మలయమారుతంం

సృృష్టిలోని బంందాల్లో
సుంందరమైైనది స్నేహంం
పచ్చని ప్రకృృతి లో
నులి వెచ్చని పరిమళంం స్నేహంం
మంండుటెంండలో
మలయమారుతంం స్నేహంం
ఎడారి పయనంంలో
ఎదురైైన ఒయాసిస్సు స్నేహంం
సుదీర్ఝ జీవన యానంంలో
సుస్తిర సుమధుర స్పర్శ స్నేహంం
అలసిన యెదల
వ్యధల ఆవిష్కరణ రూపంం స్నేహంం
అంందరినీ బంంధింంచే
ఆత్మీయాలింంగనంం స్నేహంం
అరుదైైన.....
అసలైైన బంంధంం స్నేహంం

                - పచ్చిమట్ల రాజశేఖర్

నిచ్చెన

తల్లి ఒడిలోని తలిరాకు బిడ్డను
ముద్దులాడి మురిసిపోక
తన వేలిని ఊతంగా
లేవదీసి
నిలువగలననే భరోసా నిచ్చీ
బుడి బుడి అడుగులతో
నడకలు నేర్పే బాధ్యత నాన్న

నీలోని యెదుగుదలకు
తాను మెట్లుగా నిలిచి
నిరంతరం వెన్నంటి ఉంటూ
నీవడిగిన ప్రతీది అందించే
గాంభీర్యం మాటున
 దాగిన ప్రేమే నాన్న

అనుభవాలు పాఠాలుగ అందించి
అనునిత్యం ఆదర్శం నిలిచి
కఠినంగా కనిపించే
మందలిం వెనుక మార్ధవం నాన్న

మనిషిని మహాత్ముడిని చేసి
సమాజానికందించుటకు
అను నిత్యం శ్రమిస్తూ
ఓపికగా నిలిచే సహనమూర్తి నాన్న

బొమ్మను బ్రహ్మగ మల్చిన శిల్పి నాన్న
అమ్మకు బ్రహ్మకు నడుమ నిచ్చెన నాన్న
                     -పచ్చిమట్ల రాజశేఖర్

మరల రానిది

నీటిలోని అలలైై
నిరంంతరంం కదలాడుతూ
నింంగిలోని తారలైై
మిణుగురులైై తళుకులీనుతూ
అనునిత్యంం ఆనంందోత్సాహంంతో
హాయిగా నవ్వుకునే
నిష్కాపట్యపుహృృదయంం
నిర్మల జీవన మచ్చుతునక బాల్యంం

నిరంంతర చేష్టలతో
నిరాటంంకపు ఆటపాటలతో
అంందరికి హాయిని పంంచే
ఆ బాల్యంం అపురూపంం

పొద్దువొడిసినప్పటినుంంచి
పొద్దుగూకేదాక
అలుపెరుగక ఆటలాడి
సేదబాయికాడ జేరి
బుడ బుడ తానంంజేసి
బువ్వ దిని
ఆదమరచి హాయిగ నిద్రింంచే
ఆ బాల్యంం అమోఘంం

తోటివారితోని తోబుట్టువులతోని
ఆటపాటల మాటున
ఆలోచనలకు పదునుపెట్టి
అంంతర్గత కౌౌశలాల
నప్రయత్నంంగ వెలికి తీసి
భావి జీవితానికి బాటలు వేసిన
ఆ బాల్యంం అనిర్వచనీయంం

దాగుడు మూతలలోన దాగిన వెతుకులాట
గురిజూసి గోటిని కొట్టడంంలోని ఏకాగ్రత
చింంతచెట్టు కింంద చిర్రగోనె జోకుడు
చిన్న చిన్న కొమ్మలెక్కి కోతికొమ్మ లాడుడు
మోటబాయిల మునిగి కోడిపుంంజు లాడుడు
చిన్న చిన్న ఆటలల్ల చిత్రమైైన కౌౌశలాలు
ఏగురువు నేర్పలేనివి!
ఎన్నటికీ మరువలేనివి!

అవ్వ నెడబాసిన ప్పటి నుంండి
అన్న చేయివట్టి బడికోయె దాక
సోపతిగాల్లతోని
అల్లరిఅరుపుల ఝరులైై
చిరునవ్వుల నెలవులైై
ఆనంందానికి ఆలవాలమైై
అమృృతానుభూతులు నింంపిన
ఆనాటి ఆ బాల్యంం
         మరువలేనిది
         మరల రానిది

               

సన్నజాజి

Wednesday, December 14, 2016
మరల రానిది
నీటిలోని అలలైై
నిరంంతరం కదలాడుతూ
నింంగిలోని తారలైై
మిణుగురులైై తళుకులీనుతూ
అనునిత్యం ఆనంందోత్సాహంతో
హాయిగా నవ్వుకునే
నిష్కాపట్యపుహృదయం
నిర్మల జీవన మచ్చుతునక బాల్యం!

నిరంంతర చేష్టలతో
నిరాటంకపు ఆటపాటలతో
అంందరికి హాయిని పంచే
ఆ బాల్యంం అపురూపం!

పొద్దువొడిసినప్పటినుంచి
పొద్దుగూకేదాక
అలుపెరుగక ఆటలాడి
సాదబాయిమీద బొక్కెన్లానీళ్లుజేది
బుడ బుడ తానంజేసి
బువ్వ దిని
ఆదమరచి హాయిగ నిద్రించే
ఆ బాల్యం అమోఘం!

తోటివారితోని తోబుట్టువులతోని
ఆటపాటల మాటున
ఆలోచనలకు పదునుపెట్టి
అంంతర్గత కౌశలాల
నప్రయత్నంగ వెలికి తీసి
భావి జీవితానికి బాటలు వేసిన
ఆ బాల్యం అనిర్వచనీయం!

దాగుడు మూతలలో దాగిన వెతుకులాట
గురిజూసి గోటిని కొట్టడంలోని ఏకాగ్రత
చింతచెట్టు కింద చిర్రగోనె జోకుడు
చిన్న చిన్న కొమ్మలెక్కి కోతికొమ్మ లాడుడు
మోటబాయిల మునిగి కోడిపుంజు లాడుడు
చిన్న చిన్న ఆటలల్ల చిత్రమైైన కౌశలాలు
ఏగురువు నేర్పలేనివి!
ఎన్నటికీ మరువలేనివి!

అవ్వ నెడబాసిన ప్పటి నుండి
అన్న చేయివట్టి బడికోయె దాక
సోపతిగాల్లతోని
అల్లరిఅరుపుల ఝరులైై
చిరునవ్వుల నెలవులైై
ఆనంందానికి ఆలవాలమై
అమృతానుభూతులు నింపిన
ఆనాటి ఆ బాల్యం
         మరువలేనిది
         మరల రానిది

               
రాజశేఖర్ at 10:09 PM

నీ లోని నేను

అనునిత్యంం నీ జ్ఞాపకాల
అలలపైై ఓలలాడుతుంంటాను
నీలోని ప్రశాంంతతను
నింండార వీక్షిస్తూ నిరీక్షిస్తుంంటాను
        నదిలా హొయలొలుకుతూ
        నింంపాదిగా సాగే నీ గమనానికి
       అడ్డుపడిన గుంండునయి నిలిచి
      నీలోని గలగలలు వెలికి తీస్తుంంటాను
మౌౌనాలంంకారపు నీ వదనంంలో
చిరుదరహాసంం చిగురింంపజేస్తాను
స్నేహానికి చేయంందింంచి
ఆప్యాయతకుఆలవాలమైై
నీ ఊహలకు ఊతమిచ్చి
విహంంగమైై విహరింంప జేస్తాను

మనిషి

విద్య గల్గినంత విద్వాంసుడవ్వడు
మౌన మాచరింప మౌని గాదు
మంచి చెడుల నెంచి మసలువాడె మనిసి
పచ్చిమట్ల మాట పసిడి మూట

చెలి వదనం...!

ఆకసంలోకి చూస్తే
నిత్యం నీ తలంపే చెలీ!
నల్లమబ్బు చాటున
దాగిన జబిల్లిలా.....
ఝరీ అంచు చాటున
వికసించిన కుసుమ వదనం....!

చెలి కన్నులు......!

నా కళ్ళలోకి చూడు చెలి!
నీ రూపం కనిపించదా?
నీ మనస్సు తెరిచి చూడు చెలీ!
నా రూపం నిలిచిలేదా?