నీ లోని నేను

అనునిత్యంం నీ జ్ఞాపకాల
అలలపైై ఓలలాడుతుంంటాను
నీలోని ప్రశాంంతతను
నింండార వీక్షిస్తూ నిరీక్షిస్తుంంటాను
        నదిలా హొయలొలుకుతూ
        నింంపాదిగా సాగే నీ గమనానికి
       అడ్డుపడిన గుంండునయి నిలిచి
      నీలోని గలగలలు వెలికి తీస్తుంంటాను
మౌౌనాలంంకారపు నీ వదనంంలో
చిరుదరహాసంం చిగురింంపజేస్తాను
స్నేహానికి చేయంందింంచి
ఆప్యాయతకుఆలవాలమైై
నీ ఊహలకు ఊతమిచ్చి
విహంంగమైై విహరింంప జేస్తాను

మనిషి

విద్య గల్గినంత విద్వాంసుడవ్వడు
మౌన మాచరింప మౌని గాదు
మంచి చెడుల నెంచి మసలువాడె మనిసి
పచ్చిమట్ల మాట పసిడి మూట

చెలి వదనం...!

ఆకసంలోకి చూస్తే
నిత్యం నీ తలంపే చెలీ!
నల్లమబ్బు చాటున
దాగిన జబిల్లిలా.....
ఝరీ అంచు చాటున
వికసించిన కుసుమ వదనం....!

చెలి కన్నులు......!

నా కళ్ళలోకి చూడు చెలి!
నీ రూపం కనిపించదా?
నీ మనస్సు తెరిచి చూడు చెలీ!
నా రూపం నిలిచిలేదా?

Blogger Buzz: Blogger and Picasa Web Albums

Blogger Buzz: Blogger and Picasa Web Albums

జీవిత సత్యం

చీకటిని చూసి చింతిస్తే
ఉషోదయాన్ని ఊహించలేరు. . .!
ఆకు రాలిందని అలమటిస్తే
చిగురుటాశలు చిగురించవు . . !
గతాన్ని చూస్తూ గాబరా పడితే
గమ్యపు భావిని రమించలేవు . . !
చీకటి జీవితపు చింతలనే
చిరునడకలుగా మలచి
భవిష్యత్తుకై అడుగులు కదుపు
బానిసవుతుంది భావి నీకు. . . .!

విరబూసిన నవ్వు

విరబూసిన పువ్వెందుకు చెలీ!

వాడిపోని నీ నవ్వుండగ.....

పున్నమి జాబిలి వెలుగెందుకు చెలీ..!

అందమైన నీ మోముండగ....