రోజు విరగబూసిన పూలతో
నందనవనమై అలరారిన ఇల్లు
పక్షుల కిలకిల రావాలతో
కోలాహలమై విలసిల్లే ఇల్లు
తొలిసంధ్య మలిసంధ్యల పర్యంతం
బోసి నవ్వులతో కలకల లాడే ఇల్లు
నేడు వెలవెలవోయింది
పూలనే గాదు
ఆకులు సైతంరాల్చుకొని
నీరసంగ నింగి వంక చూస్తూ
కాలమెల్లదీసే పూలమొక్కలు
వేసవి తాపానికి
వేగలేని సీతాకోకచిలుకలు
తడారిన గొంతులతో
విలపిస్తూ వలసబోయిన పక్షులతో
ఇల్లంతా మూగవోయింది
సుప్రభాతానికి ధీటుగా
ముద్దుగొలిపే మాటలతో
వేకువనే మేల్కొనే చిన్నారుల కోలాహలం
లేలేత చిగురుటాకు చేతులతో
పూలకుంండీలను
నీటితో నింంపుతూ
పైైరగాలికి తలలూపే
విరులతో జతగలిసి ఆడే
పసిహృృదయపు స్పంందనలేక
ఇల్లు నిశ్శబ్ధ మావహింంది!
వేసవి సెలవులతో పిల్లలంంతా
కాలఛక్రపు పరిదినిదాటి
విడిదులకైై వలసవోతూ
ఇంంటి తనువునంంటిన
ఆనంందాన్ని సర్దుకుపోయారు
పిల్లల అల్లరిలేని ఇల్లు
పక్షులిడిసిన గూడైై
పాడువడ్డట్టు గానస్తున్నది
పరిసరాలన్ని పంండ్లీల గరిసి
ఆకులన్నీ ఈనెల్దేలి బతుకీడుస్తున్నయి
తరలిపోయిన వసంంతంం
మరలెప్పుడు వచ్చునోయని
ఇల్లంంతా బెంంగటిల్లింంది
మనాదితో మంంచపట్టింంది!
No comments:
Post a Comment