కవిఘనత

అలతియలతి తెలుగు పలుకులన్నిటినేరి
కవితలల్లినట్టి కవులు ఘనులు
వారి వలనె తెలుగు వర్ధిల్లు చున్నది
పచ్చిమట్ల మాట పసిడిమూట

బోయీల బతుకు చిత్రం

అలల ఊయలపై
అలుపెరుగని పయనం
నిలకడ లేని జీవితంలో
నిరంతరం చేపల వేటతో
అనునిత్యం అపనమ్మకంతో
ప్రకృతి నెదురించి సాగె
బతుకు పోరాటం
గోదావరి ఒడిలో
అలలపల్లకి నధిరోహించి
తెప్పె పడవకు తెడ్డేస్తూ
పొద్దుతో పోటీపడే
సుందర సుమధుర జీవితచిత్రం
 బోయీల బతుకు చిత్రం !

ఆలుబిడ్డల ఆకలి తీర్చ
పొద్దుపొడుపుతో నిద్రలేచి
నాటుపడవల నమ్ముకొని
లోతట్టుప్రాంతాలకు
పయనమవుతరు
చేపలు వేటాడుటకు !

చేపలు దొరికినవేళ
తెప్పనిండ విరిసిన జలపుష్పాలతో
మదినిండ విజయోత్సాహం !
నుదుటన గర్వరేఖతో
ఇల్లుచేరెడు బోయీలు !

వేట నిష్పలమైన వేళ
నిరాశ నిస్పృహలతో
మెయినిండ చెమటలతో
విషన్న వదనంతో
తిరుగు పయనంలో బోయీలు!

అలలపై తేలాడే తెప్పలపై
నిరాధారపు పయనం
భరోసా లేని జీవితం !
బోయీల బతుకు చిత్రం !!

కృషీవలుడు "నాన్న"

నాన్నంటే!
జీవనగతిని మార్చు నావికుడు
నాన్నంటే
మనల నడిపించు నాయకుడు
నాన్నంటే
నడయాడు టంకశాల కాదు
నాన్నంటే
అవసరాలు దీర్చే యంత్రం గాదు
మనకోసం జీవితాన్ని అర్పిస్తూ
తన రక్తాన్ని స్వేదంగా మలచి
శ్రమించే నిరంతర శ్రామికుడు
మనందరి కానందంపంచుతూ
మనలో తనానందాన్ని చూసుకునే
నిస్వార్థపరుడు నాన్న !
అమ్మ లా కన్నులు చెమ్మగిల్లనీకుండా
కష్టాన్ని కన్నీళ్లను చూసి
కుటుంబం కుంగిపోతుందని యెంచి
దుఃఖాన్ని దిగమింగి
దైర్యంగా నిలబడు సాహసికుడు నాన్న !
అహర్నిషలు అంతరం లేక
చీడ పీడలు దరిచేరకుండ
అనునిత్యం పరితపించు కృషీవలుడు నాన్న !
నాన్నంటే బాధ్యత
నాన్నంటే క్రమశిక్షణ
నాన్నంటే పరువు ప్రతిష్ట

అనుచరగణం కోసం అనునిత్యం శ్రమించు
నాన్నను ప్రేమించు !
             నాన్నను గౌరవించు !!
                          నాన్నను అనుసరించు !!!

అమ్మతనం

అమ్మంటే అనుబంధాలు అల్లుకున్న పొదరిల్లు
              అప్యాయతానురాగాల మేళవింపు                        మమతానురాగాల మారురూపు
అమ్మంటే ఎడతెగని ప్రేమ పాశం
అమ్మంటే అవిరల త్యాగం
అమ్మంటే అడిగిన విచ్చే దేవునిరూపం
అమ్మంటే రామరక్షణం
అమ్మకు సాటి లేదు భూతలం
అమ్మంటే అపూర్వం !
అమ్మతనం అపురూపం ! !

విరివింటి దొర

నా కనుల కాన్వాసు పై
నీరూపు బొమ్మను గీసి
కునుకు రాకుండ చేసావు !
నా హృదయకడలిలో
 నీ తలపుల  అలజడి రేపి
నా మదికలువను మదనపరిచావు !
విలువింటిదొర చెలికాడవై
విరి బాణాల పరంపరతో
మధుర బాధ కలిగించావు !
దూరంగా వుండి దోబూచులాడక
దరి చేరు దారులు వెతికి
 వయసు వారువాన్నధిరోహించి
అలల పరువానికి అడ్డుకట్టలేసేయ్

ముకుళ కమలం

చందమామకు చలేసిందేమో
చుక్కల దుప్పటి గప్పుకొని
ఆకాశం కౌగిట్లో ఒదిగి పోయింది
కలువలు కలవరపడి
చెరువు యెద లోతుల్లో
చెమ్మగిల్లి చింతిస్తున్నాయి
లోకమంత
చిమ్మ చీకటి కమ్ముకుపోయింది
సూర్యోదయపు సుందర దృశ్యం
అగుపించేదెపుడో?
కారుచీకటిని పారదోలు
కాంతిపుంజం కనిపించేదెపుడో ?
నా హృదయ కమలం
వికసించి విరబూసేదెపుడో ?

సిగ్గరి మబ్బు

రైతుల అర్థనగ్నపు
సాగువాటు సాటుగ జూసి
నీలినింగి సిగ్గుపడి
మబ్బు దుప్పటి గప్పుకుంది !

ఆకాశపుటంచున వేలాడుతున్న
నల్లని కొండల జూసి
ఉల్లమున సంతసము
వేళ్లూనుతుండ

అపురూప వొస్తులు
పాత సందుగల దాసినట్టు
తీరైన ఇత్తుల దెచ్చి
మట్టి పొరల మరుగున దాసిరి !

సిగ్గువీడి సిరుజల్లు
కురిపించి కరుణించేదెపుడో ?
పుడమి పులకరించి
పరవశంతో పరితపించే దెపుడో ?
అన్నదాతల ఆశలు
అంకురించి మురిపించేదెపుడో ?

అవనిజనులకు అన్నపురాశులు

అగుపించేదెపుడో?