నాన్న దూరమై వత్సరాలు గతించినా
నాన్నలేరను సత్యం గతించలే
కాలంచేసిన గాయాన్ని మాన్పుటకు
భగవంతుడెన్ని లేపనాలు పూస్తున్నా
మనసు లోతులున్న గాయం మానలే
మచ్చ వోలే
ఎన్ని అవకాశపు అంతురాలెక్కిచ్చినా
మూలం లేదనే యాది మరువలే
ఎంత మంది ఆప్తులు దరిజేరి దాపునిల్చినా
భుజం తట్టి బాసట నిల్చే నాన్నను మరిపించలే
భరోసా ఇచ్చే ఆ చేతి స్పర్శను తలపించలే
అయినా ఏదో ఆశ
ఎంతో ఊరట
భౌతికంగా నాన్న దూరమైనా
మమ్ము నీడలా కాస్తూ మావెంటున్నాడనీ. .!
పచ్చిమట్ల రాజశేఖర్
