వర్షపుహర్షం

సీ.
ఆకము నవెలయు నంబుధ మ్ముమురిసి
వర్షరూ పమునతా హర్ష మొసగ
నదులన్ని నిండుగా నడయాడు చుండగ
పుడమిపై జలధులు పొడము చుండె
చెరువులందున నీరు చేదబావు లనీరు
వాగువంకలు దుమికి యలుగు బారె
చెలిమలం దుననీరు సెలయేటి లోనీరు
ఊటచె లిమెలందు నుబుకె నీరు

జలధు లన్ని నిండి యలుగుదుంంకుతుపార
పారు జలము తోడ పంటబండె
పరవ శించి మురిసె పశుపక్ష్యు లన్నియు
జీవ రాశి కంత చేవ దక్కె

             - రాజశేఖర్ పచ్చిమట్ల

ఇల్లు చిన్నవోయింది

రోజు విరగబూసిన పూలతో
నందనవనమై అలరారిన ఇల్లు
పక్షుల కిలకిల రావాలతో
కోలాహలమై విలసిల్లే ఇల్లు
తొలిసంధ్య మలిసంధ్యల పర్యంతం
బోసి నవ్వులతో కలకల లాడే ఇల్లు
నేడు వెలవెలవోయింది

పూలనే గాదు
ఆకులు సైతంరాల్చుకొని
నీరసంగ నింగి వంక చూస్తూ
కాలమెల్లదీసే పూలమొక్కలు
వేసవి తాపానికి
వేగలేని సీతాకోకచిలుకలు
తడారిన గొంతులతో
విలపిస్తూ వలసబోయిన పక్షులతో
ఇల్లంతా మూగవోయింది

సుప్రభాతానికి ధీటుగా
ముద్దుగొలిపే మాటలతో
వేకువనే మేల్కొనే చిన్నారుల కోలాహలం
లేలేత చిగురుటాకు చేతులతో
పూలకుంండీలను
నీటితో నింంపుతూ
పైైరగాలికి తలలూపే
విరులతో జతగలిసి ఆడే
పసిహృృదయపు స్పంందనలేక
ఇల్లు నిశ్శబ్ధ మావహింంది!

వేసవి సెలవులతో పిల్లలంంతా
కాలఛక్రపు పరిదినిదాటి
విడిదులకైై వలసవోతూ
ఇంంటి తనువునంంటిన
ఆనంందాన్ని సర్దుకుపోయారు
పిల్లల అల్లరిలేని ఇల్లు
పక్షులిడిసిన గూడైై
పాడువడ్డట్టు గానస్తున్నది
పరిసరాలన్ని పంండ్లీల గరిసి
ఆకులన్నీ ఈనెల్దేలి బతుకీడుస్తున్నయి

తరలిపోయిన వసంంతంం
మరలెప్పుడు వచ్చునోయని
ఇల్లంంతా బెంంగటిల్లింంది
మనాదితో మంంచపట్టింంది!

దత్తపది

రాగము- యోగము - భోగము - త్యాగము పదాలతో పద్యంం
 రాగము గలజను లందరు
యోగము నొందెద రి యోరిమి తోడన్
భోగము ఘటించి నపిదప
త్యాగము జేసెడు సుజనులు ధన్యులె యగుదుర్
[4/25, 9:16 PM] రాజశేఖర్ పచ్చిమట్ల: రాగము తోడుత నేప్రజ
భోగము నొందుతు మరిమరి భువిజి క్కకనే
యోగము బాటల నేగుచు
త్యాగము నలవ ర్చుకొన్న ధన్యులు గారే

విత్తుల పొత్తము (పద్యాలు )

(ప్రపంంచ పుస్తక దినోత్సవంం సంందర్భంంగా)

పొత్తపు పొలమున కలముతొ
విత్తిన పూర్వుల యనుభవ విత్తన గణసం
విత్తము గచదివి నయెడల
సత్తువ బెంచుట యెగాక సంపద లొసగున్

పుస్తక ములవిక సింంచును
మస్తక ములనింం డమంంచి యాలో చనముల్
పుస్తక మునుమింం చినదగు
నేస్తమ దిదొరక  దుతరచి యిలలో వెదకన్

విత్తులు నింండుగ గల్గిన
పొత్తము లనుబ ట్టితెచ్చి పొలుపుగ సదువన్
చిత్తము నింండుగ వెలుగును
యత్తప నుడికర ములగుచు యవనిని గ్రాచున్

              - రాజశేఖర్

నెత్తుటి రూపం

పచ్చని చెట్లు
పశుపక్షాలు
ఎత్తైన గుట్టలు
వాగులు వంకలు
ఏరులు సెలయేరులతో
నిండు ముత్తయిదువలా గుండే అడవి
అలమటించిన రోజు

వీరుల నెత్తుటి దారలను
వేరులకోరలతో జుర్రి
అడవి ఎరుపెక్కిన రోజు

మాయకుల కుట్రలకు
అమాయకులు బలైనరోజు
హక్కులడిగినవారిపై
హుకుం జూపినరోజు

జల్ జంగల్ జమీన్ మాటల తూటలు విని
పెద్ద మనుషులకు
నిద్దుర కరువైనరోజు

అడవితల్లి ఒడి నిమ్మని
ఆదివాసీ హక్కులడినరోజు
ప్రభుత్వ ప్రతాపానికీ
గుండెలనెదురొడ్డి
నేలకొరిగి నెత్తుటి మరకల తిలకమద్దినరోజు

ఇంద్రవెల్లి ఇప్పలన్ని
ఎరుపెక్కి
కొండకోనలు దండిగ
రోదించిన రోజు

మచ్చలేని అడవిమనషుల మనసుల్లో
చెరగని పుట్టమచ్చని నిలిపి
పదేపదే పరితపించేలా
ఆరనిమంటలు రేపి
ఇంద్రవెల్లి నడివనమున
నెత్తుటిరూపమై
వీరుల అమరత్వానికి
నిలువెత్తు నిదర్శనమైనది

విప్లవానికి
వీరుల త్యాగానికీ
ఆది వాసీ ఆక్రోశానికీ
ఆనవాలుగ మిగిలింది ఇంద్రవెల్లి!

ఇల్లాలు

సమాజంతో పోటీపడలేక
చెలరేగిన తరంగాలై
అతలకుతలం జేస్తున్న
సంసారపు బాధలనీదలేక
సతమతమౌతున్న పెనిమిటిజూచి
నిండ నీటితో భారంగా
కదులుతున్న మేఘమై తిరగాడుతూ
నిత్యం మోముపై చిరునవ్వుల నంటించుకొని
ధైర్యం సాకారమైనట్టు కనవడుతూ
ఆప్యాయత పవనముల కరిగి
భారం దించుకున్నట్లు
చాటుగా కన్నీరు కార్చి బాధను దించుకొని
మేకపోతు గాంభీర్యంతో
భర్తకు వెన్నుదన్నై నిలుస్తుంది భార్య!

నెలవంకలను నేర్పుతో అద్దిన
ఆరు గజాల అతుకుల చీరతో
తనువు మసక బారుతున్న
చిరుదరహాసము చితికి పోనీకుండ
వెన్నెలయి వెలుగుతుంది వెలది !

అంతఃపుర మంత ఖాళీయై
వంటింట్లో ఒంటరిగానున్న వేళ
తనో కన్నీటి చెలిమైతది
తన హృదయంసుడులు దిరిగే సంద్రమైతది
అయినా
భర్తకు బాసటగ నిల్చి భరోసానిచ్చి
సంసారనావకు తెరచాపై
దూరపు తీరాలు దరిజేర్చు
దారి జూపుతుంది దయిత !

మనసంత సమస్యల
నిలయమై కలవరపెడుతున్నా
ఆత్మాభిమానం అణువంతైన చేజారనీక
ఆత్మస్థైర్యాన్ని కూడగట్టుకొని
ఇంటిగుట్టు బయటపడకుండ
గుట్టుగా సంసారం సాగించే
     సహనమూర్తి ఇల్లాలు !

ఉగాదికి స్వాగతంం !

ఉదయభానుడి ద్యుతికరాలింగనములో
పరవశమొందిన పంటపొలాలు
నిరంతరం నిలకడగ బారే
నిత్యయవ్వనులైన నదీతరంగాలు

అన్నపూర్ణయైై పరిఢవిల్లిన యవనిపైై
వత్సరకాలంం వర్దిల్లిన బతుకులో

ఫలింంచిన పలుఆశల నడుమ
నెరవేరని కలల నిట్టూర్పులతో
సంంభ్రమాశ్చర్యాల సాంంగత్యంంలో
విళంంభి వీగిపోతూ సాగిపోతూంంది.


ఎన్నో అనుభవాలు
ఎన్నెన్నో మధురానుభూతులు
అల్లుకున్న అనుబంంధపులతలు
మనోపలకంంపైై చెరుపలేని చేదు జ్ఞాపకాలు
ఎడబాసిన ఎంంటికలైై
ఎగిరిపోయిన గతస్మృృతుల నడుమ
నిరుడు నిశ్చలంంగా నింండుకుంంటూ

చిగురాశలు చిగురింంపజేస్తూ
తీరని అశలయానాన్ని
దరిజేర్చే ధైైర్యాన్ని
కలల సాధనలో
కలవరమెరుగని కార్యదక్షతనంందింంచి
కాలంంతో కాలుగలిపి
నిత్యనూతనమైై సాగే జీవితంంలో
ఎగురుతున్న పతంంగమైై
అంందరి మనసుల నలరింంపజేయ
సాకారమైై వస్తున్న వికారికి స్వాగతంం!


మోడుబారిన బతుకుమానులకు
ఆశలచిగురుల నకురింపజేసి
జీవితపుటెండమావి నేమార్చి
చలిచెలిమెలు పూయించి
భావిని బంగరుమయం జేసేలా
విశ్వజనాకాంక్షలు విరబూసేలా
మానవలోకపు మనప్రపుల్లమొనరించ
ఉత్తుంగ తరంగమై ఉరకలెత్తుతూ
విజృంభించి వస్తున్న వికారికి స్వాగతం!

తెలుగుతనపు తీయదనంంతోబాటు
సంస్కృతిసంప్రదాయాల సొగసును జూపే
అచ్చతెలుగు కొత్త యేడాది పండుగకు ఆహ్వానం
ప్రాకృృతిక మార్పులతో పరవశులనుజేసి
వత్సరమంంతా ఉత్సవమైై సాగేలా
ఉల్లముల నుల్లసింపజేసెడు ఉగాదికి స్వాగతం!!