స్వతంత్రమనః పతంగులై
వినువీధి కెగసింది!
యువత ఘనత తెలిపేలా
నూతన శకాన్నారంభించింది!
సామాన్యుడిని
సార్వభౌముడిని చేసి
సాధికారత చాటుకుంది!

సమస్యాపూరణం: కొట్టు కొనిపోయె గాలికి కొండ లెల్ల

నరుని మనసెరి నట్టివా నరులు గూడి
శంక లేకవా రధిగట్టి లంక జేరి
రాము నాజ్ఞతో డత్రుంచె  రాక్ష సులను

కొట్టు కొనిపోయె గాలికి కొండ లెల్ల

సాహ సమున గల్గు సౌఖ్యమిం చుకెగాని
ఓర్మి గల్గు సౌఖ్య ముడుగ వశమె
సహన శీలి కన్న సాహసిం కనులేడు
పచ్చిమట్లమాట పసిడిమూట

కపటవటువు

పూటగడుపుటకు

నానా పాట్లుపడే

గంజిమెతుకులకై

నిరంతరం శ్రమించే!

కష్టించడం

కనికరించడం తప్ప

వంచించడ మసలే యెరుగని

మట్టిమనుషుల ముందు

 పుట్టమన్నలికిన

పూరి పాకల ముంగిట

కొత్త బిచ్చెగాళ్లు

కొలువుదీరిండ్రు!

నీతులు వల్లిస్తూ

నిన్ను ధనవంతుని జేసి

నీముందు కపట వటువై

 కైైమోడ్చి నిలుచుండ్రు!

అంంతలోని పొంంగిపోయి
అడిగినవన్నీ ఇచ్చేయకు,

పైని తెలుపును వొలిచి

లోపలి నలుపును కనిపెట్టు

నడతను పుటంబెట్టి

సొక్కమును గుర్తెరిగి

ఆచితూచి అడుగేయ్ !

ఆలోచించి ఓటేయ్ !

మంచివాడిలా వంచించే

నాయకుల యెదలో

ప్రజాస్వామ్య తూటాను దించేయ్!  

విద్య

తనివినొం దుటబాగు సంపద
గనితృప్తి నొందక మనుజులు కాలేరు సుజనుల్
తనివినొం దతగదు విజ్ఞన
మునుగ్రోలు టందువి భువర్యు ముదిమిప ర్యంతమ్

నానీలు

ఏ నిఘంటువు
వివరించలేనిది
బ్రహ్మరాత
వైద్యుడి రాత

హరిదాసులు
లేరు నేడు
వీధులంతా
సురదాసులే

హరివిల్లు
భ్రాంతి చెందింది
రంగులద్దిన
ముగ్గులను జూసి

దూడ పొదుగేసి
చూస్తుంది
గొల్లలు పిండిన
సంగతి తెలియక

శీర్షిక. సంక్రాంతి శోభ

కారుమబ్బులు దూదిపింజలై
కళ్లాపి జల్లినట్టు
వాకిళ్లన్ని తలకోసుకున్నయి

నింగి లోని చుక్కలన్ని
పడతుల మునివేళ్లతో తెంపి
నేలకద్దినట్లు

ఆకసపుటాలంభనగ వేలాడే
ఇంద్రధనుసు ఇలకుచేరి
వాకిల్లపరిచిన ముగ్గుల తివాచీకి
రంగులు రంగరించినట్టు

సప్తాశ్వ రథారూఢుడై
రయమున భూలోకావలోకముకై కెంజాయ చూపులతో
యేగుదెంచెడు శుభకరుడి
రాగకిరణాల స్పర్శ
చెలియల చెక్కిలను
ఎర్రబరుస్తున్న భాస్కరుడి ధీటుగ

చిమ్మ చీకటిని చీల్చుతూ నులావెచ్చని ఆఛ్ఛాదనను పంచుతున్న భోగిమంటలతో


పల్లెతల్లి కొమ్మలు కొత్త చిగురులు తొడిగి రంగులవిరులై విరిసిన
వలసపక్షులతో

పిల్లాపాపలతో
తెలుగు లోగిళ్లన్ని
మురిసినయి!
పల్లెలన్ని పండుగ సంబరాలలో మునిగినయి!

                   -  కవిశేఖర

సంక్రాంతి పర్వం (పద్యం)

సీసపద్యం
ఉదయసం ధ్యపువేళ  ఉత్తేజ పూరితై
వాకిళ్ల నలికెనో వారి జాక్షి

చిరుదర హాసమ్ము చెక్కిళ్ల చిగురించ
ముగ్గులు పరిచెనో ముద్దుగుమ్మ

పిల్లసం తునుజూసి ప్రేమపూ రితయయ్యి
రాగమె త్తునుభక్తి రాగరమణి

సకలభో గములను సాధించు కాంక్షతో
గౌరిదే వినివేడె కంభుకంఠి

మమత లువిరిసి యుప్పొంగు మనసు లన్ని
ఆత్మ సంతృప్తి తోజేరి యాటలాడ
సకల భోగము లీయంగ సంత సమున
ఉర్వి నలరారె సంక్రాంతి పర్వదినము

మంచి బతుకు(పద్యాలు )

ఆకల య్యెడువేళ అన్నముం డినజాలు
ధాన్యరా శులనింట తనరుటేల

అవసర మ్ములుదీర పైకముం డినజిలు
ధనరాశు లనుదాయ తలచు టేల

అంగము లనుగప్ప వస్త్రముం డినజాలు
గుడ్డల న్నిటిమూట గట్టనేల

తలదాచు టకుతగు తలముం డినజాలు
పెద్దభ వంతుల పేర్చ నేల

కూడు గూడు గుడ్డ కూర్చుకొ నినజాలు
అతిగ నాశ పడిన ఫలమ దేమి
పాప చింత బాపు పరమశి వునివేడు
అదియు గాక మోక్ష మార్గ మేది

దానవశీలం(పద్యాలు )

సంపద లనుజూసి సంబుర పడువాడు
ధనమద మ్ముననిల దనరు వాడు

అధికార దాహాన అంగలా ర్చెడువాడు
అన్నద మ్ములతోడు బాపు వాడు

జగతిజ నులనెల్ల సమముజూ చుటగాక
తనపర భావంబు తలచు వాడు

పేదవా రినిజూసి ఛీదరిం చెటెగాక
ధీనస్థి తినిజూసి తిట్టు వాడు

మనసు గల్గి నట్టి మానవుం డవలేడు
అవని వెలసి నట్టి రాయి గాక
అట్టి వార మనుషు లనుటకం టెమిగుల
ధరణి పుట్టి నట్టి ధాన వుండు

లక్ష్మీ కటాక్షం

సకలసం పదలతో వికసించు వారల
చెంతనుం డిననేమి చిద్విలాసి

భోగభా గ్యములతో పరివసిం చెడివారి
పంచజే రిననేమి పంక జాక్షి

బొడ్లెవ రములతో పురుడువో సుకునేటి
వరపుత్రు వలపేల వనజ నేత్రి

పలపూప పాయస పంచభ క్ష్యములతో
డలరినన్  ఫలమేమి యంబు జాక్షి

గడియొక గండమై గడుపువా రనొదిలి
గర్వోన్న తులనేల కమల నయని

అన్నపాన ములక కంగలా ర్చెడివారు
అనుది నమొక యుగము  బతుకు వారు
నీదు రాక కొరకు నిత్యత పముజేయు
వారి జేరు కంటె వాసి గలదె
(వారి జేర నీకు పరము దక్కు)

పరిశీలన

అలరించే పూలనుగాదు
అట్టడుగున దాగిన వేళ్లను జూడు

అగుపించే ఆకారముగాదు
ఆలంబనైన రాయినిజూడు!

అందమైన తోటను గాదు
తోటమాలి శ్రమను జూడు!

మిరుమిట్లుగొలిపె మెరుపులుగాదు
దానిమాటు సంఘర్షణ జూడు!

వెలుగులీను వజ్రమును గాదు
సానరాయి సత్తువ జూడు!

పండంటి బిడ్డను గాదు
తల్లి ప్రసవవేదనను జూడు!

గజల్

గజల్

చెలి నీచూపుల దారంతో నను కట్టేస్తావు
సఖి నీవలపుల సారంతో నను చుట్టేస్తావు

నీలాలను తలపించే నీకనుదోయి మెరిసి
జాలువారు వెలుగులతో నను చుట్టేస్తావు

ఆవేశంతో రగిలే సమాజ రణరంగమును
చిరునగవుల చిట్కాలతో నువు గెలిచేస్తావు

విరోదంతొ రగిలే వైరుధ్యపు భావాలను
మధురమైన మాటల నువు అణిచేస్తావు

పడతిని మించిన అందం ప్రకృతిలో లేదంటూ
సుందరజగత్తుకంత  చాటేస్తావు

పొలతుల హృదయపు లోతులు  కొలిచిన కవిశేఖరుడిని
బిగికౌగిట బంధించి చుట్టేస్తావు

మళ్లీరావాలి

ఒకరికొకరు
చేదోడు వాదోడయ్యే రోజు

పైసలకుగాక
మనుషులకు విలువిచ్చేరోజు

ఆహార్యముల నొదిలి
అసలు మనిషిని గౌరవించే రోజు

అంతస్తులనుదిగి
అంతరంగాలలో ఒదిగేరోజు
మళ్లీరావాలి
ఆపాత మధురాలను
మోసుకొని రావాలి

కవితాంకురం

కవిప్రసవవేదనానంతరం
కవితాప్రభ ప్రభవించినది

శిల్పి మనోచింతనమున
శిలకడుపున శిల్ప ముద్భవించినది

కర్షకుని స్వేదము సేద్యపునీరైతేగాని
పుడమి సస్యములతో పులకరించదు

పరిశీలన

శీర్షిక: పరిశీలన

అలరించే పూలనుగాదు
అట్టడుగున దాగిన వేళ్లను జూడు

అగుపించే ఆకారముగాదు
ఆలంబనైన రాయినిజూడు!

అందమైన తోటను గాదు
తోటమాలి శ్రమను జూడు!

మిరుమిట్లుగొలిపె మెరుపులుగాదు
దానిమాటు సంఘర్షణ జూడు!

హొయలొలు శిల్పసౌందర్యం గాదు
శిల్పి కళావైధుష్యమును జూడు

వెలుగులీను విద్యార్థిని గాదు
సానరాయి సత్తువ జూడు!

పండంటి బిడ్డను గాదు
తల్లి ప్రసవవేదనను జూడు

క 'వికలం'

శీర్షిక: క 'వికలం'

నాలోని భావాలు
నను వేదించిన క్షణాలు

అక్షరాలుగ అంకురించి
పదకవితా లతలుగ
పాటల సెలయేళ్లుగ
అలంకారపు టలలుగ
వినువీధిని విహరించక


మనిషితో మమైకమై
సంఘంతో సంఘటితమై
ప్రజాపక్షం నిలిచిననాడు
       నా కలానికో శక్తి!
              నా గళానికో రక్తి!!

గాలింపు

శీర్షిక: గాలింపు

పూల పరిమళాల నాస్వాదించు చాలు
శాఖా భేదాలను శోధించకు

మధురజలాలు స్వీకరించు చాలు
నదులలోతులు వెతికుచూడకు

చల్లని నీడను స్వస్తత బొందు చాలు
తరువుల యంతరువు లెంచకు

సద్వీక్షణం

శీర్షిక: కరుణావీక్షణం

నిండు వేసవిలో
చలికాలపు చల్లని
వీచికల నానందించే

ఎముకలు కొరికే చలిలో
రగ్గుల వెచ్చని కౌగిట్లో ఒదిగే

నిడుజడిలో నింపాదిగా
ఒళ్లు తడవకుండా
ఒడ్డునజేరే
ఆగర్భ శ్రీమంతులనొదిలి
దినదిన గండమై బ్రతికే
దినసరి కూలీల దైన్యమును జూడు
కవిహృదయం కకావికలమవుతుంది

గాలింపు(పద్యాలు )

శీర్షిక: గాలింపు

పూల పరిమళాల నాస్వాదించు చాలు
శాఖా భేదాలను శోధించకు

మధురజలాలు స్వీకరించు చాలు
నదులలోతులు వెతికుచూడకు

చల్లని నీడను స్వస్తత బొందు చాలు
తరువుల యంతరువు లెంచకు

మనిషి మనిషిగ భావించు చాలు
కూకటి వేళ్లు పరికింపకు !

శీర్షిక: క'వికలం'

శీర్షిక: క'వికలం'

నిండు వేసవిలో
చలికాలపు చల్లని
వీచికల నానందించే

ఎముకలు కొరికే చలిలో
రగ్గుల వెచ్చని కౌగిట్లో ఒదిగే

నిడుజడిలో నింపాదిగా
ఒళ్లు తడవకుండా ఒడ్డునజేరే
ఆగర్భ శ్రీమంతులనొదిలి

దినదిన గండమై బ్రతికే
దినసరి కూలీల దైన్యమును జూడు
కవిహృదయం కకావికలమవుతుంది

తొలిపొద్దు

రాత్రి తొమ్మిది ఘడియల
పురిటినొప్పులనంతరం
పుడమి తల్లి
పండంటి పసిబిడ్డను
ప్రసవించింది
ఉదయభానుడికి పురుడుపోసింది

జగత్తంత వణికిస్తున్న
చలిపులికి
నులివెచ్చని కిరణాల
సూర్యోదయం
సింహస్వప్నమైైంంది

ప్రభాకరుడి
వాలుచూపులు వాలిన
పుడమి తల్లి
దేహముపై రాలిన
ముత్తెపు బిందువులు
స్రవించి యావిరులై
ఆకసమున కెగసె తరుణం

పశుపక్షాదుల
స్వాగత గీతికల మధ్య
పతంగుడి పదము
పల్లెకేసి కదిలె
పల్లెతల్లి దుప్పటితీసి
ప్రాతఃకాల విధులందు
పరితప్తమయ్యె

                రాజశేఖర్ పచ్చిమట్ల

సమస్యాపూరణం

సమస్య:
పతియే దిక్కంచు భామ పతితగ మారెన్

కం.
పతినొల్లయంచు విదపర
పతులన్ గూడుచు నవరస భరిత మ్మొందన్
అతిరథు లందరు దూరగ
పతియే దిక్కం చుభామ పతితగ మారెన్
                                      రాజశేఖర్