ఉషస్సు కొరవడిన ఉగాది

ఉగాది కవితల పోటీకి (శార్వరినామసంవత్సర ఉగాది కవిత)

మావిచిగురుల సందులోంచి
వినచ్చే కోయిలకూతలతో
వికారఫలితాల పరధ్యానంలోంచి  భయటపపడి
నన్నునేను తడుముకొని
కళ్లునలుసుకొని ఆశగ వెదికా
యెదతలుపులు తెరచి ఆబగ యెదురుచూసా

పుఢమి పొత్తిల్లు వీడి పైకెగబాకుతున్న
బుడిబుడిఅడుగుల నూత్నకాంతిని

ఒళ్లుజలదరించేంత భయపెట్టింది
తెరలుతెరలుగ నేలరాలుతున్న చీకటి!

మావిడాకులు  చెట్లను వీడలేదు
కోయిలల గొంతుకు వంతపాడలేదు
షడ్రుచులపచ్చడి గొంతుదిగలేదు
పంచాంగశ్రవణం మనసువట్టలేదు
అయినా సూర్యోదయకాంతి కళ్లుగప్పి
కటికచీకటితానై శార్వరి రానేవచ్చింది
ఇళ్లముంగిళ్లు తెరవనెలేదు
తనివిదీర కళ్లాపిజల్లనెలేదు
మామిడితోరణాల మాటేలేదు
నలుగురు మనుషులు గలువనెలేదు
పాతజ్ఞాపకాలను మసిబూసి
కొత్తచీకటి దరజేరింది కరోనాయై
ఈచీకటితెరలు వీడేదెన్నడో?
ఉగాది ఉషస్సులు ఉబికేదెన్నడో?

వసంతంలో గండుకోయిల

గానాలాపనను వింటూన్న లోకానికి
(శార్వరి) రూపమావిర్భభవంచి
కరోనాయై కలవరపెట్టింది

కటికచీకటి కోరల్లోంచి మెల్లగా తొంగిచూసిన లోకాన్ని

ప్లవనామ వత్సరం పలుకరించింది

నడిసంద్రపు నరుని బతుకు 

దరిచేర్చుటకు తెప్పలను కుప్పలుగ జేసుకొని

ఇగనన్న ఉత్సవాలకు ఉత్సాహం తోడైతదో

గతకాలపు శని చీకటితీరీ మటుమాయమైతదో

మనుషులంతా గలిసి పండుగ జేసుకుంటరో

ఈయెడబాటుకు తెరబడుతదో

యెదురు సూడాలె!

ఈ నాకవిత ఇదివరకెక్కడ ప్రచురించబడలేదు.

        రాజశేఖర్ పచ్చిమట్ల
        గోపులాపూర్
        జగిత్యాల
        96766666353