స్వాతంత్య్రం పాట

 ఎక్కడిదీ స్వాతంత్ర్యం ఎవ్వరికీ స్వాతంత్ర్యం

ఉన్నోడికా లేనోడిక మనుషులనే అందరికా

యుగాలెన్ని మారినా బతుకుతీరు మారలే

తరాలెన్ని పోయినా తలరాతలు మారలే

దాస్యమింక తొలగలేదు బతుకుపోరు తప్పలేదు

ఐనాయెందుకు యీ స్వాతంత్ర్య సంబరాలు  ఎక్కడిదీ

మనిషి జాతిపుట్టుకకూ స్త్రీమూర్తే మూలమైన

ఆడబిడ్డ పుట్టుకకూ ఆటంకమె యడుగడుగున

అంగడిలో పశువులుగ అమ్మఘయుట వీడలేదు

ఐనా. ఐనా 

ఐనాయెందుకు మనకీ స్వాతంత్ర్య సంబరాలు  ఎక్కడిదీ

ఆలనపాలన లేని అనాథలుగ ధీనత్వం

ఆడుకునే వయసులోనె పనితప్పని హీనత్వం

 మెతుకులేక బడిలేక  ఒంటరిగా బతుకలేక

 వెట్టిఊబిలోకి నెట్టె రాక్షసత్వంమీడలేదు

ఐనా. ఐనా 

ఐనాయెందుకు మనకీ స్వాతంత్ర్య సంబరాలు  ఎక్కడిదీ

పెన్నుపట్టు యువతనేడు గన్నుపట్టి కదులుతోంది

మానవతా జాడలలో మతతత్వం రేగుతోంది

రాచరికపు అరాచకమె అణువణువున జ్వలిస్తోంది

ఐనా. ఐనా 

ఐనాయెందుకు మనకీ స్వాతంత్ర్య సంబరాలు  ఎక్కడిదీ

బాల్యం

 అపూర్వమైనది బాల్యం

అపురూపమైనది బాల్యం

ఎంతెత్తుకెదిగినా కుదురైనది బాల్యం

సంఘర్షణలకు సాంత్వనం బాల్యం

ఊహలపిట్టగూడు బాల్యం

అలరించిన సీతాకోక బాల్యం

నింగిలపొడిసిన సింగిడి బాల్యం

గ్రీష్మమెరుగని వసంతం బాల్యం

అలలై విరిసే నురగలు బాల్యం

శరత్కాలపు చంద్రిక బాల్యం

మమతల కోవెల బాల్యం

మల్లెల అల్లిక బాల్యం

మధురాతిమధురం బాల్యం

మరుపురాని మరువలేని

ముత్యపుచిప్ప బాల్యం

చందమామ గజల్

 ఆకసాన అందమై యలరింది చందమామ

ఈధరణి చీకట్లను తరిమింది చందమామ

తనకిలలో సాటిలేక తనకెవ్వరు పోటిరాక

అనదినమ్ము అలుపులేక ఎదిగింది చందమామ

అమావాస్య నిశీవ్యథలు అమాంతమ్ము కప్పేసిన

తొలివెలుగులు పొందేందుకు తపించింది చందమామ

వెలుగులన్ని నీరసించి ఆనవాలె కోల్పోయిన

తిరిగివెలుగు పులిమేందుకు భరించింది చందమామ

తనువునిండ వెలుగులుంటె ఆహార్యమె కవిశేఖర 

రవికిరణపు వేదనెంతొ భరించింది చందమామ

గజల్ చందమామ

 ఆకసాన అందమై యలరింది చందమామ

ఈధరణి చీకట్లను తరిమింది చందమామ

తనకిలలో సాటిలేక తనకెవ్వరు పోటిరాక

అనదినమ్ము అలుపులేక ఎదిగింది చందమామ

అమావాస్య నిశీవ్యథలు అమాంతమ్ము కప్పేసిన

తొలివెలుగులు పొందేందుకు తపించింది చందమామ

వెలుగులన్ని నీరసించి ఆనవాలె కోల్పోయిన

తిరిగివెలుగు పులిమేందుకు భరించింది చందమామ

తనువునిండ వెలుగులుంటె ఆహార్యమె కవిశేఖర 

రవికిరణపు వేదనెంతొ భరించింది చందమామ

గజల్ (శిలలన్నీ)

 గజల్ 

శిలలన్నీ ప్రతిమలుగా ప్రభవించుట సాధ్యమేన మనుషులంత మహాత్ములై వెలుగొందుట సాధ్యమేన

ఊహలన్నీ పెనుగాలికి ఏకమేడలై కూలెను కాలముతో సాగకుండా ఎదురించుట సాధ్యమేన

సాంకేతిక ముసుగులోన సమాజగతి దాగున్నది అభివృద్దిని కాంచకుండా నిదురించుట సాధ్యమేన 

అజ్ఞానపు ఆగాదాలు అడుగడుగున ప్రతిఘటించె 

ప్రత్యామ్నాయ ప్రగతిబాట పయనించుట సాధ్యమేన 

మానవతను మరచిపోయి మనుగడ సాగించు టేల 

మమత లేక మనషులుగా జీవించుట సాధ్యమేన

తోలుబొమ్మలాడించుట సూత్రధారి పనితనమే ఆజ్ఞ మీరి క్షణమయినా మనగలుగుట సాధ్యమేన

అపజయాల చింతనలో కవిరాజుకు కలతెందుకు తెగిన గాలిపటమిలలో పైకెగురుట సాధ్యమేన

పచ్చిమట్ల రాజశేఖర్

గజల్ (నెరజాణా)

 చిరునవ్వుల తేనియలను చిందించవె నెరజాణా

దరహాసపు నిగనిగలను వెలయించవె నెరజాణా

నీకోసం నిరీక్షణలొ నిలువెల్లా అలసిపోతి

నీరూపం నాకనులలొ పొందించవె నెరజాణా

నింగిలోని నీచెంతకు చేరలేక చితికిపోతి

ఊహలనే రెక్కలనూ మొలిపించవె నెరజాణా

నీఅదరపు చుంబనముకు చకోరమై కాచుకున్న

మధుపానపు పాత్రగైన ప్రభవించవె నెరజాణా

మలిసందెలొ మల్లెలన్ని నన్నుచూసి వెక్కిరించె 

తొలిసందెలొ ప్రభాతమై కనిపించవె నెరజాణా

నీస్మృతులతొ క్షణాలన్ని యుగాలుగా గడుపవడితి

నాజీవిత లక్ష్యానివై మురిపించవె నెరజాణా

నినుజేరెడు దారిలేక నిరీక్షించు నెలరాజుకు

 వడ్డించిన విస్తరివై అర్పించవె నెరజాణా

నీలో ఏముంది?

 అవని నిండిన అజ్ఞానాంధకారంలో జ్ఞానచంద్రుడు నీవై ప్రభవిస్తావు

తుమ్మెదలన్నీ దరిజేరిన పూదోట నీవేమో అనిపిస్తావు

హరివిల్లులె చుక్కలై విరిసిన గగనం నీవై విరబూస్తావు

ఆకుకొనపై అలరారే హేమంతపు తుషారమై మురిపిస్తావు

మట్టివాసన గుభాళించే తొలకరి నీవై కురుస్తావు

చుట్టూన్న లోకుల పాపాలు కడిగే గంగవై గమిస్తావు

అనాథలకు నీడనిచ్చే గొడుగు నీవై విచ్చుకుంటావు

పశుపక్షాదులను మమైకపరిచేటి  వేణుగానం నీమాట

అన్నివర్గాలు ఆచరించే ఆదర్శవంతపు అడుగుజాడ నీబాట

నిజం నేస్తం

నీలో ఏదో ఉంది 

మానవాతీత మహిమాన్విత శక్తి

అవును నిజం మహానుభావులకు అది జన్మగుణం

పచ్చిమట్ల రాజశేఖర్