ఇనుప తెర

నేస్తమా !
ఇటు చూడు నేస్తమా
నానుంచి  ఎందుకు దూరంగా వెళుతున్నావు
పాలు నీళ్లలా కలిసిన మనల్ని
ఏ రాక్షసహంస వేరుపరిచింది !
మనం తిరిగే భూమి
తాగే నీళ్లు పీల్చే గాలీ
అన్నీ ఒకటే అయినప్పుడు
మనమధ్య ఈ అంతరాలెందుకు?
మనిరువురి నడుమ
ఇనుపతెర నుంచిందే సైంధవుడు నేస్తం !
విషపూరిత తెరలకు విలువివ్వెడ మెందుకు

నీ మనసు పొరల లోతుల్లోని
అనుభవాలను తవ్వి చూడు నేస్తం !
నీకనుల వాకిట కాంతి నింపిన కిరణంనే గానా
నా మనసును వికసింప జేసిన వెన్నెల వెలుగు నీవుగావా

ఒక్కసారి ఆలోచించు నేస్తం
ఆకంచెను తెంచుకొని మనం కలువలేమా?
మనసులకు పట్టిన మలినాలను
అగ్నిపుటం పెట్టి సొక్క పరుచలేమా ?
మానవతా పునాదిపై
మన భవితను నిర్మించలేమా ?
నీవొక్కడుగు నావైపేయి నేస్తం
నేనీ గమ్యం జేర్చి గర్వంగా నిలబెడుతా!

బాలగేయం

లలలా లలలాలలాల లలలాలలా
బడిలో నా బాల్యమంత గడిచిపోయెరా
పసితనముల     ఆటలన్ని వసివాడెరా "2"


అడుగు నేర్చిన డంటే బడికి పంపు డాయే
ఆటపాటకు నేడు ఆదరణె కరువాయె
పలుకా బలుపమిచ్చి పని జెప్ప వట్టిరి ॥2॥
ఆడుతూ పాడుతూ తిరిగేటి వయసులో
మూట మోసుకుంటు బడికి వోవుడాయే॥బడిలో॥

తొక్కుడు బిల్లల్లేవు దాగుడు మూతల్లేవు
మురుసుకుం టాడేటి ముక్కు గిల్లుడు లేదు
కూసోని ఆడేటి కచ్చకాయ ల్లేవు ॥2॥
ఆటవిడుపు కోస మందరొక్కట గూడి
ఆడపిల్ల లాడె  అష్ట చెమ్మల్లేవు   ॥బడిలో॥


చెడుగు డాటల్లేవు చెమ్మాచెక్క ల్లేవు
కొమ్మలెక్కుతు ఆడే కోతి కొమ్మల్లేవు
గురి చూసి కొట్టేటి గోటీలాటల్లేవు  ॥2॥
ఎండకాలంలోన చింత కింద జేరి
చిమ్ముతూ ఆడేటి చిచ్చు గోనెలు ల్లేవు  ॥బడిలో॥

చెరువు లీతల్లేవు సెలిమ తవ్వుడు లేవు
ఎదురీతలూ లేవూ ఎగవోతలూ లేవు
పారే వాగుల్లల్లో పరుగు వెట్టుడు లేదు ॥2॥
మోట బావులల్లో సూరుగొట్టుకుంటా
మునుగుతు ఆడేటి కోడిపుంజుల్లేవు     ॥బడిలో॥

జాజిరాటలు లేవు కాముడాటలులేవు
రంగులు పూసుకొనే హోళాటలు లేవు
పీరీల గుండంల దూలాటలూ లేవు ॥2॥
మన సంస్కతీ దెలిపి మనసు విరియజేసే
ఆటపాటలు నేడు అస్సలు గానా రావు ॥ బడిలో॥

సిరులు లేని వారి నీసడిం చుజనులు
సిరులు కూడ బెట్టి నీర్ష్య చెందు
ఏమి జేసి నప్రజ లేడ్పుమా నరుగదా
పచ్చిమట్ల మాట పసిడి మూట

తెలుగు విభవం 1

1.
తల్లిపాల తోడ తళుకులీనిన తెల్గు
      పసిపాప నవ్వుల పాల నురుగు
విరిసిన జాబిల్లి వెండివెన్నెల తెల్గు
      హేమంతమున రాలు హిమజలమ్ము
అలలతో నలరారి పారేటి నాతెల్గు
      సెలయేటి గలగలా కులుకులొలుకు
చిలుకమ్మ పలుకులో చిగురించు నాతెల్గు
      కోయిల గొంతులో కొలువుదీరె
మంచితేనెకన్న మధురమైనదితెల్గు
       ఇక్షురసముకన్న జిహ్వకింపు
పనస దొనల కన్న పస్సందయినతెల్గు
      తెలుగుభాష కన్న తీపి యెద్ది!

2.తెలుగుభాషకన్న తీయనై నదిలేదు
   తెలుగు పలుకు కన్న తేట లేదు
   సొంత భాష కున్న సొగసై న దేలేదు
  తెలిసి పలుక వలెను తెలుగు జనులు

3.అమ్మ పాలతోడ ఆలకించిన భాష
   వలస భాష చేత వన్నె దగ్గె
 అమృత మోలె నున్న అమ్మ భాష నొదిలి
  పరుల పంచ జేరె పతిత జనులు

4.ఎల్లలో కమునకు తెల్గుఘ నతదెల్ప
           కొలువుదీ రెనుగదా తెలుగు సభలు
    మరచి మరుగువడ్డ ఆచార సంస్కృతుల్
          కాంతులీ నెడుదివ్య కాల మొచ్చె
  ఈసడిం చినమన భాషయా సలునేడు
         దీప్తినొం దిమిగుల తేజరిల్లె
  బీడుబా రిననేల చిగురించి  నట్లుగా
         తనువుపు లకరించి   తాండ వించ
       విశ్వ జనుల కంత విధితమ య్యే లాగ
       భాష సభలు జరిపె భాగ్య నగరి
       విమల రూపు వాణి వినువీధి విహరింప
       తెలుగు జనులు కదిలె తేజ మలర

5.ఆరామ త్రయముతో అలరారె నీనేల
         మూడులిం గములతో మురియి నేల
  కాకతీయులునాడు కారుణ్య బావాల
         పెరిమతో నేలిన గరిమ నేల
  వీరప్ర తపరుద్ర ధీరత్వమునుజూచి
         పులకించినట్టిదీ పుణ్య భూమి
  రాణిరుద్రమదేవి రణభూమిలొ   మెరసి
        కత్తిది ప్పినదినా కదన భూమి

 కవుల పోషణమున ఘనకీర్తు లం దిన
 ఓరుగల్లు లోని తోరణాలు
 నాటివై భవమిల నేటికి నిలిచేల
 చిర యశమ్ము నొసగె శిల్పకళలు

6.చల్ల గాలి లోన పిల్ల తెమ్మెర లోన
 జోల పాట లోన ఈల లోన
వాగు పరుగు లోన వాహినీ పరవళ్ల
మధుర మైన భాష మన తెలుగు 

7.గుండ్ర నక్షరాలు గుర్తుల గాబేర్చి
యాభ యారు పూల హార మల్లి
తెలుగు తల్లి మెడల జిలుగుల నొలికించు
అంద మైన భాష అవని గలదె

8.అలతి పదము తోడ అందమౌ భావాన్ని
  పొంది కగను గూర్చి పొలుపు మీర
  రాగ రంజి తముగ రమ్యాను వర్తియై

 పారు చుండు తెలుగు యేరు వలెను

9. తమ్మి సౌర భమ్ము తుమ్మెద లెరుగును
గాని దాని చెంత కప్ప గాదు
భాష మధురి మలను పండితు డెరుగును
అల్ప జీవు లెరుగ నలవి గాదు

తమ్మి సౌర భమ్ము తుమ్మెద లెరుగును
 చెంత నున్న కప్ప చేత గాదు
భాష మధురి మలను పండితు డెరుగును
అల్ప జీవు లెరుగ నలవి గాదు

10.
సీసం - తెలుగు భాష
ఆదికవి కలమ్ము నవతరిం చిజగాన
ఆదికా వ్యపునాది నాదు తెలుగు
కవిత్రయ ఘనులతో కలిసిన డ్చుటెగాదు
అపరకా వ్యపుసృష్టి నాదు తెలుగు
శతకసా హిత్యాది సత్గ్రంథ ములదీర్చి
అమరమై విరజిల్లు నాదుభాష
వర్ణనా సహితమౌ వరప్రబంధముగూర్చి
అవనిని ల్చివరలు నాదు భాష

వన్నె వాసి చెడక వర్ధిల్లుటే గాదు
అన్ని హంగు లమరి మిన్ను కెగసి
ఆధుని కపువాస
నందిపుచ్చుకొనుచు
అతిపు రాత నమయి అవని వెలిగె

పండుగచ్చింది

ఎదురుగున్నోళ్లు ఏమనుకుంటరోనని
సిన్నసూపు జూసి సీదరించుకుంటరని
నటించి నమ్మించ నక్కర్లేక
వేష భాషల ఈసడింపులు లేక
నీకు నచ్చినట్టు బతికేరోజు
నిన్ను మెచ్చేటట్టు బతికేరోజు
తెలంగాణకు నేడచ్చింది.
పొద్దు పొడుపు వొడిసి
పొలిమేర తెట్టన తెల్లారి
తెలుగు నేలంత వెలుగునింపినట్టు
తెలంగాణకిప్పుడు పండుగొచ్చింది !

పసితనంల తల్లి పొత్తిళ్లల్ల
ఉగ్గుపాలలో రంగరించిన
పదాలన్ని నేడు పురుడువోసుకొని
ఉప్పొంగి ఉరకలేస్తున్న భావాలతో
వెల్లువయి పారి పరిమళిస్తుంటే
తెలంగాణకిప్పుడు పండుగచ్చింది !

సంకనెత్తుని సందమామను జూపి
గోరుముద్దలతోటి నాడు
అమ్మ నేర్పిన పదాలు
చిన్ననాడు జోలపాడి జోకొట్టిన పదాలు
యెదలోతుల్లో నిలిచిన జానపదాలు
మలినమంత పులిమేసుకొని
తనను తాను  ఆరేసుకున్నట్టు
తెలంగాణకిప్పుడు పండుగచ్చింది !

కాముడు పాటలు బొడ్డెమ్మ పాటలు
సామూహిక సప్పట్ల దరువుల్లోంచి
ఒళ్లంత తడిమి మనసును పెనేసుకున్నట్టు
తనువు మైమరిసి మురిసి పోయేల
తెలంగాణకిప్పుడు పండుగచ్చింది !

భాషకు ఊపిరులూది
భావాలకు రెక్కలచ్చి
ఆత్మగౌరవానికి ఆధారమై నిల్చి
సూర్యచంద్రులొక్కసారి ఉదయించినట్టు
తెలుగు మనసులన్ని
పండువెన్నెల పరుచుకున్నట్టుంది!
తెలుగు నేలంతా
అగరు ధూపమై అలరారినట్టుంది!
మళ్ళా అమ్మదనం చిగురించినట్టుంది
ఆ మాటల కమ్మదనం
అవని మూలలకు పంచేటట్టు
అమ్మభాష జాతరచ్చింది!
తెలుగుభాషకు పండుగచ్చింది!!
తెలుగు నేల నేడు పులకరించింది!!!

తెలుగు విభవం

సీ. ఆదిక వికలమ్ము నంకురిం చినతెల్గు
             ఆదికా వ్యమునకా ధారమయ్యె
    తిక్కన్న ధీయుక్తి తెలియజె ప్పేటట్లు
             పదునైదు పర్వముల్ పరిఢవిల్లె
    ఎర్రన్న వర్ణనై  చిగురించి నతెలుగు
             అష్టదిగ్గజముల కడుగు నేర్పె
    పోతన్న ఘంటాన పొంగిపొ ర్లినతెల్గు
            మకరంద దారల మరులు గొల్పె

ఆ.వె. పూర్వక వులతోడ పొందికై నతెలుగు
             కావ్యర చనలోన కాంతులీనె
        మేరున గముతీరు సౌరులొ ల్కెడుతెల్గు
             అంతరిం చుననెడు చింత వలదు

ముళ్ల బాట

మది నిండ మమతలు
యెదనిండ ప్రేమలతో
హృది నిండ మానవతా
పరిమళాలు వెల్లివిరిసి
విశ్వనరుడై విలసిల్లిన
నాటి మనిషి నేడు కానరాడు

పొద్దు వొడిసిననుండి పొద్దు గూకె దాక
నిరంతరం పోటీపడి గడిపే
ఉరుకులు పరుగుల జీవితం
కొండను దవ్వితే ఎలుక ఫలితం
నిరాశ నిట్టూర్పులే నిత్యదర్శనం !

నాడు దుప్పటి తీసి దేవుని ప్రతిమలు జూసే జనం
నేడు  మూడు ముళ్లు ముచ్చటగ కదిలే
గోడగడియారం వంక గోసగ జూసి
ముళ్లతోటి కాళ్లు కదిపి తెగ మురిసిపోతుండు!

పొద్దు తోటి సద్దు చేయక కదులిన నాడు
పొట్ట కూటికొరకు పొరలని మనిషి
నేడు రాత్రనక పగలనక రాటోలె దిరిగినా
కోరికలు దీరక గోసపడుతుండు

కాలంతోటి కాలుగలిపి
నిత్య చైతన్యముగ నిలువెల్ల శ్రమించినా
ఆశ చావదు ఆకలి తీరదు!
అయినా !
అభీప్సితం నెరవేరక అహరహం పరితపిస్తూ
 అలసి సొలసి ఆదమరిస్తే
హఠాత్తుగ  పెద్ద ముళ్లాగి పోతుంది
గడియారం మూలవడుతుంది
బతుకుబండి చతికిల బడుతుంది

తాటిచెట్టు

ఇనుప స్తంభపు కొన చిగురించి నట్టు

రాతి శిల శిరమున పచ్చనాకులు మొలిసినట్టు

మొగులంట బెరిగిన గర్వపడక

తనువణువణువు కరుణ నిండిన 

కరుణామయి తాటిచెట్టు !

పోతులూరి కాలజ్ఞానమునకు కాగితమ్మందించి

తాళ్లపాక కృతులకు తాటాకు ప్రతులొసగి

సకల శాస్త్రములకు సాకారమై నిలిచి

తరతరాల చరితకు తాళపత్రములందించిన

ధన్యజీవి తాటిచెట్టు !

సాటి మనిషి పడే గోస జూడలేక
ఎనగర్రగా  ఇల్లు కెన్నుపూసయితది
ఆసమై గూటికి ఆసరా గుండి
నిట్టాడుగా తాడు గుడిసె నిలబెడుతది
ఉర్వకుండా కప్పు కమ్మలనందించి
నిలువెల్ల నర్పించి నిలువ నీడనిచ్చు
నిస్వార్థ జీవి తాటిచెట్టు !

వాగుదాటుటకు వంతెన నయినది
చెరువులల్ల పడవలయి నది
ఊటబావులకు దోనెనందించింది
మానవ మనుగడను మనసార కాంక్షించె
పనిముట్ల నందించిన    పరోపకారి తాటిచెట్టు !

విలువనన పాత్రల చెలువ జూడకుండ
మట్టి పాత్రల నెత్తి చుట్టు గట్టుకోని
సుధామయమైనట్టి సురపాన మందించి
ఆబాల గోపాలము నాదమరిచి ఓలలాడించు
మోహినీమూర్తి తాటిచెట్టు !

పొరక పొదిగి జనులు తడక గట్టుకుంటే
మట్ట జీరి తాటి నార పొట్టెనంస్తది
చేదబావికి చెరోదిక్కు నిలిచి
గిరక దూలమయి నీళ్లు సేదిస్తది
పిడుగువడి తాటి మొగి రాలిపోయినా
పొట్టనత పిట్టగూళ్ల కర్పించే
త్యాగశీలి తాటిచెట్టు !

మట్టలు గొరికి ఉడుతలు గూడు వెట్టినా
వడ్ల పిట్ట మొద్దుకు తూట్లు వొడిసినా
కలత పడి కసురు కోక
తాటికమ్మ దొండ పండ్లు గాసినట్టు
రామచిలుకల గూడి రాగమాలపించు
ఆత్మీయాదరువు తాటిచెట్టు !

తనకు తాను మొలచి తరతరాలు నిలిచి
కులవృక్షమై పేరు గుర్తింపు నొందినా
అన్ని వృత్తులకు ఆసరయి ఉంటది
అన్ని చెట్లను జంపి తానొక్కటే పెరిగే
మర్రి చెట్టు ఒడిల పురుడు వోసుకొని
అంచలం చలుగ  ఆకసమున కెగిసే
ఆశాజీవి తాటిచెట్టు !

కులమతాల కుళ్ళు దరిజేరనీకుండ
కనుమూసి నోళ్లపయి కరుణ గురిపించి
పచ్చి కమ్మలు నిచ్చి పరుపు తానవుతది
రక్త సంబంధీకులు బంధు జనుల తోడ
పాడెతో పాటు కాటి వరకచ్చే
 ఆత్మబంధువు తాటిచెట్టు !

తెలుగు మహాసభలు

ఆంగ్లమాద్యమాన భాషను బలిజేసి
పాండితీవరులను పాతి పెట్టి
వైభవముగ తెలుగు సభలుజ రుపుటకు
అవని జనుల కాహ్వ నములు బంపె

సొగసు లొసగులు

ప్రకృతి పిదప అందమైనది స్త్రీ!
అందాన్ని అతిశయంగ అలంకరించి
అందరి మన్ననలందేది స్త్రీ!
 తరతరాల మన సంప్రదాయపు
వస్త్రాలంకరణల అందం ద్విగుణీకృతమై
దినదిన ప్రవర్దమానమై దివ్యకాంతి నొసగు
నిండు చందమామలా  కనువిందు జేయలె గాని
కృష్ణపక్షపు జాబిలివయి
అంతకంతకు అంతరించిన
సినీవాలి లాంటి సితుకు గుడ్డలతో

నలుగురిలో నవులపాలు గాకు తల్లీ!

నాగుబామును చూసి దూరముడ

డాలె గాని
నాదసరమూది నాట్యమాడించవలదు
కంఠమాగిన మనలనది కాటేయక మానదు చెల్లీ!

శ్రమతత్వం(గజల్ )

వెక్కి వెక్కి ఏడ్వనిదే పలుకులొంట బట్టవులే

పదేపదే పడిపోనిదె నిలబడి అడుగేయవులే
పరిశ్రమయె ఫలితాలను సాధించునని మరువక
అనునిత్యము సాధనతో ఆకశమునకెదిగి చూడు

కష్టపడక కూర్చుంటే కలుగు ఫలితమదియేమి
నిరంతరం నిరీక్షణలో నీకు ఒరిగినదియేమి
మట్టి పొరలనొక్కొక్కటి తొలుచుకుంటు ముందు కెళ్ళి
అమత మయ జలదారలు అందిపుచ్చుకొని చూడు

చెట్టుకున్న ఫలములేవి చేరిరావు నీ దరకు
కోరుకున్న సుఖములన్ని తనకుతానె దరిచేరవు
విధిరాతని నిట్టూర్చుతు దేవుని నిందించకుండ
అణువణువుగ ప్రయత్నించి దరి చేరే దారిచూడు


తలచినంతనే మనుషుల తలరాతలు మారవులే
చేరి కూరుచుండినంత శిఖరాగ్రము జేరవులే
ఆంతర్యము తెలుసుకొని అడుగుఅడుగు కదిలినపుడే
విజయము నీ బానిసయై వినమ్రిల్లునది చూడుఘ

పారెయేరు ఎప్పుడైన ప్రాంతాలను దాటుతుంది
నిలకడగుండే నీరే కుళ్లి కంపుగొడుతుంది
జడత్వ చైతన్య గుణము కవిశేఖరుడెరుగునులే
అలసత్వము నొదిలిపెట్టి అడుగు ముందుకేసి చూడు

కళదప్పిన ఇల్లు

పచ్చని తాటాకులతో

కంకబొంగులు పంజరపొరుకలతో

అల్లుకున్న పిట్ట గూడోలె

అదంగున్న మా యిల్లు !

పచ్చని ప్రకతిని తలకెత్తుకుని

రుతువు కనుకూలంగ రూపుమార్చి

మండుటెండల్లో మంచును

నిండు చల్లోన కరి వెచ్చదనాన్ని

పంచేటి మట్టిగోడలు

అరుగు యిల్లు సాయవానులను

అంతఃపురమున దాచిన

గిజిగాని గూడు మా యిల్లు !

ఇంటినిండ పిల్లలు

అల్లరి అరుపులతో చిలిపి చేష్టలతో

ఊరవిస్కలు కోడిపిల్లలతో

నిత్య సందడిగుండే నా యిల్లు !

చుట్టాలు బందువులు 

సుట్టు సోపతిగాండ్లు

సబ్బండ వర్ణాల సాదరాభిమానాలు

బుద్ది సెప్పే వాళ్లు భుజంతట్టే వాళ్లు

ఆప్యాయతానురాగాల అపూర్వ లోగిలి మా యిల్లు !

మూడునాల్గు తరాలు
శాఖోపశాఖలై విలసిల్లిన మొదల్లు

ముదిమి ముసిరి
పండుటాకులై వంగి

చిరుదరహాసపు చిగురుటాకులతో

అల్లుకున్న అనుబంధాల  సాలెగూడు మా యిల్లు!

ఇప్పుడు పండుగ పబ్బాలకు
వచ్చి పోయే పిల్లపాపలతో
ఉద్యోగాలకై వలసవోయిన కొడుకులతో
ఏడాదికోసారి తీరప్రాంతానికి
తరలివచ్చే పక్షులోలె
అడపదడప ఇంటికొచ్చే
అరుదైన అనుబంధాలకై
ఎదిరిచూసి ఎదురు చూసి
కళ్లు కాంతివిహీనమై మెరుస్తున్నయి

యిల్లు కళ దప్పి కనవడుతుంది !

కళదప్పిన పల్లె

ఒకప్పటి నా పల్లె
ఆకశాన విరిసిన అందాల హరివిల్లు
ఒకప్పటి నా పల్లె
మధురానుభూతుల లతలుగ అల్లిన పొదరిల్లు

పుట్టమన్నలికిన పూరిగుడిసెలు
ముచ్చటగొలిపే మూలభవంతులు
ఆచారపుటలవాట్లు
సంస్కృతి సంప్రదాయాలు
పండుగ పబ్బాలు
పిల్లపాపలతోటి సందడి చేసే పల్లె
నేడు కళదప్పి కనవడుతుంది
వ్యథనంత వినిపిస్తుంది !

తొలికోడి కూతతో తెలవారకమునుపు
వేకువ జామున లేచి వెన్నెల దీపపు వెలుగులో
ఇల్లు వాకిల్లన్ని నున్నంగనూడ్చి
ఆవు పేడతోటి అలికి ముగ్గులు వెట్టి
జాజుతో తీరైనతీనెలు తీర్చి
పెండ్లి కూతురు తీర్గ
ముస్తాబయి మురిసిపోయే నాపల్లె
 నేడు  కాంక్రీటు గుంజలపై
కళాత్మకంగ  పేర్చిన బంగళాలతో
నేడు కళదప్పి కనవడుతుంది
         వ్యథనంత వినిపిస్తుంది !

పొద్దు పొడుపుకు ధీటుగ పొయ్యివెట్టి
నిప్పురాజేసి ఇగురంగ మండించి
మట్టి కడువల్ల వంటజేసి
పొద్దెక్కక ముందు పొలము జేరవోయి
కాలం తోటి కాలు కదిపి కష్టించి
ప్రకతితో మమైకమయి పనిజేసి
చెట్లకింద సేదదీరు  తల్లులతోటి

ఆటగోరు పిల్లల అల్లరరుపులు కేరింతలు
ఆకసాన బారులు దీరిన పక్షుల విన్యాసాలు
దుమ్ములేపుతు  దారొంట నడిచేటి ఆలమందలు
కట్టెవట్టుకొని అదిలిం చే కాపు దొరలు
పాడిపంటలు గొడ్డు గోదలతోటి
సందడిగ కనిపించే నా పల్లె
ప్రాకృతిక మార్పులతొ పక్షులంతరించినయి
ఆలమందల కాళ్లకింద ఛక్రాలు మొలిసి
కభేళాలకు తరలిపోయి శోకిస్తూ
   కళదప్పి కనబడుతుంది నా పల్లె
                           వ్యథ నంత వినిపిస్తుంది!

రెక్కలకింద పిల్లల దాచిన కోడోలే
నిండ మనుషులతో నిండుగ
కళకళలాడు నా పల్లె
చిన్ననాడు చదువుల పేరట
తల్లి ఒడినెడబాసిన బాల్యం
ఉన్నత చదువులు ఉద్యోగాన్వేషణలో
పట్నం గల్లీలల్ల పరుగెడుతున్న యవ్వనం
చేవజచ్చి చేతికర్ర సాయంతో
వణుకుతు వగచే ముదిమి
తనువంతబాకి
చావలేక బ్రతుకలేక సతమతమవుతూ
చిన్ననాడు తన పిల్లలు
యెదపై కదలాడిన నునులేత అడుగులను
ఎదిగే వరకు వెన్నంటి యున్న అనుభూతులను
మనసార తలచుకొని మదనపడుతూ
మూగగా రోదిస్తూ
 కళదప్పి కనవడుతుంది నాపల్లె
               వ్యధనంత వినిపిస్తుంది !

ఆప్యాయతానురాగాల  కాలవాలమై
ఆత్మీయానుబంధాల కాదరువై
పచ్చని ప్రకతికి నిలువెత్తు నిదర్శనమై
సకల జీవాల సమాగమమై
మునుపు నాపల్లె మురిపాల ముల్లె
కుమ్మరి కమ్మరి సాకలి మంగలి
సాలె బెస్తలు సబ్బండ వర్ణాలు
అరమరికలు లేక అన్ని వృత్తులతోడ
సుభిక్షంగా సుస్థిరముగ నుండు నాపల్లె
నేడు కరువు డేగల కాళ్ల కింద
గిలగిల కొట్టుకుంటుంది
బల్లి నాలికెమీద పురుగోలే
బంధీయై బాధ పడుతుంది
తీరొక్క దినుసుతో తీపి ఫలములతో
కొలువు దీరిన పల్లె
నేడు వెలవెల బోయింది

అనుబంధాలు పెనవేసుకున్న పల్లె
నేడు ఆగమై
బతుకు దెరువు కరువై
వలస బాటవట్టి అలసిపోయింది
నింగి నిండ చుక్కలు విరబూసినట్టు
పుడమి నిండ పుట్ల కొలది
ధాన్య రాసులతో తులతూగు నా పల్లె
అన్నమో రామచం ద్రాయని
అలమటిస్తూ
కళదప్పి కనవడుతుంది నాపల్లె
వ్యథనంత వినిపిస్తుంది !

దీపావళి శోభ

నీవరు దెంచిన న్వెలుగువిరజిమ్ము
          తారలన్ని ధరణి తరలి వచ్చె
నీరాక తోమహి న్నిండిన ట్టిమిగుల
          అంధకరమ్మంత అంత రించె
అవని జనులకున్న బాధలన్నిటబాసి
          ఆనంద భీజముల్ అంకురించె
ఆయురా రోగ్యముల్ అనురాగ మునబంచి
           సుఖశాంతు లనుబంచె సుస్థిరముగ

• అష్టల క్ష్మి  మీగృ హమునందు నెలవయ్యి
• సకలశుభము లిలను సంతరించ 
• దివ్య శోభ గూర్చు దీపాల వెలుగులో
• దీప వళిల వచ్చె దివ్య ముగను

అవని పైవెలసిన అన్ని జీవమ్ములు
ఆయు క్రమము కొలది అంతరించు
కవి రవులిరువురిల కలకాల ముందురు
పచ్చిమట్లమాట పసిడి మూట

మధ్యతరగతి జీవితం

మధ్యతరగతి మనిషి బతుకు
సాలెగూడులో ఇరుక్కున్న పురుగు
స్తబ్ధంగా ఉండి ప్రశాంతత పొందలేం
పోరాడి బయట పడలేం
ఒక్కో ఒక్కో అర ఛేదించడంలోనే
కాలం కరిగిపోతుంది
జీవితం జీర్ణమవుతుంది

సుఖదుఃఖాల సుందర దృశ్యం జీవితం
ఆరెంటికి మధ్య అడుగు దూరం
కలిమి లేములు కావడి కుండలు
ఒకటుంటే రెండోదుండదు
ఏ ఒకటీ శాశ్వతం గాదు
ఆ రెంటిని అందుకొను తపనలో
ఆవిరవుతుంది జీవితం

ఆహ్లాదాన్నిచ్చే అలలప్రయాణంలో
పైకెగసినపుడు ఆనందపడలేం
పడిపోతున్నందు బాధ పడుతాం తప్ప
 అనునిత్యం  అలలతో పోటీపడి
పైకి రావాలనె పరితపిస్తం
పరిపరి విధాల ఆలోచిస్తం
అందని దానికి అర్రులు చాస్తూ
ఎగిసే కెరట మవ్వాలనె
ఆరాటంలోనే అంతరిస్తుంది  జీవితం

ధనవంతుని జూసి ఈర్ష్య పడుతాం
పేదవాల్లని ఛీదరించుకుంటాం
స్వర్గానికి చేరలేము
నరకంలో నడయాడలేము
ఆ రెండింటి నడుమ ఊగిసలాట
మధ్యతరగతి వృథా ప్రయాస !

మరణమే శరణ్యమా?

మనసు విరిగిందనో
మమత కరువైందనో
కరుణ కనుమరుగైందనో
ప్రేమ విఫలమైందనో
మానవత మాయమైందనో
బాధలు వెరిగినయనో
బతుకు దెరువు గానరావట్లేదనో
చితికి చేరువవుతావా

మాష్టారు తిట్టాడనో
మార్కులు తగ్గాయనో
తల్లిదండ్రులు మందలించారనో
చెలికాల్లు చులకన చేశారనో
పరీక్షలో తప్పామనో
ఫలితాలు మారాయనో
జీవనరంగం లోంచి తప్పుకుంటామా?

జనన మరణాలు
స్వేచ్ఛా విహంగాలు
ఏదీ నీ చేతిలో లేదు
అంతా దైవ సంకల్పం

కష్ట సుఖాలు కావడికుండలు
నిరంతర దోబూచులాటలు
నిత్యం  ఒకటే కనిపిస్తుంది
రెండోది లేదనిపిస్తుంది
ఒకదాని వెంట ఒకటి నడిచొస్తుంది
యథార్థమిది యని తెలియకుంది

మనసును మరుగు పరచు
మబ్బు పరదాలను తొలగించుకొని
ఏదీ శాశ్వతంగాదని తెలుసుకో
వెతలు మాని బతుక నేర్చుకో

జీవితం విలువైనదని
మరణమే శరణ్యం గాదని
జీవిత సత్యం తెలుసుకొని
మనస్థైర్యముతో మనుగడ సాగించాలి
మానవాళికి మార్గదర్శి వవ్వాలి

కవిఘనత

అలతియలతి తెలుగు పలుకులన్నిటినేరి
కవితలల్లినట్టి కవులు ఘనులు
వారి వలనె తెలుగు వర్ధిల్లు చున్నది
పచ్చిమట్ల మాట పసిడిమూట

బోయీల బతుకు చిత్రం

అలల ఊయలపై
అలుపెరుగని పయనం
నిలకడ లేని జీవితంలో
నిరంతరం చేపల వేటతో
అనునిత్యం అపనమ్మకంతో
ప్రకృతి నెదురించి సాగె
బతుకు పోరాటం
గోదావరి ఒడిలో
అలలపల్లకి నధిరోహించి
తెప్పె పడవకు తెడ్డేస్తూ
పొద్దుతో పోటీపడే
సుందర సుమధుర జీవితచిత్రం
 బోయీల బతుకు చిత్రం !

ఆలుబిడ్డల ఆకలి తీర్చ
పొద్దుపొడుపుతో నిద్రలేచి
నాటుపడవల నమ్ముకొని
లోతట్టుప్రాంతాలకు
పయనమవుతరు
చేపలు వేటాడుటకు !

చేపలు దొరికినవేళ
తెప్పనిండ విరిసిన జలపుష్పాలతో
మదినిండ విజయోత్సాహం !
నుదుటన గర్వరేఖతో
ఇల్లుచేరెడు బోయీలు !

వేట నిష్పలమైన వేళ
నిరాశ నిస్పృహలతో
మెయినిండ చెమటలతో
విషన్న వదనంతో
తిరుగు పయనంలో బోయీలు!

అలలపై తేలాడే తెప్పలపై
నిరాధారపు పయనం
భరోసా లేని జీవితం !
బోయీల బతుకు చిత్రం !!

కృషీవలుడు "నాన్న"

నాన్నంటే!
జీవనగతిని మార్చు నావికుడు
నాన్నంటే
మనల నడిపించు నాయకుడు
నాన్నంటే
నడయాడు టంకశాల కాదు
నాన్నంటే
అవసరాలు దీర్చే యంత్రం గాదు
మనకోసం జీవితాన్ని అర్పిస్తూ
తన రక్తాన్ని స్వేదంగా మలచి
శ్రమించే నిరంతర శ్రామికుడు
మనందరి కానందంపంచుతూ
మనలో తనానందాన్ని చూసుకునే
నిస్వార్థపరుడు నాన్న !
అమ్మ లా కన్నులు చెమ్మగిల్లనీకుండా
కష్టాన్ని కన్నీళ్లను చూసి
కుటుంబం కుంగిపోతుందని యెంచి
దుఃఖాన్ని దిగమింగి
దైర్యంగా నిలబడు సాహసికుడు నాన్న !
అహర్నిషలు అంతరం లేక
చీడ పీడలు దరిచేరకుండ
అనునిత్యం పరితపించు కృషీవలుడు నాన్న !
నాన్నంటే బాధ్యత
నాన్నంటే క్రమశిక్షణ
నాన్నంటే పరువు ప్రతిష్ట

అనుచరగణం కోసం అనునిత్యం శ్రమించు
నాన్నను ప్రేమించు !
             నాన్నను గౌరవించు !!
                          నాన్నను అనుసరించు !!!

అమ్మతనం

అమ్మంటే అనుబంధాలు అల్లుకున్న పొదరిల్లు
              అప్యాయతానురాగాల మేళవింపు                        మమతానురాగాల మారురూపు
అమ్మంటే ఎడతెగని ప్రేమ పాశం
అమ్మంటే అవిరల త్యాగం
అమ్మంటే అడిగిన విచ్చే దేవునిరూపం
అమ్మంటే రామరక్షణం
అమ్మకు సాటి లేదు భూతలం
అమ్మంటే అపూర్వం !
అమ్మతనం అపురూపం ! !

విరివింటి దొర

నా కనుల కాన్వాసు పై
నీరూపు బొమ్మను గీసి
కునుకు రాకుండ చేసావు !
నా హృదయకడలిలో
 నీ తలపుల  అలజడి రేపి
నా మదికలువను మదనపరిచావు !
విలువింటిదొర చెలికాడవై
విరి బాణాల పరంపరతో
మధుర బాధ కలిగించావు !
దూరంగా వుండి దోబూచులాడక
దరి చేరు దారులు వెతికి
 వయసు వారువాన్నధిరోహించి
అలల పరువానికి అడ్డుకట్టలేసేయ్

ముకుళ కమలం

చందమామకు చలేసిందేమో
చుక్కల దుప్పటి గప్పుకొని
ఆకాశం కౌగిట్లో ఒదిగి పోయింది
కలువలు కలవరపడి
చెరువు యెద లోతుల్లో
చెమ్మగిల్లి చింతిస్తున్నాయి
లోకమంత
చిమ్మ చీకటి కమ్ముకుపోయింది
సూర్యోదయపు సుందర దృశ్యం
అగుపించేదెపుడో?
కారుచీకటిని పారదోలు
కాంతిపుంజం కనిపించేదెపుడో ?
నా హృదయ కమలం
వికసించి విరబూసేదెపుడో ?

సిగ్గరి మబ్బు

రైతుల అర్థనగ్నపు
సాగువాటు సాటుగ జూసి
నీలినింగి సిగ్గుపడి
మబ్బు దుప్పటి గప్పుకుంది !

ఆకాశపుటంచున వేలాడుతున్న
నల్లని కొండల జూసి
ఉల్లమున సంతసము
వేళ్లూనుతుండ

అపురూప వొస్తులు
పాత సందుగల దాసినట్టు
తీరైన ఇత్తుల దెచ్చి
మట్టి పొరల మరుగున దాసిరి !

సిగ్గువీడి సిరుజల్లు
కురిపించి కరుణించేదెపుడో ?
పుడమి పులకరించి
పరవశంతో పరితపించే దెపుడో ?
అన్నదాతల ఆశలు
అంకురించి మురిపించేదెపుడో ?

అవనిజనులకు అన్నపురాశులు

అగుపించేదెపుడో?

కవి శేఖరుడు సినారె

సమాజ స్థితిగతులకు
సజీవ సాక్షిగ నిలిచి
భావకవుల వారసుడై
భావికవుల మార్గదర్శకుడై
కొత్తపాతల కలయికతొ కవనమల్లిన
అభినవ కవితాఝరి
అభ్యుదయ కవితా దార సినారె

కవన లోకపు యవనికపై
వెలుగులీనిన వెన్నెల తార
తెలుగు సాహితీ సౌరభాలను
దిగంతాల గొనిపోయిన మలయమారుత వీచిక

సరస సాహితీప్రియులను
శబ్ధమాధుర్య భావ గాంభీర్య
గీతాలహరిలో ఓలలాడించి
మురిపించి మైమరిపించే సమ్మోహన గీతిక


జనన సామాన్యుడైన జడువక
సాహిత్యపు లోతుల సారమెరిగి
చిరు ప్రాయాది ముదిమి వరకు
నిరంతర కవన మొనర్చి
విశ్వంభరుడవై నిలిచి జ్ఞానపీఠమెక్కినావు
విశ్వ సాహిత్యాంబరంపై
విజ్ఞాన దీపికవై ప్రజ్వరిల్లినావు

మట్టి మనషి ఆకాశపు తత్వమున తెలియజెప్పి
మంటలు మానవుడులోని మర్మమును తెలిపి
జగద్విఖ్యాత సాహితీమూర్తివై
విశ్వగీతి మోగించి విశ్వమంత ఎదిగావు

వినీల విశాల సాహితీపథాన సాగిన
అలుపెరుగని బాటసారి
నిరంతర కవనఝరి
నిత్య చైతన్యశీలిసింగిరెడ్డి

సాహితీ మేరునగపు శిఖరాగ్రాన
తెలుగు పూలు తురిమిన కవిశేఖరం
నడయాడు స్నిగ్ధగాంభీర్య
మనోహర రూపం సి నా రె

కలం యోధుడు ( కాళోజీ )

అమాయకత్వం ఆసాంతం నిండిన తెలంగాణలో
చైతన్య దీపికను ప్రసరించి
అణగారిన వర్గాలకు అక్షరజ్ఞానం
అందని ద్రాక్షే ఐన రోజుల్లో
పాలక భాషా పఠనం గావించి
ఉర్దూతో ఔన్నత్యం సాధించి
తెలుగు నుడికారము నొంట బట్టించుకొని
కన్నడ మరాఠాది భాషలపై పట్టు సాధించినా
మాతృభాషా మమకారం వీడలేక
వచన కవితలో వాడుక భాషను జొప్పించి
ప్రజల భాషకు పట్టం గట్టిన ప్రజాకవి కాళోజీ !

రజాకార్ల రాక్షసత్వంలో
నలుగుతున్న తెలగాణను
కవితలతో కనువిప్పు గలిగించి
బానిసత్వపు బాధలు బాపుటకు
ఉద్యమమే ఊపిరిగ బతికిన
                       సంఘ సంస్కర్త కాళోజీ  !!

అరచాకాలకు అడ్డలుగ నిలిచిన
దొరల గడీలను గూల్చి
వెట్టిచాకిరికి నెలవైన దొరతనం
దొరల అడుగులకు మడుగులొత్తె
భూస్వామ్య వ్యవస్థల భూస్థాపితంజేయ
కలమే కరవాలంగ యుధ్ధం జేసిన
                      కలం యోధుడు కాళోజీ !!!

రజాకార్ల రాక్షసకాంండను
నిజాం వ్యతిరేక స్వరంలో
పాలకుల ప్రవృత్తిని
తూర్పార బట్టిన సాహసికుడు
సమసమాజ స్వాప్నికుడు
రాజకీయ సాంఘిక చైతన్య సారథి
విగ్రహారాదన ను నిరసించిన అభ్యుదయ వాది
కవితా పరవళ్లతొ కలకలం రేపిన కలం యోధుడు
బానిససంకెళ్ల విముక్తికై విజృంభించిన విప్లవకారుడు
సామాన్యుడి హక్కులడిన ప్రజలమనిషి
తెలంగాణ దశను దిశనూ మార్చిన మార్గదర్శి

అక్షరావేశపు మేళవింపు తో
జాతిని జాగృత పరచిన నిత్య చైతన్యశీలి !
ప్రజల గొడవను తన గొడవగా యెంచి
పలుకుబడులకై పరితపించి
నీ భాష యాసలల్లనే బతుకున్నదని
  చాటిన కాళోజి
     చిరస్మరణీయుడు !
        సదా వందనీయుడు !!

నిస్వార్థ శిల్పి

అమ్మ ఒడి వీడినంతనే
అక్కున జేర్చుకొని
ఆప్యాయతానురాగపు
ఆటపాటలతో  ఆదరించి
ఓరిమితో ఓనమాలు దిద్దించి
అలతియలతి మాటలతో
విలువలెన్నొ నేర్పించి
పసిప్రాయపు మది మురిసే
కథలతో గేయాలతో
మానవతను నేర్పించి
మనలను మనిషిని జేసి
కాఠిన్యముతో క్రమశిక్షణ నేర్పి
క్రమముగా లాలించి కరుణ జూపి
చదువుల సారాన్ని చక్కగనందించి
విలువలు నేర్పి వినయశీలిగమార్చి
శిష్యోన్నతిని జూసి గర్వపడతూ
మురిసి మైమరచి పోయె
నిరాడంబర శీలి 
నిస్వార్థ శిల్పి గురువు

గురువులు

1.
అవనిగ్ర మ్మెడునట్టి అంధకారము బాప
         అవతరిం చెగురువు లవని యందు
శుద్ధ ఫలకముతో శోభిల్లు శిశువుల
         కోనమాలను నేర్పు నోర్మితోడ
సద్భాష్య ములతోడ సందేహముల్ మాన్పి
         జ్ఞానసుధలొసంగు ఘనులు గురులు
విద్యతోడను మంచి విలువల నందించి
        వినయశీలిగ మార్చు విజ్ఞ విభులు

  తాను విత్తు తరులు తన్ను మించి బెరిగి
   పక్వ ఫలములీయ పరవశించు
మంచి మనసు మిగుల మహిమాన్వితగురువు
   లందరి కొనరింతు  వందనములు

2.
పాంచభౌ తికమయ్యి పరిణమిం చెడుతన్వు
       పరిమళ మ్ములబుల్ము బ్రహ్మ గురువు
కోపమిం చుకలేక కూనలం దరకును
       ఓనమా లనునేర్పు ఓర్మి గురువు
దిక్కుతో చనియట్టి ధీనయా నములోన
       దారిజూ పెడుమార్గ దర్శి గురువు
అంతరం గములోని యనుమాన ములదీర్చ
       జ్ఞానసు ధలొసంగు ఘనుడు గురువు

అవని బులిమి (నంటి)యున్న అంధకా రముబాప
భాస్క రసము డయ్యి భాస మొసగి
అహమె రుగక భువిని అలరారు గురువర్యు
లందరకును జేతు వందనములు

3.
మట్టి బొమ్మ వంటి మనిషి మస్తిస్కాన
అక్షరాల నాటు హాలి కుండు
అవని జనుల నిండు అంధకారముదీర్చ(అజ్ఞాన మునుబాప)
దివ్వెల వెలిగించు దివిటి గురువు

4.
తనపర మ్మెంచక తనలోని సత్వమ్ము
 ఛాత్రకో టికిబంచు చాగ జీవి
తారత మ్యములేక తనదైన విద్యను
  దాచుకొ నకనిచ్చు ధన్యజీవి
సాహిత్యాం బుధిలోన సాంతమ్ము తామున్గి
  మంచిము త్యములను బంచి యొసగు
లోకపో కడలోని లోగుట్టు తానెర్గి
  మసలురీ తిమనల కొసగు తాను

తల్లి దండ్రు లొసగు తనువున ణువణువు
విద్య గంధ మద్ది విమల పరిచి
మంచి విలువ లొసగి మనిషిగా మలచేటి
గురువు మించి నట్టి సురలు గలరె?

5.
తల్లిక న్నమిగుల తపనజెం దుతుతాను
మనలమ నుషులుగ మలుచు కొరకు
తండ్రక న్నమిగుల తహతహ బడుగాక
బాధ్యత నుతెలిప పాటు పడును
బందుజ నముకన్న పరితపిం చుమిగుల
అభ్యుయ మ్ముకొరకు ఆర్తి జెందు
దేవుళ్ల మించిన దైవమే తానయ్యి
అతిశయ మ్మొసగేటి వరములొసగు

సకల మొసగు మనకు స్వార్థమిం చుకలేక
తనదు సర్వ విద్య దార వోయు
అపర భాగ్య మిచ్చు దాతమా త్రమెగాదు
బ్రతుకు దీర్చి నట్టి బ్రహ్మ తాను

6.
మట్టి బొమ్మ వంటి మనిషి మస్తిస్కాన
అక్షరాల నాటు హాలి కుండు
అవని జనుల నిండు అంధకారముదీర్చ
దివ్వెల వెలిగించు దివిటి గురువు

గురువు(పద్యం)

మట్టి బొమ్మ వంటి మనిషి మస్తిస్కాన
అక్షరాల నాటు హాలి కుండు
అవని జనుల నిండు అంధకారముదీర్చ
దివ్వెల వెలిగించు దివిటి గురువు

తెలుగు ఘనత

సీ. ప్రాచీన  భాషయై పరిడవి ల్లినతెల్గు
           గ్రాంథీక మైతన ఘనత జూపె
 సంస్కృత భూయిష్ట సంక్లిష్ట తలుబాపి
           సరళ గ్రాం థీకమై సౌరు లొలికె
 తెనుగుజ నులకంత వెలుగుల నొనరించ
          ప్రామణీ కమ్ముగా ప్రగతి నొందె
 భాషోద్య మమునందు భావప్ర ధానమై  
        వ్యవహరీ కమ్ముగా వాసి గాంచె   
ఆ.వె. పరిపరి విధముల పరిణమిం చినగాని
         తీపి తగ్గలేదు తెలుగు పలుకు
       విబుధజ నులగూడి ప్రభువర్యు లనుగూడి
         తెలుగు భాష కీర్తి తెలిసి వచ్చె

సీ. ఆదిక వికలము నంకురిం చినతెల్గు
             ఆదికా వ్యమునకా ధారమయ్యె
    తిక్కన్న ధీయుక్తి తెలియజె ప్పేటట్లు
             పదునైదు పర్వముల్ పరిఢవిల్లె
    ఎర్రన్న వర్ణన చిగురించి నతెలుగు
             అష్టదిగ్గజముల కడుగు నేర్పె
    పోతన్న ఘంటాన పొంగినట్టి తెలుగు
            మకరంద దారల మరులు గొల్పె


సీ. ఆదిక వికలము నంకురిం చినతెల్గు
             ఆదికా వ్యమునకా ధారమయ్యె
    తిక్కన్న ధీయుక్తి తెలియజె ప్పేటట్లు
             పదునైదు పర్వముల్ పరిఢవిల్లె
    ఎర్రన్న వర్ణన చిగురించి నతెలుగు
             అష్టదిగ్గజముల కడుగు నేర్పె
    పోతన్న ఘంటాన పొంగినట్టి తెలుగు
            మకరంద దారల మరులు గొల్పె

ఆ.వె. పూర్వక వులతోడ పొందికై నతెలుగు
             కావ్యర చనలోన కాంతులీనె
        మేరున గముతీరు సౌరులొ ల్కుతెలుగు
             అంతరిం చుననెడు చింత వలదు

మోడువారుతున్న గౌడు

పందిరిగుంజకు తలిగేసిన పర్రెలొట్టి
వాకిట్లొ పొంగిపోయె కల్లుకుండ
సుట్టు ముట్టు ముసిరే సువాసన
గౌండ్లొల్ల వాడను గయించ జేస్తయు
పుడితే రాజయి పుట్టాలె
లేపోతె గౌడయి పుట్టాల్నని
ముసలవ్వ సెప్పిన
మాటల మర్మం తెల్వక పోయిన
గౌన్నయినందుకు లోలోపల గర్వపడితి
వయిలన్ని సందుగల సర్ధిపెట్టి
మోకుముత్తాదు  నడుం కట్టుకొని
ఒంట్లో సత్తువంత ఒక్కకాడికి దెచ్చి
ఒరవడిగ నానను జూసి చెట్లెక్క నేర్సుకుంటి
నింగినంటిన చెట్టునెగబాకి
నిలువు నిత్తారం పొంగిపోతి
మొర్రిబింకెడు కల్లుంటె
మోకాలుమంటి అన్నముంటదన్న
నాన్న మాటలె ఊతంగా
కులవృత్తిని నమ్ముకొని చెట్లెక్కి
భరోసా భద్రతలేవి లేక
గాల్లో దీపంలా మోకుతో వేలాడుతూ
మారుగత్తి గీతకత్తి మార్చి మార్చి
ఉల్లిపొరసొంటి మెరలుదీసి
మొగులు మీంచి గంగను దింపినట్టు
అమృత బిందువుల దారి మల్లించి
కల్లుగీసి కాలం గడుపితి
సురపానమున జనుల శ్రమను మరిపించ
గీత కార్మికుడనయి
కులకస్పిని నమ్ముకొని
కూటికి గుడ్డకు లోటులేక
ఆలుబిడ్డలతోటి హాయిగుంటి
ప్రపంచీకరణంలో
ప్రశాంత సంద్రం సుడులు తిరిగింది
పల్లె అల్లకల్లోలమయింది !
వృత్తులన్ని ముడుసు లిరిగి మూలనవడ్డయి
పెప్సీ కోలలతో పోటివడి పొంగలేక
తెల్లగల్లు నీరసించి కూలవడ్డది
సీసల్ల నింపిన యిసము దాటికి
తెల్లగల్లు గుడ్లు తెల్లగిలేసింది
మోకుముత్తాదు సిలుక్కొయ్య కేసి
వలసజీవినై వలవల ఏడుస్తు
బతుకుదెరువుకై బయటి దేశమెల్లినా
తల్లి యాదికచ్చి తల్లడిల్లి
కన్నతల్లసొంటి పల్లెనిడిసుండలేక
మల్లచ్చిన నా మదిలో
నాల్గు చెట్లు పచ్చగుంటే
గౌని జీవితం సల్లగుంటదని
అవ్వ సెప్పిన మాటలు గింగిర్లు గొడుతుంటే
నాటి తాటివనం తలపుకొచ్చి
నాకు తెల్వకుంటనే నాపాదాలటు కదిలినయి
మొన్నటి యాదికై యెతుకుతున్న నా కళ్లు
కన్నీటి సెలిమలలయినయి
వనం వట్టి పోయి సావుకు దగ్గరైంది !
గత చరిత్రకు ప్రత్యక్ష సాక్షుల్లా
మొగులు వడి మోడువారిన తాళ్లు
ఘనమైన గౌని జీవితానికి
నిలువెత్తు నిదర్శనమైన తాటివనం
బతుకుపోరాటంలో తలలు తెగినా
జంకులేక నిలిచిన వీర యోధుల్లా
లోకపు పందిరిని మోసే
నిట్టాడి గుంజల్లా నిలబడియున్న
తాళ్లను జూస్తే
గుండె సెరువయితది !
మనసు బరువెక్కి
కన్నీటి యేరయితది !

నింగికెగసిన సాహితీ కెరటం !

భావకవుల వారసుడయి
భావికవుల మార్గదర్శకుడయి
కొత్తపాతల మేళవింపుగ
మేలిమి కవితలల్లే అభినవ కవితాఝరి !

సమాజ స్థితిగతులకు
సజీవ సాక్షపు రచనలతో
సూటిగ ప్రశ్నించే అభ్యుదయ కవితాదార !

కవనలోకపు యవనికపయి
వెలుగులీనిన వెన్నెలతార
తెలుగు సాహితీ సౌరభాల
దిగంతాల గొనిపోయిన మలయమారుతవీచిక !

సరస సాహితీ ప్రియులను
సుస్వర శబ్ధ మాధుర్య
భావ గాంభీర్య లహరిలో
ఓలలాడించి మురిపించి
మై మరిపించే సమ్మోహన హస్తం !

జనన సామాన్యుడైన జడువక
సాహిత్యపు సారమెరిగి
చిరుప్రాయాది ముదిమి దాక
అలతి అలతి పదాలతో అలవోకగ కవనమల్లి
విశ్వంభరుడవై నిలిచి జ్ఞానపీఠమెక్కినావు
విశ్వ విజ్ఞాన వేదికపై వినువీధిన ప్రకశించావు !

మట్టి మనిషి ఆకాశపు
తత్త్వమంత తెలియజెప్పి
మంటలు మానవుడంటూ
మర్మమంత విడమరిచి
విశ్వగీతి మోగించి విశ్వమంత యెదిగినావు !

ప్రక్రియేదైన ప్రతిభ కనబరిచి
సరసుల రంజింప
సారసకవిత్వమ్మొనర్చిన
జగద్విగ్యాత ఝంఝా మారుతం
సాహితీ వినువీధిన సాగిన
అలుపెరుగని బాటసారి
నిరంతర కవన ఝరి
నిత్య చైతన్యశీలి సింగిరెడ్డి !

సాహితీ మేరునగ శిఖరాగ్రాన
తెలుగు పూలు తురిమిన కవిశేఖరం
నడయాడు స్నిగ్ధ గాంభీర్య మనోహర రూపం
ఆదరాభిమానాల ఆత్మీయరూపం
సింగిరెడ్డి నీ వ్యక్తిత్వం
సాహితీ ప్రియులకు చిరుస్మరణీయం !

            -- రాజశేఖర్ పచ్చిమట్ల
                తెలుగు లెక్చరర్
                 9676666353

అమృత దార

అంతరిక్షపు అంతరంగమెరిగిన మనిషి
పంచభూతాల్ని వశం చేసుకోవడంలో
పలుమార్లు పరాజితుడవుతుండు !

అందని దానికి అర్రులు జాస్తూ
అహర్నిషలు శ్రమిస్తుండు
అందినదీ అందుబాటునున్నది
అద్భుతమైనా అలుసుగనే జూస్తుండు !

పంచభూతాల్లో తానొకటై
జీవకోటి జీవనాధారమై
సకల జీవులు సదా కాంక్షించే
అమృతతుల్యమైన జలదారను
దుడుకుతనంతో దుర్వినియోగం జేస్తుండు !

పుడమితల్లి పొత్తిళ్లలో
పురుడోసుకున్న ప్రాణికోటి దాహార్తిని తీర్చుటకు
నీలి మబ్బుస్తన్యము నుంచి
నేల పొత్తిళ్లకు జాలువారిన అమృతదారను
సిన్నపల్లెల్లో సిమెంటురోడ్లు,
మునిసిపాలిటీ మురికి కాలువలు
నేరుగా ఊరిబయటకు నెట్టేసి
తల్లీబిడ్డల అనుబంధానికి
అభివృధ్ధి పేర ఆటంకమవుతుండు !

ఆప్యాయంగ తనవైపు జూసినా
ఆకలితో కేకలేసినా
యెదలోతుల్లోంచి పొంగుకొచ్చి
ఉబికి ఊటగా మారి
సస్యములు పరవశించే
పాలదారలనందించు మట్టి పొరల్ని
గొట్టపు బావుల పేర
తూట్లు తూట్లు పొడుస్తుండు
నీళ్ల జాడగానరాక నీరసించి పోతుండు !


ఇకనైన ఇగురంగ మసలుకో
అభివృద్ధి అసలురంగు తెలుసుకో
నీటి విలువను నీవుగా గుర్తెరిగి
మొద్దు నిదురను వదిలిపెట్టి
మెలుకువతో ముందడుగెయి
ఊరికో చెరువు పూడిక తీయి !
ఇంటికో ఇంకుడుగుంత నిర్మించు !!
నింగి జారిన నీటిచుక్కల
నొక్కొక్కటి ఒడిసిపట్టు
భూమి పొరలగుండ వడగట్టి
ధరణి గర్భగుడిల దాచిపెట్టు !!!
సుజలదారను సుస్థిర పరిచి
ఒడుపుగ తోడుకో
పొదుపుగ వాడుకో
అన్ని జీవులకది ఆధారమని యెరిగి
అవసరమున్నంత అనుభవించు !
పంచభూతాల్ని పవిత్రంగ
భావితరాలకందించి
మానవత్వమున్న మనిషిగ మారిపో. !
సకల ప్రాణులకు స్వచ్ఛ జలమందించి
సర్వప్రాణి భూయిష్ట
స్వచ్ఛ భారత నిర్మాతగ నిలిచిపో . . . !

                       -పచ్చిమట్ల రాజశేఖర్
                          తెలుగు లెక్చరర్
                          9676666353

చెర'బడి'

అప్పుడే పుట్టిన రెక్కలతో
హాయిగా విహరించాలనుకునే
సీతాకోకల్ని
బడి బందదిఖానాలో
బందించారెందుకు నాన్న !

మీ స్థాయికి తగిన
కార్పోరేటు నర్సరీ నెంచుకున్నారు తప్ప
ఆ భారము
నే మోయగలనో లేదో తలంచలేదెందుకు నాన్న !

అక్కడ
రంగురంగుల పూలు లేవు
ఉక్కపోతకు ఉడికి
వాడిన ముఖారవిందాలుతప్ప !
బోసినవ్వులు లేవు
బోసిపోయిన విషన్న వదనాలుతప్ప!

అయినా
చదువుతా నాన్నా
నీ క్కావల్సిన పేరు కోసం
అక్కడే చదువుతాన్నాన్నా

ఆ కాఠిన్యాన్ని తాలలేక
రెక్కలు నలుగుతున్నా
మీ ఆనందం కోసం
నే బడికి వెళ్తా నాన్న !

కాని
నామనసు తెర వెనుకుండి
నా అభివృధ్ధికాటంకమవుతున్న
అఘాతం చూడు నాన్న

అల్లారుముద్దుగా
గోరు ముద్దలు తినిపిస్తూ
అనునిత్యం కనిపించే అమ్మ
వేలు పట్టి నడిపిస్తూ
నడక చూసి మురిసిపోయే నాన్న
 అమాసకో పున్నానికో
అతిథులై వచ్చి
ఆప్యాయంగా మాట్లాడే మాటలు
యాడదంతా తలుచుకుంటూ
మీకోసం చదువుకుంటాలే నాన్న !

నన్ను తలెత్తుకు నిలిపేందుకు
చదివించే చదువుల భారంతో
నే గూనిపోయి నా సరే
నీ నమ్మకం కోసం చదువుతా నాన్న !!

యుగాది

 విరియించి తన కుంచె విదిలించెనో యేమొ
       ఆకురాల్చినతర్వు లంకురించె !
 మండుటెండను త్రోసి మావిచిగురుతొడ్గి
       పూలు ఫలముతోడ పుష్ట మొందె !
 పుట్టువయినభూమి పులకింత నొందేల
       విరగబూసెనుచూడు వేపలన్ని!
 చిగురుటాకులజేరి చిలుకలు కులుకంగ
           కొత్తరాగములెత్తె కోకిలమ్మ!
ఆరు రుచులతోడ నరుదైన పచ్చడి
     ఆరగించినమేను ఆర్తి దీరు!
అటులె జనుల చింత లన్నింటి నెడబాపి
    హితము గూర్చ వచ్చె హేవళంబి !

                -రాజశేఖర్ పచ్చిమట్ల
                       M.A M.Phil (central university)
                 తెలుగు లెక్చరర్
     

ఉగాది కి స్వాగతం

  విపంచి తన కుంచె విదిలించ
 నక్కడక్కడ వడ్డ సిరా చుక్కలోలె
మండుటెండకు తనువు మాడుతున్న
పుడమి క్యాన్వాసుపై
 ఆకురాల్చిన చెట్లు అంకురించి
పచ్చని చిగురుల పలుకరింప

మావిచివురులు తొడిగి మారాకువేసి
పుష్ప ఫల శోభితములయి పరిఢవించ
వేపలు చిగురించి విరబూసి
పుడమి తల్లికి పూల దుప్పటి గప్పి
ఆనందాతిశయముతో  నలరారుతుండ

చిలుకల కులుకులలు
కోకిల కూతలు
పక్షుల కిలకిల రావాలతో
ప్రకృతి పరవశించ
సుఖదుఃఖాల సుందర
మేళవింపయిన జీవితాలను
తీపి పులుపు చేదు
వగరు లవణ కారము
ఆరు రుచుల అద్భుత పాయసమోలే
రసమయ మొనర్చి రంజిల జేసి

హలాహలము మింగి
అమృతమందించు హరుని వోలె
క్రొంగొత్త రాగాల కోటి ఆశలతో
మనుగడ సాగించు మానవాలి కంత
వెన్నుదన్నుగ నిల్చి

సకల సంతోషాలు జగతికినందించ
సుందర సుఖమయ స్వప్నిత
జీవితాన్నందించ వచ్చిన
హేవళంభికి
సాదర స్వాగతమ్ము !

          - రాజశేఖర్ పచ్చిమట్ల

నాన్నంటే . ?

 కనిపించేదైవం నాన్న
నడిపించే నేస్తం నాన్న
కలనైనా స్వార్థమెరుగని
కల్పతరువు నాన్న!

యెదలోతుల్లో దుఃఖం
 యేరులయి పారుతున్న
 కన్నీరు కనుకొలుకుల జారనీకుండా
 కొసపంటికింద అదిమి పట్టే గొప్ప సాహసికుడు నాన్న

 అంతరంగమందు లావా
అలజడి రేపుతున్నా
 యెగిసి పడకుండా ఒడిసి పట్టి
నిగ్రహించుకు నిలబడే ధీనగమే నాన్న . !

తను(వు)ఎండల మాడుతున్న
తనవారికి నీడనందించి
తనువు జిగి సచ్చి సైసుమన్నా
పండ్లనందించ తనపడే తరురాజమే నాన్న . !

తన మదిలోని బాధల
అగాథపు లోతుల్నీ
తనువులో దాచుకుని
కనుగవ గంభీరతను చాటు కడలే నాన్న . !

తనువణువణువూ
 ఆటుపోటులతో అతలాకుతలమవుతున్నా
తన వారందరినీ సాగరపు
టలలపయి ఓలలాడించే ఆదర్శమూర్తి నాన్న . !

తను(వు)పొరలలో
కన్నీటి కాలువలు పారుతున్నా
తనువు పయి తరువులను
నిలిపే సహనశీలధరణే నాన్న . !

నాన్నంటే ఆదరణ !

నాన్నంటే ఆలంబన !

నాన్నంటే ఆవేశం మాటున దాగిన  ఆప్యాయత . !
                              -రాజశేఖర్ పచ్చిమట్ల

మానవతకు మారురూపు మహిళ

జవసత్త్వములను జగతికి నందించి
మానవాళి పేర మహిన నిల్పి
మానవత్వమునకు మారుపేరుగనిల్చు
మగువ లేక మనిషి మహిని లేడు

త్యాగశీలి మహిళ

ఆ.వె.
అవని మీద మనిషి నవతరింపగజేసి
అణువణువుగ తాను కరిగి పోయి
జీవజాతికంత చేవనందించేటి
మహిళ సాటి లేరు మహిని యెవరు

గెలుపు చిరునామా !

 గెలుపే ఒక్కరి సొత్తుగాదు
 ఓటమెవరి చిరునామాగాదు
 గెలుపోటములు విధి లిఖితములని దాటవేయకు
 నీలోని సత్తువకవి నిదర్శనాలని తెలుసుకో !
 ఎదుటివారి గెలుపు చూసి
 ఈర్ష పడిన ఫలితమేమి ?
 నీ ఓటమి కారణాలు
 వితర్కింంచి  విజయమొంందు
 ప్రతివాడు గెలుస్తాడు
 ప్రణాళికతో పరిశ్రమిస్తే
 అది మరిచిన వారెవరు
 అభివృృధ్ధిని గాంంచలేరు
 చిరుచీమలు తన నడకతో
 దూరాలను చేరుతుంంది !
 సెలయేరులు తన పరుగుతో
 నదిలో తను కలుస్తోంంది!
 నీటిలోని చేపలెపుడు
 ఏటికి ఎదురీదును !
 వాగులోని తుంంగ పోస
 వరదకంంగి నిక్కి చూసు !
 పెల్లకింంది విత్తులన్ని
పెకిలింంచుకు పైైకెదుగును
నీలినింంగి నంందుకొనుట
 కహర్నిషలు తపియింంచును !
 అలుపెరుగని అలలహోరు
 జన సంంద్రపు దిన సవ్వడి
 దాటిమరీ ఘోషింంచును
 నిశీథిలో వినిపింంచును
 ఎగిసిపడే కెరటాలకు అలుపన్నది లేనెలేదు !
 పడినా పరిపరి విధముల పరితపింంచి పైైకెగురును !
  స్తబ్ధంంగా మనముంంటే
          అభివృృధ్ధిని గనలేము !
  విశ్రమింంచక పరిశ్రమిస్తే....
          ఫలితంం రాదనలేము  !
నిన్నటి నీ అపజయమే..
         నేడు నీకు పాఠమయితే....
               రేపటి నీ విజయాన్ని .....
                      జగమునెవరు ఆపలేరు .. .!
 బధ్ధకంంగ నీవుంంటే
 ప్రగతి కనుల గాంంచలేవు.. .!
బధ్ధుడవైై ప్రయత్నిస్తే
 ఎచట నీకు ఎదురులేదు ...!
నీ శక్తిని పరికింంచు ...
      నింంగికి నిచ్చెన గట్టు ....
            అపజయపు  అడుగులల్ల
            విజయ ఢంంక మోగింంచు . . . !
   
           

కాల గమనం

వెలుగు నీడల వెన్నెల రూపం
కలిమి లేములు గలిసిన తత్వం
అన్నీ మరచే అమాయకత్వం
సుంందరమైైనది సృృష్టి రహస్యంం  !

చీమలు చేపల కాహారంం
చెరువు నింండితే
చేపలు చీమలాాకాహారంం
చెరువులెంండితే
బలవంంతుడు బలహీనులెవరికైైన
ఓటమెవరి చిరునామా కాదు
విజయమెవరి వీలునామా కాదు
కలియుగ జీవన గమనానికి
కాల గమనమే ఆధారంం !

చెట్టు కడుపు మాడితే
పుల్లలు లక్షలు పుడతాయి
ఒక్క పుల్ల మంండితే
లక్షల చెట్లు నాశనమవుతాయి
దేనినీ చులకనగ చూడకు
ఎవరినీ తక్కువని యెంంచకు
అన్నీ అరుదైైనవే ఈ లోకంంలో !

ఏ శిరమున ఏ జ్ఞానఖని ఒదిగెనో
ఏ యెదలో ఎంంత లావా దాగెనో
ఏ కనుకొలకుల్లో ఏ కడలి నిలిచెనో
ఏ సహనంం లోతున ఎంంతటి శౌౌర్యముంండెనో
ఏ నగుమోము వెనుక యెంంత విషాదముంండెనో

కాలమాడే దోబూచులాటల
విధి ఆడే విచిత్ర పాటల
ప్రతి వాడూ పావే
అది దేవుడి లీలే
నివురు తొలగిన నాడు
నిప్పు ప్రజ్వలింంచును
పరిస్థితులనుకూలింంచిననాడు
ప్రతివాడు ప్రయోజకుడవుతాడు !

అమలినబంంధంం

రెంండు పెదాల కలయిక మాట
రెంండు హృృదయాల కలయిక ప్రేమ
అనేక హృృదయాల ఆత్మీయ కలయిక
మమతానురాగాల మధుర రూపంం స్నేహంం !

ఎదురు చూడకుండా ఎదురయ్యేది
చితి వరకూ నిలిచి యుండేది
ఎడబాటును సహించనిదీ
ఎన్నటికీ మరువలేనిది
సృష్టిలో తీయనిదీ మాయనిదీ స్నేహం !

ముగ్ధమనోహర భావాల రూపం
రసానంద జీవనమకరంద సౌరభం
ఎగుడు దిగుడు దారుల్లో
అలుపెరుగక సాగే పయనం స్నేహం !

కడలిపైై కదలాడే అలల ప్రయాణంం
అంంతరంంగమంందలి స్పంందనల రూపంం
అలసిన హృృదయాల ఆలాపన గీతంం
మధురానుభూతుల  మలయమారుతంం స్నేహంం !

పంట పొలాల వెంట పరుగెడుతూ
పిల్ల కాలువల ప్రతిబింబాలు చూస్తూ
గట్టు మీది గడ్డి పూలు కోస్తూ
మైమరిచి గడిపిన మధురస్మృతుల మాలిక స్నేహం !

సుడిగుంండాల సుదూర యానంంలో
ఊతమందించి ఊరట నిచ్చి
మానవాళిని నడిపించే
సుతిమెత్తని స్వాంంతన సమీరంం
మైైమరపింంచే  ఝుంంకార నాదంం స్నేహంం
అనంంత అపురూప అమలిన బంంధంం స్నేహంం !